Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Νοεμβρίου 06, 2019

Το τέλος των ναζί με τον φακό του φωτογράφου του Κόκκινου Στρατού

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Ο Γιεβγκένι Χαλντέι γεννήθηκε στο Ντόνετσκ της Ουκρανίας και ασχολήθηκε με τη φωτογραφία από τα νεανικά του χρόνια.
Ξεκίνησε να εργάζεται ως φωτογράφος για το σοβιετικό πρακτορείο ειδήσεων TASS όταν ήταν ακόμη 19 ετών.
Ομαδική αυτοκτονία στη Βιέννη. Τέτοιες πράξεις απελπισίας των ηττημένων δεν ήταν σπάνιες.




Η σημαία με το σφυροδρέπανο υψώνεται στο Ραιχσταγκ

Οι φωτογραφίες που έλαβε κατά τη διάρκεια του πολέμου του χάρισαν φήμη εντός της ΕΣΣΔ αλλά στη Δύση έγινε γνωστός πολύ αργότερα κατά τη δεκαετία του ’90. Η καριέρα του μετά τον πόλεμο δεν υπήρξε εξίσου λαμπρή. Φωτογράφισε τη δίκη της Νυρεμβέργης αλλά και την επίθεση του Κόκκινου Στρατού στην υπό ιαπωνική κατοχή Μαντζουρία. Εργάστηκε για το TASS ως το 1947 αλλά αργότερα απολύθηκε πιθανόν λόγω της εβραϊκής του καταγωγής και εργάστηκε για χρόνια ως ελεύθερος φωτογράφος. Το 1959 προσελήφθη στην Πράβντα όπου και παρέμεινε ως το 1970 όταν και αναγκάστηκε να βγει στη σύνταξη. Πέθανε στις 6 Οκτωβρίου 1997





Ο γεννημένος στην Ουκρανία εβραϊκής καταγωγής φωτογράφος χρησιμοποιούσε για τις λήψεις του μία φωτογραφική μηχανή Λάικα με φακό 35 χιλιοστών.



Σοβιετικός στρατιώτης φωτογραφίζεται ανάμεσα στα χαλάσματα του Ράιχσταγκ.




Ρώσοι στρατιώτες στη Βιέννη. Το 1945 ο Χαλντέι ήταν 28 ετών. Η μητέρα του και ο παππούς του σκοτώθηκαν το 1918 κατά τη διάρκεια ενός αντιεβραϊκού πογκρόμ στην Ουκρανία. Ο πατέρας του, οι τρεις αδελφές του και η δεύτερη γυναίκα του εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς τις πρώτες ημέρες της εισβολής.




Σοβιετικά αεροπλάνα πάνω από το Βερολίνο.




Το κατεστραμμένο από τους Γερμανούς Μουρμάνσκ το 1942. Ο Χαλντέι θυμάται ότι η γυναίκα στη φωτογραφία τον μάλωσε που φωτογράφισε αυτή την τραγωδία λέγοντάς του: «Γιατί δεν πας στο Βερολίνο να φωτογραφίσεις πώς το βομβαρδίζουν οι πιλότοι μας;» και ο νεαρός φωτογράφος της υποσχέθηκε ότι θα το κάνει.




Εβραίοι στο γκέτο της Βουδαπέστης αμέσως μετά την απελευθέρωση της πόλης από τον Κόκκινο Στρατό. Χρόνια αργότερα ο Χαλντέι σε μία συνέντευξη θυμήθηκε ότι χαιρέτησε το ανδρόγυνο στα εβραϊκά προτού το φωτογραφίσει.




Στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού καθ’ οδόν προς το Βερολίνο ποδοπατούν μία ναζιστική σημαία.




Ενας στρατιώτης περιπολεί στην κατεστραμμένη Βουδαπέστη λίγο μετά την κατάληψή της από τους Σοβιετικούς το 1945.




Ενας τυφλός άνδρας (δεξιά) με τον οδηγό του στους δρόμους του κατεστραμμένου Βερολίνου. Ο Χαλντέι τους ρώτησε στα γερμανικά από πού έρχονταν. «Δεν ξέρουμε πια», του απάντησαν. «Δεν ξέρουμε ούτε από πού ερχόμαστε ούτε πού πηγαίνουμε».




Γερμανικό αεροπλάνο καρφωμένο σε πολυκατοικία της Βουδαπέστης.




Γερμανικά λάβαρα στην Κόκκινη Πλατεία «υποκλίνονται» στον (μη διακρινόμενο) Στάλιν.




Ο Χαλντέι τη δεκαετία του 1970 με τη φωτογραφική μηχανή Λάικα που χρησιμοποίησε στον πόλεμο.





πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου