Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Φεβρουαρίου 16, 2019

Με χίλιες βρύσες χύνεται με χίλιες γλώσσες κρένει

Γράφει η Ειρήνη Κομνηνού*


Μία Βασική επιθυμία του Διονίσιου Σολωμού ήταν να τιμήσει της γυναίκες του Μεσολογγίου, οι οποίες επέδειξαν εξαιρετικό θάρρος και απίστευτη ψυχική δύναμη κατά την διάρκεια της πολιορκίας.


Άντεξαν την πείνα, υπέμειναν τις κακουχίες και τις απώλειες, όπως και οι άντρες, χωρίς ποτέ να λυγίσουν, όπως θα περίμενε κανείς πως θα αντιδρούσαν οι γυναίκες μπροστά σε τόσο δύσκολες καταστάσεις.


Βλέπουμε τα παιδιά και τις γυναίκες να επιδεικνύουν αρετές και χαρακτηριστικά που αρμόζουν κυρίως στους άντρες, να στέκουν γύρω από μια φωτιά στην οποία έκαψαν όλα τους τα αγαπημένα αντικείμενα, προκειμένου να τα γλιτώσουν απο την λεηλασία που θα ακολουθούσε την είσοδο των εχθρών στο Μεσολόγγι.


Οι γυναίκες κοιτάζουν την φωτιά να καίει ό,τι κάποτε αποτελούσε το πιό σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητάς τους, εiδαν να χανεται ότι τους έδενε με την ζωή, χωρίς κλάματα, αναστεναγμους κλπ.


Ατάραχες και αδιάφορες .


Ο συμβολισμός αυτής της φωτιάς είναι εξαιρετικής σημασίας καθώς έχοντας κάψει τα αγαπημένα τους αντικείμενα σφραγίζουν την απόφαση τους να προχωρήσουν στην ηρωική έξοδο, που το πιθανότερο είναι πως θα τους στοιχίσει τις ζωές τους .


Το γεγονός μάλιστα, ότι πλάι τους έχουν τα παιδιά τους, δείχνει πως οι γυναίκες αυτές, οι μητέρες του Μεσολογγίου, είχαν αποφασίσει όχι μόνο να θυσιάσουν την δική τους ζωή, αλλά και τις ζωές των παιδιών τους.


Ο Σολωμός αγαπά και δοξάζει κάθε σημείο της πατρίδας, ακόμη κι εκείνα που δεν έχουν την φυσική ομορφιά, που εύλογα δεν θα συγκινούσαν εναν άνθρωπο.


Είναι τόσο μεγάλη ή αγάπη του ποιητή για την Ελλάδα που θα του διασφαλίσει το κάλεσμα της μητέρας πατρίδας να ψάλει την πολιορκία του Μεσολογγίου.


Σε αντίθεση με την αρχαία παράδοση που ήθελε τους ποιητές να ζητούν τη συνδρομή των μουσών για να ξεκινήσουν το τραγούδι τους -Όμηρος, Ησίοδος, ο Δ. Σολωμός βρισκόμενος σε μια κατάσταση διαρκούς ενδιαφέροντος κι ανησυχίας για την πολύπαθη πατρίδα του, "πηρε το πρόσταγμα" απο την ίδια την Πατρίδα ως αναγνώριση για την προσήλωσή του στον ιερό αγώνα του 1821 μ.Χ.


Στούς Ελεύθερους πολιορκημένους ο Σολωμός έχει το προνόμιο της επικοινωνίας με την Μητέρα την Ελλάδα .


Η πατρίδα εiναι η μητέρα ολων μας, καθώς όλοι οι Έλληνες έχουμε ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο, με την θρησκεiα, την ιστορiα, και τους προγόνους.


Ο ποιητής αναφέρει την πατρίδα ως μεγαλόψυχη, διοτι έχει ανωτερότητα και γενναιοδωρία, τόσο στις στιγμές του πόνου όσο και της δόξας.


Η Ελλάδα και το Ελληνικό έθνος διατηρούν την αξιοπρέπεια και το μεγαλείο της ψυχής σε κάθε περίσταση, ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.


Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η στάση των πολιορκημένων Μεσολογγιτών, οι οποίοι παρά το γεγονός οτι βρίσκονται αντιμέτωποι μ’ έναν βέβαιο θάνατο στα χέρια του εχθρού, δεν καταδέχονται να σκεφτούν το ενδεχόμενο της παράδοσης.


Με πρωτόγνωρο ψυχικό σθένος αποφασίζουν να πεθάνουν μαχόμενοι, θυσιαζόμενοι στα ιδανικά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.


Οι Ελληνες του Μεσολογγίου ξεπερνούν κάθε φόβο, γίνονται ήρωες και διαχρονικά σύμβολα, ελευθερίας και αξιοπρέπειας.



Το ανεπάναληπτο μεγαλείο των πολιορκημένων, οι οποίοι παρά το γεγονός ότι είναι αντιμέτωποι με τόσες δυσκολίες, όχι μόνο δεν υποκύπτουν στους φόβο τους, αλλά σχεδιάζουν μια ηρωική έξοδο, που εiναι σχεδόν βέβαιον οτι θα τους φέρει σε θανάσιμο κίνδυνο, θα τους γλιτώσει όμως απ’ τον ατιμωτικό αφανισμό λόγω της πείνας και της εξαθλίωσης.


Οι πολιορκημένοι Μεσολογγίτες έχουν συνηθίσει την εμπόλεμη κατάσταση. Αντί να τους φοβίζει ο πόλεμος, και να τους δυσανασχετεί έχει γίνει πια κομμάτι της ζωής τους και τους παρακινεί σε δράση.


Η Ελληνική σημαία δεν είναι ένα απλό σύμβολο, είναι η πεμπτουσία όλων εκείνων που έχουν την απόλυτη αξία για τους Έλληνες, είναι το σύμβολο της πατρίδας και της θρησκείας, το σύμβολο της ελευθερίας, το σύμβολο για τον ιερό εθνικου αγώνα.


Η σημαία μιλά στις ψυχές των Ελληνων, μέσα απο την ανδρεία και την γενναιότητα που αποπνέει το Μεσολόγγι.


Η σημαία, με τα χρώματα του ουρανού και της θάλασσας, γεμιζει με ζωή-ψυχικη ευφορια τους κατοικους του Μεσολογγίου, οι οποiοι αποτίνουν φόρο τιμής στην Ελληνική σημαία.


Αυτο μας δεiχνει την μεγάλη αγάπη που έχουν για την πατρίδα τους.


Αυτός εiναι λόγος για τον οποίο αντέχουν τις δοκιμασίες της πολιορκίας, εξαιτiας του πόθου που έχουν για την απελευθέρωση της Ελλάδας, η οποiα απορρέει από την βαθιά πίστη πως η πατρίδα τους αξίζει κάθε δυνατή θυσία.


Οι Έλληνες κάθε στιγμή είναι έτοιμοι να δώσουν ακόμη και τις ζωές τους για να προστατεύσουν την σημαία και την πατρίδας τους.


Η σεβαστή-αγία Ελληνική σημαία αποτελεί τα ιερότερο εθνικό σύμβολο του έθνους και κάθε πραγματικός Έλληνας την αντικρίζει με τον πρέπον σεβασμό.


Οι Μεσολογγίτες αποφάσισαν να τελέσουν την ηρωική τους έξοδο και ουσιαστικά την ύστατη αυτοθυσία στις 10 Απριλίου.




Η άνοιξη έδινε στην φύση όλες τις ομορφιές της, οι πολιορκημένοι Έλληνες θα έπρεπε να βρουν τη δύναμη να απαρνηθούν τις ζωές τους.


Ο πειρασμός, επομένως, που προέκυπτε για εκεiνους απο την ευλογiα της φύσεως, ήταν μια τεράστια δοκιμασία που όφειλαν να νικήσουν προκειμένου να φτάσουν στην επίτευξη του στόχου τους.


