Κάποιοι γράφουν τη λέξη κτίριο με γιώτα και άλλοι με ήτα.
Τελικά, ποια είναι η σωστή ορθογραφία της, η οποία έχει προκαλέσει αμέτρητες – και έντονες – συζητήσεις και μάλιστα κάποια στιγμή απασχόλησε και την Ακαδημία Αθηνών; Η απάντηση δεν είναι τόσο ξεκάθαρη.
Όπως γράφει ο φιλόλογος Άρης Ιωαννίδης σε άρθρο του στο schooltime.gr, κατά τον Γ. Μπαμπινιώτη: το ρήμα “κτίζω” δεν μπορεί να δώσει παράγωγα με ανύπαρκτη κατάληξη -ριο. Δεν μπορούμε δηλαδή να έχουμε κτί-ριο.
Το “κτίζω” θα μπορούσε μόνο να δώσει “κτιστήριο” (πρβλ. φροντίζω – φροντιστήριο), τύπος που ούτε κι αυτός μαρτυρείται να υπάρχει. Άρα η λέξη έχει διαφορετική ετυμολογική προέλευση και, επομένως, διαφορετική ορθογραφία. Παράγεται είτε από το “οικητήριον” (οικώ> οικητήριο > κτήριο, με αποβολή του αρχικού φωνήεντος και ανομοιωτική συγκοπή του -η) είτε από το “ευκτήριον” (οίκημα), όπου μετά τη σίγαση του πρώτου συνθετικού ευ- και την αποβολή του τελικού ν προκύπτει το όνομα κτήριο. Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση η γραφή με -η (κτήριο) είναι η μόνη σωστή.
Όπως γράφει ο φιλόλογος Άρης Ιωαννίδης σε άρθρο του στο schooltime.gr, κατά τον Γ. Μπαμπινιώτη: το ρήμα “κτίζω” δεν μπορεί να δώσει παράγωγα με ανύπαρκτη κατάληξη -ριο. Δεν μπορούμε δηλαδή να έχουμε κτί-ριο.
Το “κτίζω” θα μπορούσε μόνο να δώσει “κτιστήριο” (πρβλ. φροντίζω – φροντιστήριο), τύπος που ούτε κι αυτός μαρτυρείται να υπάρχει. Άρα η λέξη έχει διαφορετική ετυμολογική προέλευση και, επομένως, διαφορετική ορθογραφία. Παράγεται είτε από το “οικητήριον” (οικώ> οικητήριο > κτήριο, με αποβολή του αρχικού φωνήεντος και ανομοιωτική συγκοπή του -η) είτε από το “ευκτήριον” (οίκημα), όπου μετά τη σίγαση του πρώτου συνθετικού ευ- και την αποβολή του τελικού ν προκύπτει το όνομα κτήριο. Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση η γραφή με -η (κτήριο) είναι η μόνη σωστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου