Το παράπονο του Ειρηνοδίκη

Μας την έστειλε φίλος της ιστοσελίδας μας, ο Ζ.Χ. από το Παλαιό Φάληρο. Λάβαμε αντίγραφο της επιστολής, που στάλθηκε στην εφημερίδα «Καιροί» τον Οκτώβριο του 1919. Συνολικά 93 χρόνια μετά, η συγκυρία τα έφερε ώστε είναι διαβολικά επίκαιρη!
«Κύριε Διευθυντά,
Προ εβδομάδος, και χθες ακόμη, ανέγνωσα εις την έγκριτον εφημερίδα σας θερμήν συνηγορίαν υπέρ της αμέσου αυξήσεως των δικαστικών υπαλλήλων και των δημοδιδασκάλων. Αφού εκφράσω τας απείρους ευχαριστίας μου, ως Ειρηνοδίκης δια την συνηγορίαν, υποβάλλω τα κατωτέρω δια να μάθετε ακριβώς πώς περνούμεν, αλλά ιδίως δια να μάθη η Σεβαστή Κυβέρνησις δι'υμών το αξιοθρήνητον της καταστάσεώς μας. Εξιστορώ τα κατ'εμέ, διότι εις την αυτήν θέσιν ευρίσκονται και οι άλλοι συνάδελφοι:
1)Λαμβάνω μισθόν καθαρόν δρχ. 175
2)Δι'ενοίκιον 25

3)Δια γραφικά 25
4)Επίδομα 80
Εν όλω δρχ. 305

Εκ τούτων θ'αφαιρεθώσι δραχμαί δι'ενοίκιον 50 και δραχμαί 25 δια γραφικά, καθόσον δαπανώνται, άρα δραχ.75, ώστε μένει καθαρόν εισόδημα δραχ.230 με τας οποίας δέον να διατραφή η οικογένεια εκ 5 ατόμων με κρέας και ψάρι προς 8 δραχ. κατ'οκάν, με λάδι προς 6, με βούτυρο προς 15, με κάρβουνα προς μίαν δραχμήν κατ'οκάν (σ.σ. ακόμη και το 1919 πολλά σπίτια εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν κάρβουνα για το μαγείρεμα και για τη θέρμανση τον χειμώνα) , με το αυγό προς 40-50 λεπτά έκαστον και να ενδυθή με 40 δραχ. τον πήχυν, με δρ. 80-100 τα υποδήματα.
Και το να ζη κανείς με φασουλάδα διαρκώς σαν όσιος, και με ακρίδας και μέλι άγριον σαν τον Άγιον Ιωάννην, δεν θα ήτο και πολύ δύσκολον, αλλά το να κινδυνεύη τις εκ ψύξεως είνε φρικώδες. Έως τώρα εγυρίσαμεν τα παληά ενδύματα αλλά τώρα τρίτην φάτσαν δεν έχουσι τα υφάσματα προς επαναγυρισμόν. Είμεθα γυμνοί και ανυπόδητοι, αλλά με ηρωισμόν και αυτοθυσίαν επιτελούμεν το καθήκον μας εντίμως και αξιοζήλως αφιλοκερδώς.
Έχομεν, κύριε Διευθυντά, ημερησίως δρ. 7 1/2, με αυτάς θα ζήσωμεν. Υπολογίσατε ημερησίαν δαπάνην:
1)Καπνός 0,70
2)Καφέδες 40
3)Ψωμί 10
4)Κάρβουνα 1.50
5)Φωτισμόν 50
6)Έλαιον 1.00
Εν όλω δρ. 4.20
Με το υπόλοιπον δραχ. 3.30 πρόκειται να αγοράση τροφήν οποιαδήποτε και να ενδυθή. Ποία θεία δύναμις ή μαγική τοιαύτη τα οικονομά είναι άγνωστον. Ουδείς δύναται να υποθέση ότι κλέπτομεν, διότι δεν έχομεν διαχείρισιν, ούτε ότι δωροδοκούμεθα παρά τινός, θα ήσαν ταύτα ήδη γνωστά. Ζώμεν τιμίως και ευσυνειδήτως εκτελούμεν το καθήκον μας. Αλλ'όμως η παρατεινομένη φτώχεια, πείνα και γδύμνια δεν μπορεί να συγκρατήση δικαιοσύνη και τιμήν.

Έρρωσθε

Δικαστικός»

Δίολκος

πηγη