Οι λίγοι παθαίνονται για τις αμαρτίες των πολλών, παλιές και νέες και τις φορτώνονται όλες γιατί δε φοβούνται ξένα βάρη, δε φοβούνται καμμίαν ευθύνη και αντί να κοιμούνται κουνιούνται και τολμούν.
Άμα νοιώσουν, πεισθούν και πιστέψουν πως πρέπει να γίνη κάτι, το αναλαμβάνουν οι ίδιοι, γιατί θεωρούν τον εαυτόν τους υποχρεωμένο να το κάμουν και ποτέ δεν περιμένουν πρωτοβουλία από τους άλλους, και αφού αποφασίσουν και το αναλάβουν δε θα σταματήσουν πια ως το θάνατο. Στιγμές ολιγοψυχίας θα νοιώσουν ίσως και κούραση και λύπη και αηδία, αλλά επειδή προβλέπουν πως το έργο τους μπορεί και τη ζωή τους να πάρη, δυσκολίες δε βλέπουν, εμπόδια δε γνωρίζουν και τίποτα δε θα τους σταματήση, και αν στο δρόμο τους τύχουν εμπόδια τέτοια, που ζητούν τη ζωή ενός ανθρώπου, θα δώσουν και τη ζωή τους.
Σε σας στρέφομαι παιδία του Ελληνισμού, αγαπημένα Ελληνόπουλα, και σας εξορκίζω –αν έχετε να κάψετε τίποτε περισσότερο, από σπίθες απλές, ενθουσιασμό- μη λησμονείτε το θάνατο του Παύλου Μελά, αλλά προπάντων μη λησμονείτε τη ζωή του, τον ενθουσιασμό του δηλαδή και τη δύναμη και την τόλμη, μη λησμονείτε και την ιδέα, που για κείνη δούλεψε και υπόφερε, ούτε την πανώρια χώρα όπου εσκοτώθη, γιατί και η ιδέα εκείνη και η χώρα θέλουν πολλούς ακόμη ήρωες.
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
-Μαρτύρων και ηρώων αίμα-
Από το βορρά γενεές βαρβάρων θα πλακώνουν
να πνίξουν τη φύτρα των Ελλήνων
Γενεές κλεφτών ας στέκωνται παντοτινά
φρουροί ακοίμητοι στα σύνορα τα βορινά.
 |
| Η πλάκα αυτή είναι στημένη στο εξαιρετικό Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, στο Χρώμιο της Κοζάνης. |
ΠΗΓΗ: ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου