Του Στρατή Μαζίδη
Ειλικρινά δε μου προκάλεσε έκπληξη ότι βρίσκονται αστυνομικοί που δέχθηκαν να υπακούσουν σε αυτές τις εντολές δέρνοντας συμπατριώτες τους οι οποίοι τους πληρώνουν το μισθό. Να μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό. Και δε μου προκάλεσε έκπληξη γιατί το ζήσαμε πολλές φορές στα χρόνια του μνημονίου.
Ούτε εξεπλάγην από τις αποφάσεις των πολιτικών. Το Α υπόσχονται, το Β υλοποιούν. Τους κατηγορεί κάθε μέρα ο λαός, αλλά εμπιστεύεται ξανά τους ίδιους. Φυσικά αυτό δεν τους απαλλάσσει από τις τεράστιες ευθύνες τους.
Ωστόσο έχοντας δουλέψει αρκετά χρόνια στη ναυτιλία και δίπλα σε ωραίους καπετάνιους, δεν περίμενα ότι θα βρίσκονταν ποτέ Ελληνες πλοίαρχοι να δεχθούν να εκτελέσουν αυτά τα αποβατικά ταξίδια.
Βλέπετε ο καπετάνιος δεν είναι ένστολος ματατζής, είναι ο κύριος του πλοίου. Στα αγγλικά αποκαλείται MASTER. Έχει υπό την πλήρη εξουσία του το βαπόρι. Δεν μπορείς να τον διατάξεις να κάνει κάτι, αν δε θέλει. Ο λόγος του πάνω στο πλοίο είναι νόμος. Μόνο να τον αντικαταστήσεις μπορείς.
Οι Ελληνες καπετάνιοι δάμασαν θάλασσες κι ωκεανούς. Πήραν γενναίες αποφάσεις. Έκαναν τρέλες σε ξένα λιμάνια. Κέρδισαν μάχες ιστορικές. Μετέφεραν πατριώτες μας που αναζητούσαν νόμιμα μια καλύτερη ζωή. Μας ταξίδεψαν στις διακοπές μας με πλοία θρύλους. Μεγάλωσαν οικογένειες.
Πώς στην ευχή βρέθηκαν Ελληνες καπετάνιοι να δεχθούν να καπετανέψουν αυτά τα ταξίδια και δεν τα βρόντηξαν να κατέβουν από τη γέφυρα. Πώς δέχθηκαν σε λιμάνια που έμπαιναν κορνάροντας κι αποτελώντας τους ήρωες των ντόπιων, να μεταφέρουν δυνάμεις καταστολής;
Και τι θλιβερό, ειδικά για τον Πήγασο με την τόσο μεγάλη παρουσία κι ιστορία στις ελληνικές θάλασσες. Αντί για παιδιά, παππούδες, γιαγιάδες, επισκέπτες, εφημερίδες, εμπορεύματα, να μεταφέρει δυνάμεις καταστολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου