- Μα καλά, Ιούλιο κι Αύγουστο περιμένουν να βγάλουν τα έξοδα όλης της χρονιάς;
- Ναι.
Είσαι στο πλοίο της γραμμής με προορισμό τις Κυκλάδες. Έχεις δώσει €65 aller-retour για τα εισιτήρια (με προσφορά!). Έχεις τσεκάρει από τον Μάιο δωμάτια. Είναι απαγορευτικά. Το Airbnb έχει δημιουργήσει ανταγωνισμό, έχει στοιβάξει σε αποθήκες τους εργαζόμενους στα νησιά και παραμένει, επίσης, απλησίαστο. Άλλωστε, με όλα τα προβλήματα που δημιουργεί στις τοπικές κοινωνίες, δεν το γουστάρεις από θέση αρχής.
Από το backpack σου κρέμεται ένα sleeping bag και μια σκηνή. Δυο βδομάδες άδεια που σε καλούν να αποφασίσεις αν θα τις εξαντλήσεις όλες με ταβάνι τα αστέρια ή αν θα χωρέσεις το μπάτζετ σου σε πέντε νύχτες, στο απαλό στρώμα και το δυνατό aircondition κάποιου «rooms to let». Ποιος θα έλεγε όχι στα αστέρια; Κάμπινγκ και πάλι κάμπινγκ.
Σκέφτεσαι αν θα πάρεις αμάξι. Για μια στιγμή, σου περνά από το μυαλό μήπως νοικιάσεις. Μπαίνεις να τσεκάρεις τιμές. Ένα σαραβαλάκι με μηχανικό τιμόνι, €45 τη μέρα. Βάλε και τη βενζίνη που είναι στα ύψη στα νησιά. ΚΤΕΛάκι και πάλι ΚΤΕΛάκι.
Από μέσα σου απορείς: Μα καλά, πώς την παλεύουν, για παράδειγμα, οι τετραμελείς οικογένειες; Εσένα δεν σε πολυνοιάζει. Διακοπές είσαι. Αν χάσεις και λίγο τη βολή σου, δεν έγινε και κάτι τρομερό. Οι οικογένειες όμως, που τα πληρώνουν όλα αυτά επί τρία ή επί τέσσερα;
Ακούς για το ΦΠΑ που μειώθηκε. Δεν μπορείς να καταλάβεις πώς γίνεται αυτό, αφού αντί να δεις τις τιμές πιο κάτω σε σχέση με πέρσι, τις βλέπεις πιο πάνω. Για να μη μιλήσουμε για τις αρπαχτές. Καφές στο πλοίο 3,5 ευρώ. Χταποδάκι κατεψυγμένο που βαφτίστηκε φρέσκο, 12 ευρώ. Ποτό απλό, 8 ευρώ. Κοκτέιλ -ο θεός να το κάνει-, 12 ευρώ. Ημερήσιο μπάτζετ καλοπέρασης, 50 ευρώ. Ημερήσιο μπάτζετ οικονομίας, 25 ευρώ.
Σιχτιρίζεις τους ντόπιους που έτσι όπως πάνε θα αδειάσουν τα νησιά από τουρισμό. Αναφωνείς: «Μα καλά, Ιούλιο κι Αύγουστο περιμένουν να βγάλουν τα έξοδα όλης της χρονιάς;». Κι έτσι όπως το λες, με αρνητική χροιά, κάπως συνειδητοποιείς ότι όντως έχουν μόνο δυο μήνες να βγάλουν τα έξοδα όλης της χρονιάς και ένα κομμάτι σου τους δικαιολογεί.
Κι όλα αυτά, επειδή ξέρεις μέσα σου ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με το (πανάκριβο) ελληνικό καλοκαίρι.
Είσαι στο πλοίο της γραμμής με προορισμό τις Κυκλάδες. Έχεις δώσει €65 aller-retour για τα εισιτήρια (με προσφορά!). Έχεις τσεκάρει από τον Μάιο δωμάτια. Είναι απαγορευτικά. Το Airbnb έχει δημιουργήσει ανταγωνισμό, έχει στοιβάξει σε αποθήκες τους εργαζόμενους στα νησιά και παραμένει, επίσης, απλησίαστο. Άλλωστε, με όλα τα προβλήματα που δημιουργεί στις τοπικές κοινωνίες, δεν το γουστάρεις από θέση αρχής.
Από το backpack σου κρέμεται ένα sleeping bag και μια σκηνή. Δυο βδομάδες άδεια που σε καλούν να αποφασίσεις αν θα τις εξαντλήσεις όλες με ταβάνι τα αστέρια ή αν θα χωρέσεις το μπάτζετ σου σε πέντε νύχτες, στο απαλό στρώμα και το δυνατό aircondition κάποιου «rooms to let». Ποιος θα έλεγε όχι στα αστέρια; Κάμπινγκ και πάλι κάμπινγκ.
Σκέφτεσαι αν θα πάρεις αμάξι. Για μια στιγμή, σου περνά από το μυαλό μήπως νοικιάσεις. Μπαίνεις να τσεκάρεις τιμές. Ένα σαραβαλάκι με μηχανικό τιμόνι, €45 τη μέρα. Βάλε και τη βενζίνη που είναι στα ύψη στα νησιά. ΚΤΕΛάκι και πάλι ΚΤΕΛάκι.
Από μέσα σου απορείς: Μα καλά, πώς την παλεύουν, για παράδειγμα, οι τετραμελείς οικογένειες; Εσένα δεν σε πολυνοιάζει. Διακοπές είσαι. Αν χάσεις και λίγο τη βολή σου, δεν έγινε και κάτι τρομερό. Οι οικογένειες όμως, που τα πληρώνουν όλα αυτά επί τρία ή επί τέσσερα;
Ακούς για το ΦΠΑ που μειώθηκε. Δεν μπορείς να καταλάβεις πώς γίνεται αυτό, αφού αντί να δεις τις τιμές πιο κάτω σε σχέση με πέρσι, τις βλέπεις πιο πάνω. Για να μη μιλήσουμε για τις αρπαχτές. Καφές στο πλοίο 3,5 ευρώ. Χταποδάκι κατεψυγμένο που βαφτίστηκε φρέσκο, 12 ευρώ. Ποτό απλό, 8 ευρώ. Κοκτέιλ -ο θεός να το κάνει-, 12 ευρώ. Ημερήσιο μπάτζετ καλοπέρασης, 50 ευρώ. Ημερήσιο μπάτζετ οικονομίας, 25 ευρώ.
Σιχτιρίζεις τους ντόπιους που έτσι όπως πάνε θα αδειάσουν τα νησιά από τουρισμό. Αναφωνείς: «Μα καλά, Ιούλιο κι Αύγουστο περιμένουν να βγάλουν τα έξοδα όλης της χρονιάς;». Κι έτσι όπως το λες, με αρνητική χροιά, κάπως συνειδητοποιείς ότι όντως έχουν μόνο δυο μήνες να βγάλουν τα έξοδα όλης της χρονιάς και ένα κομμάτι σου τους δικαιολογεί.
Κι όλα αυτά, επειδή ξέρεις μέσα σου ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με το (πανάκριβο) ελληνικό καλοκαίρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου