Για την ταινία του Μάρκου Σεφερλή...

γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος 

Οι ορθοπολιτικοί ιεροδίκες διαφωνούν με ό,τι σκέφτεσαι και είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τη ζωή σου για να μην το πεις…
Το φιλμ «Χαλβάη 5-0» είναι ο μεγάλος άγνωστος της ημεδαπής κινηματογραφικής παραγωγής (για όλους όσοι δεν το έχουν δει), διότι επιφανείς σινεκριτικοί δεν ασχολήθηκαν με την κριτική αποτίμησή της αλλά με τα φρονήματα, που υποθέτουν ότι έχει ο Σεφερλής.

Είναι «ομοφοβικός»; Είναι «μισογύνης»; Είναι χυδαίος και αναχρονιστής; Είναι εκτός ορθοπολιτικής γραμμής – άρα κατάλληλος για ψήσιμο στην πυρά όπου ρίπτονται όσοι καταδικάζονται σε δολοφονία χαρακτήρος;

Όλα τούτα τα μεγάλα τίποτα απασχολούν εδώ και καιρό τα αποξηραμένα από ζωή, έμπνευση και δημιουργικότητα πεδία της «κουλτούρας». Γι’ αυτό και ο λαός τής έχει γυρίσει την πλάτη και οι υπηρέτες της δεν κόβουν εισιτήρια και δεν μπορούν να ζήσουν δίχως κρατική επιδότηση. Οι φόροι που πληρώνουν οι πολλοί πηγαίνουν και για να παραχθεί «τέχνη» την οποία απεχθάνονται!

Ας γραφτούν, λοιπόν, και δυο τρεις κουβέντες για την ταινία και όχι ως υπεράσπιση ή κατηγορητήριο του δημιουργού της. Το «Χαλβάη 5-0» είναι μια ωραία ελληνική κωμωδία. Αξίζει να την παρακολουθήσετε και κατά τη διάρκειά της θα γελάσετε πολύ και δεν θα νιώσετε ότι βαριέστε – παρά τη δίωρη διάρκειά της.

Ο Σεφερλής, με τα πλάνα, τις εικόνες, τις τεχνικές των αναρίθμητων γκαγκς που έχει σκαρφιστεί ή αντιγράψει, τις μούτες και τα λογοπαίγνια, αποτίει φόρο τιμής στον Μελ Μπρουκς, στον Λέσλι Νίλσεν και σε μια σειρά από κωμωδίες που ξεχώρισαν (από το «Τρελές σφαίρες» ως το «Μια απίθανη… απίθανη πτήση» και τον «Ρομπέν των Δασών: Οι ήρωες με τα κολάν»).

Ο ίδιος ερμηνεύει πολύ καλά τον γκαφατζή αστυνόμο Μπέκρα, ενώ την παράσταση κλέβει ο Νίκος Βουρλιώτης, που υποδύεται εξαιρετικά έναν ομοφυλόφιλο ζωγράφο, γιο ενός μεγιστάνα του χαλβά που δολοφονήθηκε στην έπαυλή του.

Από το «Χαλβάη 5-0» φαίνεται ότι ο Σεφερλής έχει περαιτέρω φιλοδοξίες στον χώρο του κινηματογράφου, τις οποίες θα μπορέσει να ικανοποιήσει αν εμπιστευτεί περισσότερο την αποτελεσματικότητα του κειμένου και της λεκτικής επικοινωνίας και περιορίσει τα εύκολα κωμικά τεχνάσματα. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η ταινία προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους όσοι θέλουν να περάσουν ένα απροβλημάτιστο κι ευχάριστο δίωρο.