Ο πύργος των ονείρων: Το στοιχειωμένο σπίτι της οδού Σμολένσκυ 4
Δίχως άλλο, ο εγκαταλειμμένος
πετρόκτιστος πύργος στην αρχή της οδού Σμολένσκυ, αν και σχετικά "κρυμμένος από τα αδιάκριτα μάτια" πίσω από τα συρματοπλέγματα, τα υπολείμματα του παλαιού μαντρότοιχου και τις πυκνές φυλλωσιές των δέντρων, αποτελεί ένα από τα πλέον εντυπωσιακά αξιοθέατα της περιοχής του νέου Φαλήρου, ένα οικοδόμημα το οποίο παραπέμπει σε άλλες εποχές και το οποίο διαθέτει τη δική του ξεχωριστή διαδρομή μέσα στο χρόνο...
Το ιδιότυπο αρχιτεκτονικά κτίριο των 372 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο έχει κηρυχθεί ως διατηρητέο από το έτος 1987, βρίσκεται σε ομολογουμένως κακή έως τραγική κατάσταση, γεγονός το οποίο πιστοποιείται τόσο από την εμφάνιση της προσόψεώς του, όσο και από φωτογραφίες του εσωτερικού του οι οποίες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.
Η λιθόκτιστη τοιχοποιία έχει αποσαθρωθεί τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, τα ξύλινα κουφώματα έχουν καταστραφεί, τμήματα της κεραμοσκεπής έχουν καταρρεύσει ενώ η εσωτερική ξύλινα σκάλα σύνδεσης των ορόφων έχει καταρρεύσει τμηματικά.
Η εμπορική οικογένεια Κούρταλη
Ο πύργος της οδού Σμολένσκυ, ο οποίος σε κάποιες πηγές αναφέρεται αρχικά ως (θερινή) οικία του εθνικού ευεργέτη Έλληνα πολιτικού Εμμανουήλ Μπενάκη, πέρασε στην κυριότητα της εμπορικής οικογενείας του Κωσταντίνου Κουρτάλη.
Η επιχειρηματική δραστηριότητα της εκ Χαλκίδος ορμώμενης οικογένειας του Ιωάννη Κούρταλη στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας ξεκινά κατά τη δεκαετία του 1880, κυρίως ως οικοτεχνία.
Σύμφωνα με τα επίσημα αρχεία του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, η οικογένεια Κούρταλη ίδρυσε εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στον Πειραιά και πιο συγκεκριμένα στην φημισμένη "συνοικία των Εργοστασίων", επί της οδού Κάστορος 6, το έτος 1887.
Αμφότεροι συνέχισαν τη δραστηριότητά τους στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας μέχρι την περίοδο της Κατοχής (1941).
Λεπτομέρεια από επιστολόχαρτο του εν Πειραιεί Υφαντηρίου του Κωνσταντίνου Ι. Κούρταλη από το έτος 1910 εκ της συλλογής Ιακώβου Βαγιάκη
Μετά τον Πόλεμο και την Κατοχή ο Κωνσταντίνος Ι. Κούρταλης και ο Ιωάννης Ε. Κούρταλης (ήτοι θείος και ανιψιός) συνέστησαν (το 1945) μια ετερόρρυθμη εταιρεία με έδρα πάντοτε στα ακίνητα της οδού Κάστορος 6 (τα οποία είχαν βομβαρδιστεί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και είχαν επισκευαστεί) με αντικείμενο τη βιομηχανοποίηση νημάτων και υφασμάτων.
Η είσοδος του πύργου με την χορταριασμένη αυλή...
Δυο χρόνια αργότερα (1947), ο Ιωάννης Ε. Κούρταλης ίδρυσε ατομική επιχείρηση και κατασκεύασε σε ιδιόκτητο οικόπεδο στο Κερατσίνι εργοστάσιο παραγωγής νημάτων και υφασμάτων. Στις επόμενες δεκαετίες, η επιχείρηση του Κωνσταντίνου Ι. Κούρταλη πέρασε του δευτερότοκου υιού του Κυριάκου Κ. Κούρταλη (ο πρωτότοκος υιός του Κωνσταντίνου Ι. Κούρταλη απεβίωσε νέος).
Υπό τη διοίκηση του Κυριάκου Κ. Κούρταλη, τελευταίου ιδιοκτήτη και ενοίκου του ακινήτου της οδού Σμολένσκυ 4, η επιχείρηση πήρε σταδιακά την "κάτω βόλτα".
Ο τελευταίος ένοικος του Πύργου της οδού Σμολένσκυ Κυριάκος Κούρταλης
Δωμάτιο του ισογείου
Γόνος εύπορης οικογένειας, με ανώτερες σπουδές στην Ελβετία, ο Κυριάκος Κούρταλης λόγω συγκυριών καταστράφηκε οικονομικά και η επιχείρησή του έκλεισε.
Διάφορες φήμες αναφέρουν πως ο ίδιος επιθυμούσε διακαώς να αποκτήσει κάποιο υψηλό δημόσιο αξίωμα με αποτέλεσμα οι γνωρίζοντες τις επιδιώξεις του στο νέο Φάληρο να τον αποκαλούν ειρωνικά "κύριο Δήμαρχο" η"κύριο Υπουργό" ή επίσης, σε κάποιες άλλες πηγές αναφέρεται ότι ο εν λόγω άνθρωπος επιθυμούσε αρχικά να γίνει τενόρος δίχως την έγκριση του οικογενειακού του περιβάλλοντος το οποίο τον εμπόδισε (καθώς το θεωρούσε υποτιμητικό για έναν γόνο αριστοκρατικής οικογενείας).
Τα παραπάνω όπως και κάποιες "μαρτυρίες" γειτόνων πως "ο ίδιος συχνά έβγαινε στους εξώστες του πύργου και τραγουδούσε φορώντας μια χαρακτηριστική βρώμικη ρεπούμπλικα και ένα παπιγιόν, κάνοντας στο τέλος και τις απαραίτητες υποκλίσεις" αποκρούονται από άλλες μαρτυρίες ως κακοήθειες.
Αδιαμφισβήτητα πάντως, ο εργοστασιάρχης Κυριάκος Κ. Κούρταλης φέρεται να διέμενε στο ακίνητο της οδού Σμολένσκυ 4 μαζί την αδερφή του, η οποία απεβίωσε στα μέσα της δεκαετίας του 1970.
Ο ίδιος αποτραβήχτηκε πλήρως, απομονώθηκε στο ακίνητό του και απεβίωσε αρκετά ταλαιπωρημένος από ασθένειες και κακουχίες περί τα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Έκτοτε, ο εντυπωσιακός πύργος κατασκευής των τελών του 19ου αιώνα αφέθηκε έρμαιο των διαθέσεων διαφόρων "καλοθελητών" και κλεφτών, με αποτέλεσμα να αφαιρεθούν έργα τέχνης και άλλα διακοσμητικά στοιχεία και έπιπλα από το εσωτερικό της οικίας.
Προειδοποίηση στην αρχή της ξύλινης σκάλας...
Ταυτόχρονα, η εγκαταλειμμένη όψη του κτιρίου έδωσε τροφή σε σενάρια περί φαντασμάτων, πολλοί αναφέρθηκαν στον πύργο της οδού Σμολένσκυ με "πιασάρικες" ονομασίες όπως "το σπίτι του μαύρου λύκου" ή "ο πύργος των ονείρων", ενώ "ερευνητές" έφθαναν στο σημείο να ισχυρίζονται πως έβλεπαν το "φάντασμα" του τελευταίου ιδιοκτήτη Κυριάκου Κούρταλη να πλανάται στα έρημα εγκαταλειμμένα δωμάτια του κτιρίου διώκοντας τους επίδοξους επισκέπτες.
Η ξύλινη γερασμένη σκάλα που οδηγεί στον όροφο του πύργου
Παρόλο που ομολογουμένως ο πύργος είναι εντυπωσιακός και προδιαθέτει την έξαρση της ανθρώπινης φαντασίας ειδικότερα κατά τις βραδυνές ώρες οι μαρτυρίες ανθρώπων της γειτονιάς είναι μάλλον ενδεικτικές της αλήθειας.
Σύμφωνα λοιπόν με ένοικο διπλανής πολυκατοικίας ο οποίος ενθυμείται τον τελευταίο ένοικο Κυριάκο Κούρταλη στα "τελευταία" του, στο κτίριο δεν ουδέποτε υπήρξε κανένα ίχνος μεταφυσικής δραστηριότητας.
Παλιό μπαούλο με υπολείμματα ρούχων πιθανόν του... "τενόρου "
Ο ίδιος άνθρωπος, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, ανέφερε πως ο πάλαι ποτέ πλούσιος εργοστασιάρχης πράγματι αποτραβήχτηκε εντός της οικίας του κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, όντας ένα άτομο σχετικά περίεργο και περιθωριακό, ζώντας υπό άθλιες συνθήκες δίχως ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, ενώ κάποιοι γείτονες και λιγοστοί φίλοι φρόντιζαν να τον βοηθούν γνωρίζοντας το παρελθόν του και την κατάστασή του.
Για τον δε θάνατό του, υπήρξε πράγματι η φημολογία πως "τον έφαγαν τα ποντίκια και οι αρουραίοι" κυριολεκτικώς εντός της οικίας του αφού μάλλον κατέληξε από μόλυνση που προκλήθηκε από το δάγκωμα κάποιου τρωκτικού.
Ο εγκαταλειμμένος πύργος της οδού Σμολένσκυ 4
Άποψη του κατεστραμμένου εσωτερικού
Στις αρχές της δεκαετίας του 2010 η εν λόγω εγκαταλειμμένη οικία βρισκόταν όπως προείπαμε ουσιαστικά υπό κατάρρευση, ενώ είναι εμφανές, πως πέραν των επισκέψεων των διαφόρων ενδιαφερομένων περί των μεταφυσικών φαινομένων, διάφοροι άστεγοι, ναρκομανείς και λοιπά περιθωριακά άτομα διαμένουν συχνά εντός του κτιρίου. Άλλωστε το συρματόπλεγμα που υποτίθεται ότι "προστατεύει" το κτίριο και την πρόσβαση σε αυτό ήταν σχεδόν ολικά κατεστραμμένο.
Ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς, το οικόπεδο, συνολικής επιφάνειας 817 τετραγωνικών μέτρων έχει περιέλθει στο Δημόσιο (από το έτος 2002) μετά από σχετική κατάσχεση λόγω οφειλών του τελευταίου ιδιοκτήτη Κυριάκου Κούρταλη.
Το 2013, το οικόπεδο εκτέθηκε σε προγραμματισμένο πλειστηριασμό από το ΤΑΙΠΕΔ με τιμή εκκίνησης 310.000 ευρώ και εν τέλει πωλήθηκε αντί του ποσού των 434.400 ευρώ.
Εντυπωσιακό μωσαϊκό στο ταβάνι ενός δωματίου
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως κατά τη διάρκεια του πλειστηριασμού υπήρξε έντονο ενδιαφέρον για το ακίνητο με πάνω από 20 "χτυπήματα" για την απόκτησή του...
Τα μεταφυσικά φαινόμενα και οι κυνηγοί φαντασμάτων
Η έπαυλις αυτή, αποτελεί ωστόσο ένα πολύ γνωστό και φημισμένο μέρος επίσκεψης για τους λάτρεις των μεταφυσικών φαινομένων.
Σύμφωνα λοιπόν με τους αστικούς μύθους, το κτίριο είναι στοιχειωμένο και δέχεται πλήθος επισκέψεων εξερευνήσεων εξορμήσεων από τους οπαδούς των μεταφυσικών φαινομένων και "κυνηγούς φαντασμάτων".
Μάλιστα, πολλοί το συμπεριλαμβάνουν σε έναν ιδιότυπο κατάλογο με τα πλέον γνωστά και δημοφιλή στοιχειωμένα κτίρια όλης της Ελλάδας..
.
memorylifegr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου