Ένα μυθιστόρημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε έγινε πραγματικότητα για ένα ναυάγιο και το πεινασμένο πλήρωμά του

Σκίτσο του Mignonette 

Συχνά, η φαντασία μιμείται την ιστορία. Οι ταινίες, τα θεατρικά και τα βιβλία αντλούν έμπνευση από ιστορικά γεγονότα και έτσι δημιουργούνται ενδιαφέρουσες ιστορίες που τραβούν την προσοχή του κοινού σε όλο τον κόσμο.

Ωστόσο, για το πλήρωμα του Mignonette, ενός σκάφους μικρής εμβέλειας που απέπλευσε από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας στις 19 Μαΐου του 1884, τα πράγματα ήταν αλλιώς.



Το σκάφος απέπλευσε με προορισμό... το Σίδνεϊ της Αυστραλία, 13.337 ναυτικά μίλια μακριά. Με πλήρωμα τέσσερα άτομα, το Mignonette δεν ήταν μεγάλο σκάφος και δεν κατασκευάστηκε για τέτοια ταξίδια -με ισχυρούς ανέμους και ψηλά κύματα, δύο πράγματα που είναι κοινά στον ανοιχτό ωκεανό, κάτι που θα αποδειχθεί πρόβλημα.

Στις 5 Ιουλίου του 1884, το Mignonette έπεσε σε μια καταιγίδα που προκάλεσε τεράστια ζημιά στο σκάφος.

Το πλήρωμα -ο Tom Dudley, ο Edwin Stephens, ο Edmund Brooks και ο δεκαεξάχρονος Richard Parker- επιβιβάστηκαν στη σωστική λέμβο και γλύτωσαν. Προς το παρόν, καθώς αυτό ήταν μόνο η αρχή των προβλημάτων τους.

Φωτογραφία της σωστικής λέμβου που εκτέθηκε στο Falmouth το 1884 - πηγή

Σύντομα, οι τέσσερις άνδρες συνειδητοποίησαν ότι, εγκαταλείποντας το σκάφος, είχαν πάρει μαζί τους μόνο δύο μικρές κονσέρβες με γογγύλια και... καθόλου νερό. Επιπλέον, ήταν περισσότερο από 1.600 μίλια από το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας και πάνω από 2.000 μίλια από τη Νότια Αμερική.

Στη μέση του ωκεανού, χωρίς καμία σωτηρία εμφανή, οι άνδρες έχασαν γρήγορα την ελπίδα τους. Απογοητεύτηκαν και απελπίστηκαν και -φαινομενικά- ήταν καταδικασμένοι επί δεκαπέντε ημέρες. Τότε έσπασε ο νεαρός Parker. Πήγε στην άκρη της βάρκας και ήπιε θαλασσινό νερό. Αυτό θα κατέληγε να είναι η θανατική ποινή του.

Το να πιει κάποιος θαλασσινό νερό έχει φρικτές παρενέργειες. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη όταν το στομάχι είναι άδειο, καθώς το αλάτι πλημμυρίζει τον οργανισμό και δε διαχέεται μέσω των τροφών. Τα συμπτώματα αρχίζουν με σοβαρή αφυδάτωση γιατί το αλάτι τραβάει νερό από τον οργανισμό. Αν δεν αντιμετωπιστεί, η υπερέκθεση προκαλεί πονοκεφάλους, ζάλη και αίμα στα ούρα και τα κόπρανα. Εν κατακλείδι, το αλάτι μπορεί να προκαλέσει νεφρική ανεπάρκεια, επιληπτικές κρίσεις και τελικά, τον θάνατο.

Αυτή ήταν η κατάσταση του Parker. Ο νεαρός άνδρας άρχισε γρήγορα να αισθάνεται τα αποτελέσματα και μέσα σε λίγες μέρες είχε βυθιστεί σε ένα παραλήρημα και μια σχεδόν κατάσταση θανάτου. Αυτό έκανε τον καπετάνιο, τον Tom Dudley, να σκεφτεί την παλιά παράδοση της κλήρωσης. Οι υπόλοιποι έμειναν απαθής. Τελικά, ο καπετάνιος αποφάσισε. Στο δικαστήριο, ανέφερε για το γεγονός ότι, "Έβγαλα το μαχαίρι μου -έκανα πρώτα μια προσευχή στον Θεό για να μας συγχωρήσουμε γι' αυτό που θα κάναμε και για την απερίσκεπτη πράξη, για να σωθούν οι ψυχές μας- και είπα στο αγόρι, 'Ρίτσαρντ, έφτασε η ώρα σου'. Το αγόρι είπε, 'Τι εγώ, κύριε;'. Είπα, 'Ναι, αγόρι μου.'".

Σύμφωνα με την κατάθεση του Dudley, αφαίμαξαν τον Parker και τον έφαγαν. Πέντε ημέρες αργότερα, στις 29 Ιουλίου, οι άνδρες σώθηκαν και μεταφέρθηκαν στο Falmouth της Αγγλίας. Δύο από τους άνδρες καταδικάστηκαν σε θάνατο, αλλά τους δόθηκε χάρη υπό όρους και φυλακίστηκαν για έξι μήνες.

Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε

Η περίπτωση έγινε διάσημη και οι άνθρωποι συνειδητοποίησαν το πώς συσχετιζόταν με το μυθιστόρημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε, "Η αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ" (The Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket).

Στην ιστορία, ο βασικός χαρακτήρας, ο Άρθουρ Γκόρντον Πυμ, βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με το πλήρωμα του Mignonette, με μια ομάδα τεσσάρων ανδρών που λιμοκτονούν σε ένα τσακισμένο πλοίο. Οι άντρες καταλήγουν να τραβούν κλήρο με θραύσματα της βάρκας. Ο άτυχος άνθρωπος που τράβηξε τον πιο κοντό θραύσμα, έτυχε να ονομάζεται... Richard Parker.

Ο Parker του βιβλίου αντιμετώπισε το θάνατό του πολύ διαφορετικά από τον πραγματικό Parker. "Δεν έφερε καμία αντίσταση, και μαχαιρώθηκε στην πλάτη από τον Peters, και έπεσε αμέσως νεκρός".

Η πρώτη σελίδα της πρώτης έκδοσης του The Narrative of Arthur Gordon Pym of Nantucket του Έντγκαρ Άλαν Πόε - πηγή

Στο βιβλίο, οι άνδρες έφαγαν τον νεκρό μέσα σε τέσσερις ημέρες, όπως είχε κάνει και το πλήρωμα του Mignonette, και όταν σώθηκαν ήταν ετοιμοθάνατοι.

Ο Πόε εξέδωσε το μυθιστόρημά του τον Ιούλιο του 1883, μια χρονιά πριν από το τραγικό γεγονός του Mignonette.

Για την ιστορία, η υπόθεση του Mignonette και του κανιβαλισμού του Parker ήταν η βάση για το επεισόδιο 26 με τίτλο "Lifeboat (Cannibalism)/Still no Sign of Land" του γνωστού σόου των Monty Python "Flying Circus". Στο σκετς, πέντε ναύτες βρίσκονται σε μια σωσίβια λέμβο μετά από ένα ναυάγιο και ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να επιβιώσουν είναι ο κανιβαλισμός. Μόλις αποφασίσουν ποιος θα κανιβαλιστεί -και ποια μέρη του σώματός του- καλούν μια σερβιτόρα για να πάρει τις παραγγελίες τους.

πηγη