Τι Έκανε Ο Γιαπωνέζος Στο Λιμάνι Της Σμύρνης Το 1922;

Πρόκειται για μια πράξη εξαίρετης ευαισθησίας μέσα στην κόλαση της φωτιάς και της θηριωδίας.

Τη σπουδαία πληροφορία οφείλουμε στον ιστορικό Σταύρο Σταυρίδη, ερευνητή του Εθνικού Κέντρου Ελληνικών Σπουδών και Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Λατρόμπ της Αυστραλίας.

Είναι γνωστό πως στο λιμάνι της Σμύρνης, τις μέρες της Καταστροφής, ναυλοχούσαν πολεμικά των Συμμάχων, αλλά και άλλα εμπορικά πλοία. Στο άρθρο της διμηνιαίας εκδόσεως της «Ενώσεως Σμυρναίων» «Μικρασιατική Ηχώ» (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2009) υπό τον τίτλο: «Τι έκανε ο Γιαπωνέζος στο λιμάνι της Σμύρνης;» διαβάζουμε τα εξής:

Με τίτλο «Οι Ιάπωνες στη Σμύρνη» η αμερικανική εφημερίδα Boston Globe (21.10.1922) παραθέτει τη μαρτυρία της Άννας Χάρλοο Μπέερτζ, συζύγου του καθηγητή Μπέερτζ στο Διεθνές Κολέγιο της Σμύρνης, για την πυρπόληση της πόλης. «Οι απελπισμένοι πρόσφυγες συνωστίζονταν στις αποβάθρες, το λιμάνι ήταν γεμάτο από άνδρες και γυναίκες που κολυμπούσαν με την ελπίδα να σωθούν, μέχρι που πνίγονταν.

Στο λιμάνι εκείνη τη στιγμή ήταν ένα γιαπωνέζικο φορτηγό πλοίο, το οποίο μόλις είχε φθάσει φορτωμένο μέχρι το κατάστρωμα με ένα πολύτιμο φορτίο από μετάξι, δαντέλες, πορσελάνες μεγάλης αξίας, χιλιάδων δολαρίων.

Ο Γιαπωνέζος καπετάνιος, όταν κατάλαβε την κατάσταση που επικρατούσε, δεν δίστασε.
Ολόκληρο το φορτίο πετάχτηκε μέσα στα βρώμικα νερά του λιμανιού και τότε το φορτηγό «φορτώθηκε» και γέμισε με όσες εκατοντάδες πρόσφυγες μπορούσε να μεταφέρει ασφαλείς στον Πειραιά και στις ελληνικές ακτές»!…

Και να σημειωθεί ότι: «Τα αμερικανικά, τα βρετανικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά πλοία και οι άλλοι έλεγαν στους πρόσφυγες ότι μπορούσαν να πάρουν μόνο δικούς τους επάνω στα σκάφη τους και τότε παρέμειναν οι ταπεινοί Ιάπωνες να αποδείξουν την ευσπλαχνία τους προς τους πρόσφυγες!».

Έπειτα από 86 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή, στις 12 Σεπτεμβρίου 2008, ένα Μικρασιατικό σωματείο της Επαρχίας, η Μικρασιατική Στέγη Κορίνθου και ο δήμος Κορινθίων, κάλεσαν στην πόλη τους τον πρέσβη της Ιαπωνίας στην Αθήνα κ. Τοκανόρι Κιταμούρα και του επέδωσαν τιμητικό δίπλωμα «σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την ευαισθησία και τον ανθρωπισμό του πλοιάρχου και του πληρώματος του ιαπωνικού πλοίου προς τους διωκομένους το Σεπτέμβριο του 1922 προγόνους μας»!