Πέρα από την πείνα, την εξαθλίωση και τον φόβο του θανάτου, οι είχαν τώρα να παλέψουν και με το ανυπέρβλητο κάλλος της Ελληνικής φύσης.

Η άνοιξη έχει στολήσει το φυσικό περιβάλλον με κάθε δυνατή ομορφιά, δημιουργώντας μια εικόνα ονείρου, ένα κάλεσμα για την απόλαυση της ζωής και μια σαφή υπενθύμιση για την υπέρτατη αξία που έχει το δώρο της ζωής απο τον Χριστό-δημιουργό, το οποiο οι Έλληνες ηταν έτοιμοι να θυσιάσουν.


Το παράδειγμα της θυσίας των Μεσολογγιτών θα λειτουργήσει ως ένα διαχρονικό μήνυμα ηρωισμού για όλους τους Έλληνες, οι οποίοι θα δεχτούν μέσα στις ψυχές τους, την θυσια εκείνων που χάθηκαν με τον πιο βίαιο τρόπο στο όνομα της Ελλάδας.




Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, παρ’ την ο ίδιος αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις. (Νίκος Καζαντζάκης).
Αυτα ειπε μεταξύ πολλών άλλων ο μεγαλύτερος υμνητής των δυο ιερότερων ανθρώπινων αξιών, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, οι οποίες εiναι δημιουργήματα των αρχαίων Ελλήνων.

Οι πρόγονοί μας όχι μόνον δημιούργησαν αυτές τις δύο αξίες, αλλα της "πότισαν" με αίμα, οσο κανένα άλλο Eθνος στην παγκόσμια ιστορία.

Αναφέρει ενδεικτικά ο Νίκος Καζαντζάκης περι γενναιότητος και Ελευθερίας :


Πολλοί θαρρούν πώς τέτοια παιδιά, τέτοια αντράκια, όπως τα λέμε στην Κρήτη , οτι δεν υπήρξαν ποτέ, ούτε άνδρες τόσο χεροδύναμοι, τόσο ψυχοδύναμοι, που να αγαπούν με τόση λαχτάρα τή ζωή και να αντικρίζουν με τόση περιφρόνηση το θάνατο.
Πώς να πιστέψουν οι άπιστοι τι θαύματα μπορεί να γεννήσει ή πίστη;
Ξεχνούν πώς ή ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα.

Τρομάζεις όταν, ύστερα από πίκρες δοκιμασίες, καταλάβεις πώς μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου, τρομάζεις, γιατί από τη στιγμή που θα κα ταλάβεις πώς υπάρχει ή δύναμη αυτή δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άναντρες πράξεις σου για τη ζωή σου τη χαμένη, ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους.

Ξέρεις πια πώς εσύ, όχι ή τύχη, όχι ή μοίρα, μήτε οι άνθρωποι γύρα σου, εσύ μο νάχα έχεις, ότι κι αν κάμεις, ότι κι αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη.

Τότε ντρέπεσαι να περιγελάς μια φλεγόμενη ψυχή, η οποiα ζητάει το αδύνατο.

Καλά πια καταλαβαίνεις πως αυτή 'ναι ή άξια του ανθρώπου, να αναζητάει και να ξέρει πως γυρευει το αδύνατο· και να 'σαι σίγουρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως αν δε λιποψυχήσει, αν δεν ακούσει τί του κανοναρχάει ή λογική, μα κρατάει με τα δόντια την ψυχή του κι εξακολουθεί με πίστη, με πείσμα να κυνηγάει το αδύνατο, τότε γίνεται το θάμα, που ποτέ ο αφτέρουγος κοινός νους δε θα μπορούσε να το μαντέψει.Το αδύνατο γίνεται δυνατό.

Το Ελληνικό Γένος αν σώθηκε ως τα σήμερα, αν επέζησε
υστέρα από τόσους εχθρούς, εξωτερικούς και εσωτερικούς, προ πάντων εσωτερικούς, ύστερα από τόσους αιώνες κακομοιριά, σκλαβιά και πείνα, δεν το χρωστάει στην λογική.

Θυμηθείτε τους τρεις εμποράκους που ίδρυσαν τη Φιλική Εταιρεία, Θυμηθείτε το 21, το χρωστάμε στο θάμα.

Στην ακοίμητη σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδας.

Ευλογημένη ή σπίθα αύτη πού αψηφάει τις φρόνιμες συμβου λές της λογικής, κι όταν φτάσει το Γένος στα χείλια του γκρεμού βάζει φωτιά σε ολόκληρη την ψυχή και φέρνει το θάμα.

Στα θάματα χρωστάει ή Ελλάδα τη ζωή της.

Πατρίδα, πατρίδα, αναστενάζει ό Μακρυγιάννης, ήσουν άτυχη, από ανθρώπους να σε κυβερνούν, μόνο ο Θεός σε κυβερνάει και σε διατηρεί ακόμη.

Αλήθεια μόνο ό θεός, μόνο ή σπίθα' τη στιγμή που κιντυνεύει σε μια γωνιά της Ελλάδας να σβήσει, πετιέ ται σε μιαν άλλη και γίνεται πυρκαγιά.

Εντούτοις πάλι οι φρόνιμοι, οι λιγόπιστοι, δίνουν νηφάλιες ,λογικές συμβουλές πώς μπορεί, λένε, μία σπίθα φως να τα βάλει με τόσο παντοδύναμο σκοτάδι; όμως ο αληθινός άντρας δεν απελπίζεται' ξέρει αυτός πως στον άτιμο, αλλοπρόσαλλο τούτον κόσμο ζουν, ας είναι και σε λιγοστά στήθια, μερικές θεμελιακές αρχές, θυγατέρες του ανθρώπου, πού αυτός τις έπλασε με Ιδρώτα, αίμα και κλάματα.

Οι οι περισσότερες είναι αθάνατες γεννήθηκαν στην Ελλάδα, δυό οι πιο τρανές; ή ελευθερία κι ή αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

Η τύχη μας, λέει πάλι ο Μακρυγιάννης, έχει τους ΄Ελληνες πάν τοτε ολίγους· παλαιόθε ως τώρα, όλα τα θηρία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε' τρώνε, τρώνε, μα μένει πάντα μαγιά.

Αυτήν την μαγιά την λέω σπίθα. Είναι ή σπίθα που καίει αθάνατη μέσα στα σωθικά της Ελλάδας.

Αυτό είναι το μυστικό της Ελλάδας, σαν το παραμυθένιο πουλί καίγεται, γίνεται στάχτη, κι από τι στάχτη ξεπετιέται άνανιωμένη.



Στο σημείο αυτό να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει σχετικά ο κατά γενική ομολογία όλων των πατριωτών, κορυφαίος Έλληνας σε ηθική, παιδεία, θάρρος, αξιοπρεπεια, ευρηματικότητα-δημιουργικότητα, προσφορά την δεκαετία που διανύουμε ο Άγγελος Φ. Γιαννόπουλος :



Αυτή ακριβως είναι η διαφορα μας ως Ελληνες από τους ραγιαδες καi από τους προδοτες.

Ότι εκει που όλα δειχνουν τελειωμένα, εκει που όλα δειχνουν, να μην υπαρχει ελπιδα, οι πραγματικοι Ελληνες αγωνιζόμαστε ,αντίθετα σε κάθε λογικη.

Το αποτελεσμα σε κάθε εποχη , είναι να πετυχαίνουμε το ακατορθωτο.

Κλασικα παραδειγματα, οι Ελληνες με τους Περσες, στον Μαραθωνα, την Σαλαμινα, στις Θερμοπουλες, το 628 μ.Χ., με τον βασιλια Ηρακλειο, οπου κατακτησαμε ολοκληρη την Περσικη αυτοκρατορια, οπως επισης με την επανασταση του 1821.

Δειτε τον Ελληνα Ηρακλειο από την Καππαδοκια της Μικρας Ασιας, μολις ανεβηκε στον Ελληνικο (ρωμαικο) θρονο, το κρατος ηταν τελειως χρεοκοπημενο.

Ταυτόχρονα για πρωτη φορα στην παγκοσμια ιστορια, ειχαμε την εισβολή και την κατακτηση της μισης Ελληνικης (ρωμαικης) αυτοκρατοριας, από τους περσες.

Ειχαμε πολλες χιλιαδες σφαγμενων Ελλήνων, ειχαμε κλοπες, εμπρησμους, βιασμους, σκλαβωμα γυναικων κλπ.

Επισης για πρωτη φορα στα παγκοσμια χρονικα εγινε εισβολή από τους περσες στα Ιεροσόλυμα.

Εκει εκτος από της αγριες σφαγες, της κλοπες, τους εμπρησμούς, τους βιασμους , το σκλαβωμα χριστιανων, μαζι με όλα αυτά εκαψαν τον ναο του Παναγιου ταφου, εκλεψαν τον Τιμιο Σταυρο, και πηραν μαζι τους αιχμαλωτο τον πατριαρχη Ζαχαρια.

Εντούτοις εξαιτιας των χρηστων ηθων, και της σωστης παιδειας, μεσα σε επτα μονον χρονια , οι Ελληνες ανεκαμψαν, με αποτέλεσμα να παρουν πισω όλα τα κατεκτημένα εδάφη από τους Περσες.
Οι προγονοι μας δεν σταματησαν εκει αλλα περασαν στην αντεπιθεση, κατακτώντας ολοκληρη την περσικη αυτοκρατορια.
Αυτό το εκανε ο Ηράκλειος με έναν τελειως απειροπολεμο στρατο.
Εναν Ελληνικο στρατο τον οποιο δημιουργησε εκ του μηδενος μεσα σε δεκα μηνες.
Ειδατε τι μπορει να πετυχουν οι Ελληνες εξαιτιας των χρηστων ηθων, και της σωστης παιδειας.
Ακομη και ο Αλεξανδρος, με παρα πολύ εμπειρους στρατιώτες, στρατιώτες, σε σχεση με τον Ηρακλειο, και με ένα πανισχυρο Ελληνικο Μακεδονικο κρατος πολιτικα και οικονομικα , εκανε περισσοτερο χρονικο διαστημα να κατακτησει την περσικη αυτοκρατορια , σε σχεση με τον Ηρακλειο.




Δυο ηταν και ειναι οι μεγαλες μητερες του εθνους.


Η μια ειναι η Παναγια η μητερα του σωτηρα Χριστου και ολων των ανθρωπων και η αλλη ειναι η Ελλαδα.


Οι δυο αυτες μεγαλες μητερες δοξαστηκαν αλλα και μαρτυρησαν περισσοτερο απο ολες τις αλλες.


Η μητερα μας η Παναγια υπεφερε απιστευτα βλεπωντας τον Σωτηρα Χριστο επανω στον Σταυρο.


Επισης η Θεομητωρ ως μητερα των Ελληνων εδω και αιωνες υποφερει για τα δεινα του Ελληνικου εθνους τα οποια μας προκαλουν οι αλλοι λαοι, γιατι ειμαστε το παγκοσμιο κεντρο τη Ορθοδοξιας.


Ποιος μπορει να παραβλεψει τους αγωνες που δινει η Παναγια επι τοσους αιωνες για την σωτηρια του Ελληνισμου και της Ορθοδοξιας ;


Πως να ξεχασει καποιος το ποσο μεγαλοψυχη ειναι η Παναγια που ακομη και αυτους που την βλασφημουν τους συγχωρει.



Στις ψυχες των σκλαβωμενων Ελληνων αυτην την εποχη η Ελλαδα μας ειναι σταυρωμενη ομοια με τον Χριστο.

Η Ελλαδα ειναι μια χαροκαμενη μανα-Παναγια, που επανω στον σταυρο τρεχει το αιμα της πανω στα κοκαλα και στα μνηματα των παιδιων της που θυσιαστηκαν για την Ελευθερια.


Οι Ελληνες Χριστιανοι πατριωτες στο προσωπο της Μαριας της Μαγδαληνης βλεπουν την Ελλαδα η οποια κατω απο

τον σταυρο θρηνει στα ποδια του Χριστου και παρακαλα τοιν σωτηρα να την γλυτωσει απο τους Ισμαηλιτες-Αγαρηνους, καθως και απο τους υπολοιπους εχθρους.


Η μονη σκεψη των πραγματικων Ελληνων πρεπει να ειναι η Ορθοδοξια και ο αγωνας για την ελευθερια της Ελλαδας.





Υπαρχουν λαοι οι οποιοι καλουν τον Χριστο να τους βοηθησει με βλασφημιες, με κλαματα και με παρακαλια.

Ομως ο Ελληνας μονον με εναν τροπο ξερει να καλει τον Χριστο να τον βοηθησει και αυτος ειναι να πολεμα για την ελευθερια της Ελλαδος, οπτε αυτη ειναι σκλαβωμενη, οπως ειναι και στην εποχη μας οπου εχει καταλυθει το Ελληνικο συνταγμα.


Εάν η ζωη ηταν μονον προσευχες, καθως και υποστηριξη του Χριστου μεσω "θεόσταλτων σωτηρων" τοτε οι προγονοι μας οι αγιοι Ελληνες του μεσαιωνα, αυτοι οι τέλειοι χριστιανοι δεν θα χρειαζοταν να πολεμησουν ποτε.


Δικαιωματικα θα επρεπε να καθοταν ολους εκεινους τους αιωνες στα σπιτια τους, και να περιμενουν τον αντιστοιχο βατατζή, τον οποιο περιμενουν οι ραγιαδες σημερα.

ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ;



Διοτι οι Ελληνιδες γυναικες του μεσαιωνα, ζουσαν χωρις καθολου σεξουαλικη διαφθορα, κάθε ημερα εκαναν ελεημοσύνες, πηγαιναν σε εσπερινους, αγρυνπιες κλπ.


Της Κυριακες πηγαιναν παντοτε στην Θεια λειτουργεια, η οποια αποτελουσε για εκεινους τροπο ζωης.

Σε εβδομαδιαια βαση επισκεπτοταν φτωχούς στα νοσοκομεια οι οποιοι ηταν αρωστοι ενω δεν ειχαν συγγενείς και φιλους.

Ακομη πηγαιναν και επισκεπτοταν στα φτωχοκομεία, φτωχούς, οι οποιοι δεν ειχαν παρεα και συγγενείς.

Για τους ιδιους λογους επισκεπτοταν κρατουμενους.


Από τετοιου είδους πραγματικες Ελληνιδες γεννηθηκαν οι ηρωες της Αλωσεως (29 Μαιου 1453).

Η ελευθερια του ανθρωπου ειναι το πιο ακριβο αγαθο ,δεν δινεται δωρεαν ουτε απο τον Χριστο ουτε απο τους ανθρωπους, χρειαζεται πολυς αγωνας, πολυς κοπος, πολυ αιμα για να παρεις πισω την ζωη σου.

Αυτό μας το εδειξαν οι πολεμοι, οι αγωνες των προγονων μας, οι οποιοι πολεμουσαν , για τοσους αιωνες.


Η προσμονη "θεόσταλτων σωτηρων" από τον θεο είναι ένα από τα μεγαλα δειγματα αμαθειας- παρακμης των ραγιαδων, οι οποιοι σαπισμένοι από την σεξουαλικη διαφθορα αναμενουν βοηθεια από τον θεο.



Σκεφτειτε τι θα γινοταν εαν οι προγονοι μας οι αγιοι Ελληνες της ρωμαικης αυτοκρατοριας σε καθε εισβολη των αμετρητων εxθρων μας αντι να πόλεμουν να
εκαναν μονον συλλαλητηρια ;

Θα ειχε αφανιστει η Ελλαδα πολλους αιωνες πριν.

Φανταστειτε την ωρα που εισεβαλαν οι Περσες, οι Αγαρηνοι, οι Γοτθοι, οι Βουλγαροι, οι Ρωσοι, οι Αβαροι κλπ να επαιρναν οι προγονοι σημαιες και πανο να εκαναν συλλαλητηρια και να ελεγαν δεν πολεμαμε για την Ελλαδα.



ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ ΓΕΝΑΙΑ
ΚΑΙ ΕΛΕΓΑΝ

ΠΑΝΤΟΤΕ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΓΙΑ

ΠΑΡΑΔΩΣΗ ΚΑΙ ΣΚΛΑΒΙΑ.
Παντοτε οι προγονοι μας σε καθε προταση των εχθρων να παραδωθουν και να μην πολεμησουν απαντουσαν αρνητικα.

Γνωριζαν ολοι οι αυθεντικοι Ελληνες τον ιερο και διαχρονικο τροπο επιβιώσεως του εθνους και ότι εάν γινουν προδοτες θα σπασει η ιερη ιστορικη συνεχεια, η οποια κρατουσε το εθνος ζωντανο στο περασμα πολλων αιωνων.

Ηξεραν παρα πολύ καλα οι Ελληνες οτι ότι εάν γινοταν προδοτες τοτε θα κατεστρεφαν δια παντος τον Ελληνισμο.

Αυτό διοτι ανα πασα στιγμη οι επομενες γενιες των Ελλήνων στρατιωτικων και του λαου θα τους ειχαν ως παράδειγμα με συνεπειες τραγικες καθως θα γινοταν με την σειρα τους προδοτες και η Ελλαδα θα σκλαβωνοταν και θα αφανιζοταν.




Από την στιγμη που θα καταστραφει η ιερη ιστορικη συνεχεια των ηθικων και των γεναιων Ελλήνων θα ακολοθουσαν αρκετες γενιες προδοτων και δειλων στρατιωτικων.



Αυτό ομως δεν το επετρεψαν να γινει οι Ελληνες ηρωες αυτοκρατορες, στρατηγοι, αξιωματικοι, και στρατιωτες για να μην διαλυθει οριστικα το Ελληνικο εθνος. (1)



Οι προγονοι μας οι κορυφαιοι του κοσμου, οι σπουδαιοτεροι ανθρωποι ολων των εποχων στην ιστορια του πλανητη οι μεγαλοι Ελληνες της ρωμαικης αυτοκρατοριας υπολογιζαν ως ανδρες και Ελληνες μονον οσους πολεμουσαν.

Ολους τους υπολοιπους τους θεωρουσαν ανανδρους, δηλαδη θηλυπρεπεις για αυτο τους σιχαινοταν και τους περιφρονουσαν.

Oποιος δεν πολεμουσε εκεινους τους αιωνες με το σπαθι στο χερι δεν τον θεωρουσαν Ελληνα και ανδρα αλλα γυναικα.

Δεν υπηρχε μεγαλυτερη ατιμωση και προσβολη για εναν γνησιο Ελληνα ανδρα απο το να τον διωξουν απο τον Ελληνικο-ρωμαικο στρατο για οποιαδηποτε αιτια.

Αμεσως εχανε την κοινωνικη του θεση και υποσταση.

Αυτα αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων ο Άγγελος Φ. Γιαννόπουλος.

(ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ-ΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ).















  




*Η Ειρήνη Κομνηνού ειναι γυμνάστρια-Personal Trainer καi απόφοιτη της Παιδαγωγικής Ακαδημίας.   

ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ
ΡΑΤΣΙΣΜΟ. 

ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΜΝΗΝΟΥ-ΑΡΘΡΑ


O Aπρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε, 
Kι’ όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε. 

Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει, 
Kαι μες στη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι, 
Kι’ ολόλευκο εσύσμιξε με τ’ ουρανού τα κάλλη. 
Kαι μες στης λίμνης τα νερά, όπ’ έφθασε μ’ ασπούδα, 
Έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα, 
Που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο· 
Tο σκουληκάκι βρίσκεται σ’ ώρα γλυκιά κι’ εκείνο. 
Mάγεμα η φύσις κι’ όνειρο στην ομορφιά και χάρη, 
H μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι· 
Mε χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει· 
Όποιος πεθάνη σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει. 


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ-
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου