Γράφει η Αντωνέλλα-Ειρήνη Δούκα.
Αυτό συνέβαινε επειδή το είχαμε ταυτίσει, με το σχολείο, το πρωινό ξύπνημα, την πίεση, τις φωνές των δασκάλων και των γονέων μας. Το αντιμετωπίζαμε ως κάτι που πρέπει να κάνουμε, ως αγγαρεία και για αυτό οι περισσότεροι, ήθελαν να τελειώσουν γρήγορα, ώστε να ασχοληθούν με κάτι άλλο πιο μας ευχάριστο, όπως για παράδειγμα το παιχνίδι. Πόσα είναι όμως τα εφόδια που χαρίζει το διάβασμα σε ένα παιδί; Και πώς θα μπορούσε ένας γονιός να κάνει το παιδί του ν' αγαπήσει τα βιβλία;
Τι χαρίζει η ανάγνωση ενός Ελληνοχριστιανικού βιβλίου στα παιδιά μας ; Η ιστορία ενός καλού βιβλίου, κάνει τα παιδιά να δουν κάποια πράγματα πιο ρεαλιστικά. Μέσα από τις ιστορίες μπορούν να μάθουν για τα Χριστιανικά αξίώματα, που πιθανόν, αρκετοί γονείς, να μην είναι σε θέση, να εξηγήσουν. Επίσης μαθαίνουν, να νικούν τους φόβους τους, να γίνονται πιο δυνατά, μέσα από την Ελληνική ιστορία, καθώς μαζί με τους Χριστιανούς Ήρωες ταυτίζονται, με συνέπεια,ν α έρχονται αντιμέτωπα, με κάποιους δικούς τους φόβους, με αποτέλεσμα να βρίσκουν τρόπους, και διεξόδους, να τους ξεπερνούν.
Αρχίζουν να εισέρχονται στην σημαντική διεργασία, να σκεφτούν πώς θα μπορούσαν να λύσουν ένα σημαντικό πρόβλημα. Μέσα στα Ελληνικά ιστορικά και Χριστιανικά βιβλία, υπάρχουν πολλά υπερπολύτιμα, ηθικά διδάγματα και αξιώματα. Ένα καλό ιστορικό βιβλίο είναι μία πολύ καλή αφορμή για διάλογο, να συζητήσουμε την ιστορία με τα παιδιά, να τα ρωτήσουμε και να απαντήσουμε στις απορίες τους. Τα παιδιά μας είτε θα εμποτιστούν με τις αξίες του έθνους και της πίστης μας, για να γίνουν με την βοήθεια του Θεού φρουροί της πατρίδας και της Ορθοδοξίας και Έλληνες, είτε θα τα αφήσουμε έρμαια στις νεοποχίτικες δολιότητες που έχουν σκοπό να μετατρέψουν τα σχολεία σε μελλοντικά φυτώρια άθεων και αδιάφορων ατόμων, ελεγχόμενων και καθοδηγούμενων ραγιάδων, από τις διεστραμμένες επιταγές της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Όμως για να γίνουν τα παιδιά μας Έλληνες θα πρέπει να έχουν Ελληνοχριστιανική παιδεία. Από την στιγμή πού έχει καταργηθεί η πατριωτική και η Ορθόδοξη παιδεία από τα σχολεία, θα πρέπει μόνοι μας, να βοηθήσουμε τα παιδιά μας προς αυτήν την κατεύθυνση, ώστε να αποκτήσουν τα απαραίτητα εφόδια. Μας έκοψαν σκόπιμα από τις πολιτιστικές μας ρίζες . Η λέξη "παιδεία" είναι παράγωγο του ρήματος παιδεύω, που σημαίνει εκπαιδεύω. Παιδεία εiναι η διανοητική και ψυχολογική καλλιέργεια των νέων, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της εκπαίδευσης. Εκτός από τις γνώσεις, η παιδεία αποσκοπεί στην μόρφωση , στην δημιουργικότητα, καθώς και στην διάπλασή των παιδιών και στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς και στην ανάπτυξη ήθους .
“Η Ρωμανία κι αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο”, έψαλλε ο ποντιακός ελληνισμός. Θα ανθίζει η Ρωμανία όταν τιμά τα πάτρια. Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου, εiναι ένα από τα καλύτερα βιβλία όλων των εποχών, ώστε να γίνουν τα παιδιά Έλληνες και Ελληνίδες. Όσα χρόνια και να περάσουν, όσο και να ισχυρίζονται μερικοί απάτριδες πως τα μυθιστορήματα της Πηνελόπης Δέλτα "κάνουν" εθνική προπαγάνδα, δεν θα πάψουν ποτέ να είναι τα αγαπημένα των παιδιών. Ιστορικό μυθιστόρημα, στο οποίο αναφέρονται πολλά ιστορικά στοιχεία, τοποθεσίες και γεγονότα. Αποτελεί συνέχεια του πρώτου βιβλίου της Π. Δέλτα "Για την Πατρίδα". Τα κύρια γεγονότα (ο πόλεμος, οι μάχες και ορισμένα ιστορικά πρόσωπα μας δείχνουν, τις διαχρονικές προσπάθειες, να επιβιώσουμε ως έθνος.Ένα ευκολοδιάβαστο βιβλίo βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα. Αν και χαρακτηρίστηκε "παιδικό", διαβάζεται πολύ ευχάριστα και από ενήλικες. Το έπος “Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου” είναι ένα σημαντικό ιστορικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, που περιγράφει τους αγώνες του "Βυζαντίου" σε περιόδους μεγάλης δόξας. Η Πηνελόπη Δέλτα είναι μια εξαιρετική, αφηγήτρια.
Εδώ βλέπουμε για πολλοστή φορά την φιλοπατρία, και την διαφύλαξη των εθνικών ιδανικών, που διέπει τους Έλληνες του μεσαίωνα. Όλους εκείνους τους αιώνες οι πρόγονοι μας έδιναν σκληρούς αγώνες, προκειμένου να διαφυλαχθούν η ακεραιότητα και η συνέχεια της πατρίδας μας. Για αυτό υποτάσσουν κάθε ατομικό δικαίωμα και επιλογή στην ιστορική αναγκαιότητα της προστασίας του Ελληνικού έθνους από τους εξωτερικούς εχθρούς. Κάθε μέσο ή επιδίωξη που υπηρετεί αυτόν τον μεγάλο σκοπό καθαγιάζεται. Ακόμη και η έννοια της φιλίας, που αναγνωρίζεται ως αξία και ιδανικό, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ο Κωνσταντίνος και ο Μιχαήλ, οι δυο φίλοι είναι ήρωες.
Ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης θεωρεί σπουδαία υπηρεσία την κατασκοπεία σε αντίθεση με τον Μιχαήλ Ιγερινό που την θεωρεί περισσότερο ανάγκη παρά επιλογή. Δύο είναι τα μεγάλα αξιώματα στα οποία τα δυο παιδιά παραμένουν αφοσιωμένα. Αυτά εiναι η Ελλάδα και Ορθοδοξία, για τα οποία αξίζει κάθε θυσία, και μεταξύ άλλων αξίζει κάποιος να καταπνίξει τις προσωπικές του ανάγκες και φιλοδοξίες. Για την αγάπη στην πατρίδα ο Κωνσταντίνος θυσιάζει τη ζωή του. Για την Ορθοδοξία και το έθνος, ο Κωνσταντίνος και ο Μιχαήλ απαρνιούνται τον έρωτά τους για την Αλεξία.
Η Αλεξία είναι Ελεύθερη, ριψοκίνδυνη, δυναμική διεκπεραιώνει με επιτυχία και μυστικότητα την αποστολή της. Στο ορφανό κορίτσι, τα γεγονότα της Αδριανούπολης και οι σφαγές των Ελλήνων από τους Βούλγαρους, αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή του. και του προκαλούν προσωρινή απώλεια ομιλίας.
Η νεαρή Αλεξία όταν απέκτησε εκ νέου την ομιλία της έμεινε στα βουνά ως κατάσκοπος, και με δική της επιλογή συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι εiναι ακόμη μουγκή, ώστε να περνάει απαρατήρητη και να μεταφέρει ακίνδυνα πληροφορίες στους Έλληνες αξιωματικούς.
Σε αυτές τις αποστολές ερωτεύεται τον Κωνσταντίνο. Η Αλεξία ακολουθεί τον Βουλγαροκτόνο, στην αποστολή του ελπίζοντας, να συναντήσει τον αγαπημένο της Κωνσταντίνο. Δυστυχώς από τους Έλληνες του μεσαίωνα, τους πραγματικούς άνδρες, φτάσαμε την σημερινή εποχή, στα θηλυκοποιημένα ανδράποδα. Την σύγχρονη εποχή τα ανδρικά προσόντα αντιμετωπίζονται όπως και στην αρχαιότητα από τις σύγχρονες γυναίκες. Αυτή την εποχή έχουμε θηλυκοποίηση, και λειψανδρία, με αποτέλεσμα όλοι και όλες να "υποκλίνονται" στους προικισμένους. Όμως αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην εποχή μας, σήμερα. Σε πολλές κοινωνίες στην αρχαιότητα, ήταν αντικείμενο λατρείας, ως ένα σύμβολο γονιμότητας εξουσίας και δύναμης. Δεν είναι τυχαίο ότι ορισμένα επιμήκη αντικείμενα ερμηνεύονται ως φαλλικά σύμβολα. Αυτό μας κάνει να αντιληφθούμε πώς το μέγεθος αλλά και το σχήμα του αντικατοπτρίζει ουσιαστικά την αντίληψη της κοινωνίας για το τι σημαίνει ανδρισμός και αρσενικό. Μπορούμε λοιπόν να κατανοήσουμε το άγχος των ανδρών για το μέγεθός τους. Ο αρχαίος θεός Πρίαπος, απεικονιζόταν πάντα στα αγγεία, με υπερμέγεθες όργανο, καθώς ήταν ο προστάτης της γονιμότητας και των ανδρικών γεννητικών οργάνων.
Τι χαρίζει η ανάγνωση ενός Ελληνοχριστιανικού βιβλίου στα παιδιά μας ; Η ιστορία ενός καλού βιβλίου, κάνει τα παιδιά να δουν κάποια πράγματα πιο ρεαλιστικά. Μέσα από τις ιστορίες μπορούν να μάθουν για τα Χριστιανικά αξίώματα, που πιθανόν, αρκετοί γονείς, να μην είναι σε θέση, να εξηγήσουν. Επίσης μαθαίνουν, να νικούν τους φόβους τους, να γίνονται πιο δυνατά, μέσα από την Ελληνική ιστορία, καθώς μαζί με τους Χριστιανούς Ήρωες ταυτίζονται, με συνέπεια,ν α έρχονται αντιμέτωπα, με κάποιους δικούς τους φόβους, με αποτέλεσμα να βρίσκουν τρόπους, και διεξόδους, να τους ξεπερνούν.
Αρχίζουν να εισέρχονται στην σημαντική διεργασία, να σκεφτούν πώς θα μπορούσαν να λύσουν ένα σημαντικό πρόβλημα. Μέσα στα Ελληνικά ιστορικά και Χριστιανικά βιβλία, υπάρχουν πολλά υπερπολύτιμα, ηθικά διδάγματα και αξιώματα. Ένα καλό ιστορικό βιβλίο είναι μία πολύ καλή αφορμή για διάλογο, να συζητήσουμε την ιστορία με τα παιδιά, να τα ρωτήσουμε και να απαντήσουμε στις απορίες τους. Τα παιδιά μας είτε θα εμποτιστούν με τις αξίες του έθνους και της πίστης μας, για να γίνουν με την βοήθεια του Θεού φρουροί της πατρίδας και της Ορθοδοξίας και Έλληνες, είτε θα τα αφήσουμε έρμαια στις νεοποχίτικες δολιότητες που έχουν σκοπό να μετατρέψουν τα σχολεία σε μελλοντικά φυτώρια άθεων και αδιάφορων ατόμων, ελεγχόμενων και καθοδηγούμενων ραγιάδων, από τις διεστραμμένες επιταγές της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Όμως για να γίνουν τα παιδιά μας Έλληνες θα πρέπει να έχουν Ελληνοχριστιανική παιδεία. Από την στιγμή πού έχει καταργηθεί η πατριωτική και η Ορθόδοξη παιδεία από τα σχολεία, θα πρέπει μόνοι μας, να βοηθήσουμε τα παιδιά μας προς αυτήν την κατεύθυνση, ώστε να αποκτήσουν τα απαραίτητα εφόδια. Μας έκοψαν σκόπιμα από τις πολιτιστικές μας ρίζες . Η λέξη "παιδεία" είναι παράγωγο του ρήματος παιδεύω, που σημαίνει εκπαιδεύω. Παιδεία εiναι η διανοητική και ψυχολογική καλλιέργεια των νέων, η οποία επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της εκπαίδευσης. Εκτός από τις γνώσεις, η παιδεία αποσκοπεί στην μόρφωση , στην δημιουργικότητα, καθώς και στην διάπλασή των παιδιών και στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς και στην ανάπτυξη ήθους .
“Η Ρωμανία κι αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο”, έψαλλε ο ποντιακός ελληνισμός. Θα ανθίζει η Ρωμανία όταν τιμά τα πάτρια. Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου, εiναι ένα από τα καλύτερα βιβλία όλων των εποχών, ώστε να γίνουν τα παιδιά Έλληνες και Ελληνίδες. Όσα χρόνια και να περάσουν, όσο και να ισχυρίζονται μερικοί απάτριδες πως τα μυθιστορήματα της Πηνελόπης Δέλτα "κάνουν" εθνική προπαγάνδα, δεν θα πάψουν ποτέ να είναι τα αγαπημένα των παιδιών. Ιστορικό μυθιστόρημα, στο οποίο αναφέρονται πολλά ιστορικά στοιχεία, τοποθεσίες και γεγονότα. Αποτελεί συνέχεια του πρώτου βιβλίου της Π. Δέλτα "Για την Πατρίδα". Τα κύρια γεγονότα (ο πόλεμος, οι μάχες και ορισμένα ιστορικά πρόσωπα μας δείχνουν, τις διαχρονικές προσπάθειες, να επιβιώσουμε ως έθνος.Ένα ευκολοδιάβαστο βιβλίo βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα. Αν και χαρακτηρίστηκε "παιδικό", διαβάζεται πολύ ευχάριστα και από ενήλικες. Το έπος “Τον Καιρό του Βουλγαροκτόνου” είναι ένα σημαντικό ιστορικό μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα, που περιγράφει τους αγώνες του "Βυζαντίου" σε περιόδους μεγάλης δόξας. Η Πηνελόπη Δέλτα είναι μια εξαιρετική, αφηγήτρια.
Σε κάνει να βλέπεις μπροστά σου εικόνες από στρατούς που απελαύνουν, από ερωτευμένες καρδιές, μάχες, κατασκοπείες, θριάμβους, ανθρώπινες απώλειες, θυσίες, αλληλεγγύη, στρατηγικούς ελιγμούς. Μας παρουσιάζει μια εποχή και μια προσωπικότητα, αυτή του Βασίλειου Βουλγαροκτόνου, και του Κωνσταντίνου Κρηνίτη, πριν από χίλια έτη, και μας τα περιγράφει, σαν να γίνονται, εδώ, σήμερα και να ζούνε στην σύγχρονη εποχή.
Η περιγραφή της δείχνει όχι μόνο την πλευρά των Ελλήνων, αλλά και των Τούρκων Κουμάμων, των Βουλγάρων, μέσα από τις τραγωδίες που εκτυλίσσονται στα 32 χρόνια των πολέμων μεταξύ Ρωμαικής Αυτοκρατορίας και της Βουλγαρίας. Σε αυτά τα αιματοβαμμένα χρόνια παρακολουθούμε μια ερωτική ιστορία που διχάζει τις ζωές τριών ανθρώπων που γνωρίστηκαν παιδιά, χάθηκαν αιχμάλωτοι στα χέρια του εχθρού και ξανασυναντήθηκαν 15 χρόνια μετά. Στο βιβλίο βλέπουμε ενέδρες, μάχες, αιχμαλωσίες, προδοσίες, και το πώς γλιτώνουν οι ήρωες από τον θάνατο. Στους Βούλγαρους στρατηγούς που αιχμαλώτιζε ο Βασίλειος τους έδινε χρήματα και αξιώματα, με την προυπόθεση να σταματήσουν τον πόλεμο ενάντια στην αυτοκρατορία.
Όμως με την πρώτη ευκαιρία, οι Βούλγαροι στρατηγοί έφευγαν και πήγαιναν δίπλα στον Σαμουήλ και ξαναέπιαναν τα όπλα. Οι τρομεροί επίορκοι Βούλγαροι, Δραξάν, Ιβάτζης,, πρωταγωνιστούν σε έναν πόλεμο μέχρι τελικής πτώσεως με τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β. Έναν στρατηγό και πολιτικό που πέρασε την ζωή του επάνω στο άλογο στις μάχες, από μικρός ως τα 69 του χρόνια θριαμβευτής στις μάχες, ευέλικτος και εύστροφος στο μυαλό και γρήγορος στις αποφάσεις του. Υπήρξε γενναιόδωρος στρατιώτης που όμως, όταν πρόδιδαν την συμφωνία τους οι Βούλγαροι, η εκδίκησή του έπεφτε σαν κεραυνός. Μετά τη μάχη στο Κλειδί, τύφλωσε 10.000 Βούλγαρους, και τους άφησε ελεύθερους, να γυρίσουν στα χωριά τους. Αυτή ήταν η ποινή την οποία όριζε ο Ρωμαϊκός νόμος, για όσους επαναστατούσαν ενάντια στον αυτοκράτορα. Το ιδανικά της πατρίδας ξανάρχονται στα κείμενα της Πηνελόπης Δέλτα. Η γυναίκα που έγραψε αυτό το έπος αυτοκτόνησε όταν οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα. Το μυθιστόρημα αυτό είναι ευκολοδιάβαστο και, όσο μεγαλύτερος είσαι τόσο περισσότερο μπορείς να εκτιμήσεις τους συμβολισμούς, τα ιστορικά γεγονότα και τις αξίες που κρύβονται πίσω από το μοναδικό μυθιστόρημα. Αν το έχετε διαβάσει, ξαναδιάβαστέ το.
Η Πατρίδα και η θρησκεία είναι οι υπέρτατες αξίες που τονίζονται. Οι ήρωες του βιβλίου υπηρετούν την πατρίδα, τολμούν, κινδυνεύουν υπόκεινται σε βασανιστήρια βάζοντας τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα. Η αυτοθυσία. η αγάπη, η πίστη σε ανώτερες αξίες και ιδανικά είναι τα όπλα του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει την πνευματική αθλιότητα, την βαρβαρότητα, την ισοπέδωση και την νεοταξική σκλαβιά. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο γεωγραφικός χώρος της ευρύτερης Μακεδονίας όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα. Τα τοπωνύμια Μελένικο, Βοδενά, Μογλενά, κλπ), και η φυσιολογία των εδαφών όπως περιγράφονται από τη συγγραφέα μαρτυρούν την κατάσταση που επικρατούσε ίσως και κατά την εποχή της συγγραφής του βιβλίου, δηλαδή το 1911 λίγο πριν ξεσπάσουν οι Βαλκανικοί πόλεμοι. Η αφήγηση πολλές φορές γίνεται συναρπαστική, καθώς η Δέλτα κάνει κατάθεση ψυχής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΡΗΝΙΤΗΣ, ΑΛΕΞΙΑ ΑΡΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΜΙΧΑΗΛ ΙΓΕΡΙΝΟΣ
Εiναι η ιστορία τριών νέων που ζουν στην Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία (Imperium Rōmānum), επί εποχής Βασιλείου του Β´. Ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β, μεγάλωσε με δική του μέριμνα όλα τα ορφανά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών στους πολέμους, κατά την διάρκεια της βασιλείας του. Ένα από αυτά τα παιδιά ήταν η Αλεξία Αργυρού.
Τον Δεκαπενταύγουστο του 1004 μ.Χ. ηλικιωμένος Παγράτης, φτάνει στην Αδριανούπολη μαζί με την μικρή και ορφανή πλέον Αλεξία Αργυρού, κόρη του στρατηγού Αλέξιου και της Θέκλας, Κανείς δεν μπορεί να υποψιαστεί τα παιχνίδια της μοίρας και ότι θα λάβουν χώρα συγκλονιστικά γεγονότα με επίκεντρο 3 νεαρούς Έλληνες. Το ίδιο βράδυ του Δεκαπενταύγουστου (1004 μ,Χ.) η Αδριανούπολη πυρπολείται από τους Βούλγαρους και ολόκληρος ο άμαχος πληθυσμός της εξοντώνεται ή αιχμαλωτίζεται. Ανάμεσα τους ο γιος του διοικητή της Αδριανούπολης, ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης, ο φίλος του Μιχαήλ Ιγερινός μαζί με τον Παγράτη και την Αλεξία αιχμαλωτίζονται. Τα δύο αγόρια μεγαλώνοντας στην αιχμαλωσία ορκίζονται να πάρουν εκδίκηση. Η παγκόσμια Ελληνική-Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Imperium Rōmānum) είχε μακράν τον πιπ οργανωμένο στρατό στον κόσμο, σε όλους τους τομείς. Μεταξύ άλλων και στην κατασκοπεία. Ο Νικήτας ηταν παιδικός φίλος με τον γιο του Παγράτη. Ο Νικήτας ηταν κατάσκοπος των Ελλήνων-Ρωμαίων, με τον οποίο γνωρίζονται, τους στρατολογεί στο μυστικό τάγμα των κατασκόπων και έκτοτε συνεργάζονται. Ήταν προσεκτικός, έμπειρος, ικανός, έξυπνος,γενναίος, προστατευτικός, αλλά και ριψοκίνδυνος όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις. Στην πορεία τα δύο αγόρια συναντούν ξανά την Αλεξία Αργυρού, η οποία λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα της Αδριανούπολης, ηταν γνωστή ως μουγκή, η οποία περιφέρεται στα βουνά και επικοινωνεί με νοήματα, μεταφέροντας κρυφά μηνύματα από τους Βούλγαρους στους Έλληνες. Κωνσταντίνος, Μιχαήλ και Αλεξία πορεύονται μέσα σε κινδύνους και αναπτύσσεται μεταξύ τους μια δυνατή φιλία που θα εξελιχθεί σε παράφορο αγνό έρωτα. Έναν έρωτα που τα δυο αγόρια προσπάθησαν να απαρνηθούν, για να μην προδώσουν την Ελλάδα, και για να μην ματαιώσουν τον ιερό σκοπό, που ήταν ο αγώνας για το έθνο,ς και τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β.
Η περιγραφή της δείχνει όχι μόνο την πλευρά των Ελλήνων, αλλά και των Τούρκων Κουμάμων, των Βουλγάρων, μέσα από τις τραγωδίες που εκτυλίσσονται στα 32 χρόνια των πολέμων μεταξύ Ρωμαικής Αυτοκρατορίας και της Βουλγαρίας. Σε αυτά τα αιματοβαμμένα χρόνια παρακολουθούμε μια ερωτική ιστορία που διχάζει τις ζωές τριών ανθρώπων που γνωρίστηκαν παιδιά, χάθηκαν αιχμάλωτοι στα χέρια του εχθρού και ξανασυναντήθηκαν 15 χρόνια μετά. Στο βιβλίο βλέπουμε ενέδρες, μάχες, αιχμαλωσίες, προδοσίες, και το πώς γλιτώνουν οι ήρωες από τον θάνατο. Στους Βούλγαρους στρατηγούς που αιχμαλώτιζε ο Βασίλειος τους έδινε χρήματα και αξιώματα, με την προυπόθεση να σταματήσουν τον πόλεμο ενάντια στην αυτοκρατορία.
Όμως με την πρώτη ευκαιρία, οι Βούλγαροι στρατηγοί έφευγαν και πήγαιναν δίπλα στον Σαμουήλ και ξαναέπιαναν τα όπλα. Οι τρομεροί επίορκοι Βούλγαροι, Δραξάν, Ιβάτζης,, πρωταγωνιστούν σε έναν πόλεμο μέχρι τελικής πτώσεως με τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β. Έναν στρατηγό και πολιτικό που πέρασε την ζωή του επάνω στο άλογο στις μάχες, από μικρός ως τα 69 του χρόνια θριαμβευτής στις μάχες, ευέλικτος και εύστροφος στο μυαλό και γρήγορος στις αποφάσεις του. Υπήρξε γενναιόδωρος στρατιώτης που όμως, όταν πρόδιδαν την συμφωνία τους οι Βούλγαροι, η εκδίκησή του έπεφτε σαν κεραυνός. Μετά τη μάχη στο Κλειδί, τύφλωσε 10.000 Βούλγαρους, και τους άφησε ελεύθερους, να γυρίσουν στα χωριά τους. Αυτή ήταν η ποινή την οποία όριζε ο Ρωμαϊκός νόμος, για όσους επαναστατούσαν ενάντια στον αυτοκράτορα. Το ιδανικά της πατρίδας ξανάρχονται στα κείμενα της Πηνελόπης Δέλτα. Η γυναίκα που έγραψε αυτό το έπος αυτοκτόνησε όταν οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα. Το μυθιστόρημα αυτό είναι ευκολοδιάβαστο και, όσο μεγαλύτερος είσαι τόσο περισσότερο μπορείς να εκτιμήσεις τους συμβολισμούς, τα ιστορικά γεγονότα και τις αξίες που κρύβονται πίσω από το μοναδικό μυθιστόρημα. Αν το έχετε διαβάσει, ξαναδιάβαστέ το.
Η Πατρίδα και η θρησκεία είναι οι υπέρτατες αξίες που τονίζονται. Οι ήρωες του βιβλίου υπηρετούν την πατρίδα, τολμούν, κινδυνεύουν υπόκεινται σε βασανιστήρια βάζοντας τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα. Η αυτοθυσία. η αγάπη, η πίστη σε ανώτερες αξίες και ιδανικά είναι τα όπλα του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει την πνευματική αθλιότητα, την βαρβαρότητα, την ισοπέδωση και την νεοταξική σκλαβιά. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο γεωγραφικός χώρος της ευρύτερης Μακεδονίας όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα. Τα τοπωνύμια Μελένικο, Βοδενά, Μογλενά, κλπ), και η φυσιολογία των εδαφών όπως περιγράφονται από τη συγγραφέα μαρτυρούν την κατάσταση που επικρατούσε ίσως και κατά την εποχή της συγγραφής του βιβλίου, δηλαδή το 1911 λίγο πριν ξεσπάσουν οι Βαλκανικοί πόλεμοι. Η αφήγηση πολλές φορές γίνεται συναρπαστική, καθώς η Δέλτα κάνει κατάθεση ψυχής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΡΗΝΙΤΗΣ, ΑΛΕΞΙΑ ΑΡΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΜΙΧΑΗΛ ΙΓΕΡΙΝΟΣ
Εiναι η ιστορία τριών νέων που ζουν στην Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία (Imperium Rōmānum), επί εποχής Βασιλείου του Β´. Ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β, μεγάλωσε με δική του μέριμνα όλα τα ορφανά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών στους πολέμους, κατά την διάρκεια της βασιλείας του. Ένα από αυτά τα παιδιά ήταν η Αλεξία Αργυρού.
Τον Δεκαπενταύγουστο του 1004 μ.Χ. ηλικιωμένος Παγράτης, φτάνει στην Αδριανούπολη μαζί με την μικρή και ορφανή πλέον Αλεξία Αργυρού, κόρη του στρατηγού Αλέξιου και της Θέκλας, Κανείς δεν μπορεί να υποψιαστεί τα παιχνίδια της μοίρας και ότι θα λάβουν χώρα συγκλονιστικά γεγονότα με επίκεντρο 3 νεαρούς Έλληνες. Το ίδιο βράδυ του Δεκαπενταύγουστου (1004 μ,Χ.) η Αδριανούπολη πυρπολείται από τους Βούλγαρους και ολόκληρος ο άμαχος πληθυσμός της εξοντώνεται ή αιχμαλωτίζεται. Ανάμεσα τους ο γιος του διοικητή της Αδριανούπολης, ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης, ο φίλος του Μιχαήλ Ιγερινός μαζί με τον Παγράτη και την Αλεξία αιχμαλωτίζονται. Τα δύο αγόρια μεγαλώνοντας στην αιχμαλωσία ορκίζονται να πάρουν εκδίκηση. Η παγκόσμια Ελληνική-Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Imperium Rōmānum) είχε μακράν τον πιπ οργανωμένο στρατό στον κόσμο, σε όλους τους τομείς. Μεταξύ άλλων και στην κατασκοπεία. Ο Νικήτας ηταν παιδικός φίλος με τον γιο του Παγράτη. Ο Νικήτας ηταν κατάσκοπος των Ελλήνων-Ρωμαίων, με τον οποίο γνωρίζονται, τους στρατολογεί στο μυστικό τάγμα των κατασκόπων και έκτοτε συνεργάζονται. Ήταν προσεκτικός, έμπειρος, ικανός, έξυπνος,γενναίος, προστατευτικός, αλλά και ριψοκίνδυνος όταν το απαιτούσαν οι περιστάσεις. Στην πορεία τα δύο αγόρια συναντούν ξανά την Αλεξία Αργυρού, η οποία λίγα χρόνια μετά τα γεγονότα της Αδριανούπολης, ηταν γνωστή ως μουγκή, η οποία περιφέρεται στα βουνά και επικοινωνεί με νοήματα, μεταφέροντας κρυφά μηνύματα από τους Βούλγαρους στους Έλληνες. Κωνσταντίνος, Μιχαήλ και Αλεξία πορεύονται μέσα σε κινδύνους και αναπτύσσεται μεταξύ τους μια δυνατή φιλία που θα εξελιχθεί σε παράφορο αγνό έρωτα. Έναν έρωτα που τα δυο αγόρια προσπάθησαν να απαρνηθούν, για να μην προδώσουν την Ελλάδα, και για να μην ματαιώσουν τον ιερό σκοπό, που ήταν ο αγώνας για το έθνο,ς και τον αυτοκράτορα Βασίλειο Β.
Εδώ βλέπουμε για πολλοστή φορά την φιλοπατρία, και την διαφύλαξη των εθνικών ιδανικών, που διέπει τους Έλληνες του μεσαίωνα. Όλους εκείνους τους αιώνες οι πρόγονοι μας έδιναν σκληρούς αγώνες, προκειμένου να διαφυλαχθούν η ακεραιότητα και η συνέχεια της πατρίδας μας. Για αυτό υποτάσσουν κάθε ατομικό δικαίωμα και επιλογή στην ιστορική αναγκαιότητα της προστασίας του Ελληνικού έθνους από τους εξωτερικούς εχθρούς. Κάθε μέσο ή επιδίωξη που υπηρετεί αυτόν τον μεγάλο σκοπό καθαγιάζεται. Ακόμη και η έννοια της φιλίας, που αναγνωρίζεται ως αξία και ιδανικό, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ο Κωνσταντίνος και ο Μιχαήλ, οι δυο φίλοι είναι ήρωες.
Αχώριστοι, έξυπνοι, αγαπημένοι, γενναίοι, παραμένουν ενωμένοι ως το τέλος αγωνιζόμενοι για την Ελλάδα, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στον αυτοκράτορα.
Ο Κωνσταντίνος Κρηνίτης θεωρεί σπουδαία υπηρεσία την κατασκοπεία σε αντίθεση με τον Μιχαήλ Ιγερινό που την θεωρεί περισσότερο ανάγκη παρά επιλογή. Δύο είναι τα μεγάλα αξιώματα στα οποία τα δυο παιδιά παραμένουν αφοσιωμένα. Αυτά εiναι η Ελλάδα και Ορθοδοξία, για τα οποία αξίζει κάθε θυσία, και μεταξύ άλλων αξίζει κάποιος να καταπνίξει τις προσωπικές του ανάγκες και φιλοδοξίες. Για την αγάπη στην πατρίδα ο Κωνσταντίνος θυσιάζει τη ζωή του. Για την Ορθοδοξία και το έθνος, ο Κωνσταντίνος και ο Μιχαήλ απαρνιούνται τον έρωτά τους για την Αλεξία.
Η Αλεξία είναι Ελεύθερη, ριψοκίνδυνη, δυναμική διεκπεραιώνει με επιτυχία και μυστικότητα την αποστολή της. Στο ορφανό κορίτσι, τα γεγονότα της Αδριανούπολης και οι σφαγές των Ελλήνων από τους Βούλγαρους, αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια στην ψυχή του. και του προκαλούν προσωρινή απώλεια ομιλίας.
Η νεαρή Αλεξία όταν απέκτησε εκ νέου την ομιλία της έμεινε στα βουνά ως κατάσκοπος, και με δική της επιλογή συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι εiναι ακόμη μουγκή, ώστε να περνάει απαρατήρητη και να μεταφέρει ακίνδυνα πληροφορίες στους Έλληνες αξιωματικούς.
Σε αυτές τις αποστολές ερωτεύεται τον Κωνσταντίνο. Η Αλεξία ακολουθεί τον Βουλγαροκτόνο, στην αποστολή του ελπίζοντας, να συναντήσει τον αγαπημένο της Κωνσταντίνο. Δυστυχώς από τους Έλληνες του μεσαίωνα, τους πραγματικούς άνδρες, φτάσαμε την σημερινή εποχή, στα θηλυκοποιημένα ανδράποδα. Την σύγχρονη εποχή τα ανδρικά προσόντα αντιμετωπίζονται όπως και στην αρχαιότητα από τις σύγχρονες γυναίκες. Αυτή την εποχή έχουμε θηλυκοποίηση, και λειψανδρία, με αποτέλεσμα όλοι και όλες να "υποκλίνονται" στους προικισμένους. Όμως αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην εποχή μας, σήμερα. Σε πολλές κοινωνίες στην αρχαιότητα, ήταν αντικείμενο λατρείας, ως ένα σύμβολο γονιμότητας εξουσίας και δύναμης. Δεν είναι τυχαίο ότι ορισμένα επιμήκη αντικείμενα ερμηνεύονται ως φαλλικά σύμβολα. Αυτό μας κάνει να αντιληφθούμε πώς το μέγεθος αλλά και το σχήμα του αντικατοπτρίζει ουσιαστικά την αντίληψη της κοινωνίας για το τι σημαίνει ανδρισμός και αρσενικό. Μπορούμε λοιπόν να κατανοήσουμε το άγχος των ανδρών για το μέγεθός τους. Ο αρχαίος θεός Πρίαπος, απεικονιζόταν πάντα στα αγγεία, με υπερμέγεθες όργανο, καθώς ήταν ο προστάτης της γονιμότητας και των ανδρικών γεννητικών οργάνων.
Στον Ρωμαϊκό στρατό, η προαγωγή των λεγεωνάριων ήταν σε άμεση συνάρτηση με το μέγεθος τους ! Το μεγάλο μέγεθος ήταν σημάδι δύναμης και υπεροχής, ενώ στην Αρχαία Ελλάδα οι «προικισμένοι» άνδρες συνέκριναν με υπερηφάνεια αυτό το μέλος του σώματός τους με τους συναθλητές τους. Ένας επιπλέον λόγος, που κάνει τους άνδρες να υπερτιμούν το συγκεκριμένο σημείο του σώματός τους είναι ανατομικός. Η φύση παρέχει μόνον στο αρσενικό το δικαίωμα να διεισδύει. Αυτό θεωρείται από τα πανάρχαια χρόνια ως μια μορφή άσκησης βίας, ταπεινώσεως και εξουσίας. Ουσιαστικά το αρσενικό κατά την διάρκεια της σεξουαλικής πράξης εξουσιάζει το θηλυκό, το οποίο υποτάσσεται. Ελάχιστες φορές στα δικαστήρια έχει φτάσει υπόθεση γυναίκας που βίασε άνδρα, διότι αυτό πρακτικά είναι ανέφικτο. Αντιθέτως έχουν καταγραφεί χιλιάδες περιπτώσεις βιασμών από άνδρα σε γυναίκα. Η χυδαία έκφραση περί σεξ, κατά την σημερινή εποχή προέρχεται ακριβώς, από την επιβολή του αρσενικού στο θηλυκό και την σεξουαλική πράξη η οποία επιβαρύνει ηθικά, κοινωνικά και σωματικά μόνον το δικό μας φύλο. Τα τοξικά απόβλητα των βιομηχανιών που αποβάλλονται στην θάλασσα, απο όπου γίνονται κομμάτι της διατροφικής αλυσίδας, αφού πρώτα δηλητηριάσουν το φυτικό και ζωικό βασίλειο της θάλασσας, καταλήγουν τελικά στο ανθρώπινο σώμα. Πολλές βλαβερές ουσίες περιέχουν τα διάφορα καλλυντικά, κρέμες, σαμπουάν και ιδιαίτερα τα παράγωγα του πλαστικού. Οι αγροτικές καλλιέργειες ραντίζονται με ποικίλες χημικές ουσίες οι οποίες μολύνουν τους δέκτες κατανάλωσης, όπως τα ζώα και οι άνθρωποι. Οι βιομηχανίες τροφίμων χρησιμοποιούν εκτενώς ορμόνες μέσα στις ζωικές τροφές (κυρίως οιστρογόνα), προκειμένου να αυξάνεται το σωματικό βάρος και να επιταχύνεται ο ρυθμός ανάπτυξης των ζώων. Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις τροφές που τελικά καταναλώνουμε περιέχουν ορμόνες, τις οποίες εμείς ούτε γνωρίζουμε, ούτε μπορούμε να ελέγξουμε.
Επιπλέον, με την αύξηση των συνταγογραφήσεων αντισυλληπτικών. σε εμάς τις γυναίκες, καθώς και την αύξηση των χημικών τροφών στα ζώα, μεγάλες ποσότητες από ορμόνες καταλήγουν στο αποχετευτικό σύστημα, μπαίνοντας μέσα στον κύκλο ανακύκλησης του νερού. Ακόμα και εάν δεν πίνετε νερό από τη βρύση, το νερό αυτό χρησιμοποιείται επίσης για το πότισμα των χωραφιών και των ζώων, τα οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στο τέλος καταλήγουν και πάλι στο πιάτο μας. Μερικές ορμόνες προέρχονται από το μολυσμένο περιβάλλον. Από σπρέυ, από εντομοκτόνα πάνω στα φρούτα και τα λαχανικά, από το κάπνισμα, από σφραγίσματα στα δόντια (όταν αυτά περιέχουν υδράργυρο), από το φθόριο, από τα πλαστικά σκεύη και μπουκάλια, από συνθετικές ίνες ρούχων που ακουμπούν πάνω στο δέρμα μας, από σαμπουάν, αφρόλουτρα, κρέμες, προϊόντα περιποίησης και από πολλά άλλα.
Όσο μεγαλύτερη είναι η επαφή ενός αρσενικού με τα οιστρογόνα, τόσο περισσότερο μειώνεται η επιθυμία για το άλλο φύλο, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι άντρες να παρουσιάζουν ουδετερότητα. Η άνοδος των επιπέδων των οιστρογόνων στις γυναίκες λειτουργεί ως αντισύλληψη και σε συνδυασμό με τα προλεγόμενα όλο και περισσότερα ζευγάρια έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα υπογονιμότητας και κάθε χρόνο αυξάνεται ο αριθμός όσων καταφεύγουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση. Πολλές από τις χημικές ουσίες λειτουργούν ως οιστρογόνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση πολλών ειδών ζώων, γιατί έχουμε αύξηση μόνο του θηλυκού πληθυσμού. Οι επιπτώσεις αυτές όπως θα ήταν φυσικό επηρεάζουν και το ανθρώπινο είδος. Πέρα από την αύξηση των γεννήσεων κοριτσιών, υπάρχουν και πολλές παθολογικές επιπτώσεις στα νεογέννητα αγόρια. Αγόρια γεννιούνται χωρίς όρχεις, είτε μόνο με έναν, όπως επίσης έχει πολλαπλασιαστεί 3,5 φορές η συχνότητα εμφάνισης ασθενειών που είναι συγγενικές με την κρυψορχία και τον υποσπαδία. Επίσης η πλειοψηφία έχει μικρό μέγεθος είτε μέτριο. Ενδεικτικό της θηλυπρέπειας των πρώην ανδρών είναι η αδυναμία υπερασπίσεως της πατρίδας και η εκτέλεση όλων των εντολών που τους δίνουμε. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ ΔΙΔΑΧΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ.
Οι διαχρονικές διδαχές των Φιλοσόφων που με την σκέψη και το έργο τους συνέβαλαν στην διαμόρφωσή του παγκόσμιου πολιτισμού και επέδρασαν χιλιάδες χρόνια μετά την εποχή τους, ακολούθησαν μεταξύ άλλων και οι Σύριοι. Ο ποιο σημαντικός ανάμεσα σε όλους τούς σοφούς εiναι ο Μέγας Πλάτων. Στο έργο του συναντάμε τις ηθικές-φιλοσοφικές του διδασκαλίες για την ζωή, τον άνθρωπο, την ηθική, την γενναιότητα, την τιμιότητα και την ισότητα των δύο Φύλων κλπ . Ο Πλάτωνας δίνει στην Πολιτεία, θέσεις στις γυναίκες που είναι ισάξιες με αυτές των ανδρών. Πρώτος ακόμη και από τον Άγιο Γρηγόριο, δίδαξε ότι οι γυναίκες μπορούν να κυβερνήσουν εξίσου καλά με τους άντρες, επειδή η σωφροσύνη, η λογική, η ανδρεία, η αρετή δεν είναι θέμα φύλου, αλλά ψυχής, εκπαίδευσης και μόρφωσης. Ενδεικτικά ανάφερε ότι μία πολιτεία που δεν δίνει παιδεία στις γυναίκες της, μοιάζει με τον άνθρωπο που δεν εξασκεί και δε γυμνάζει παρά μονάχα το δεξί του χέρι. Το Πλατωνικό εκπαιδευτικό ιδεώδες στηρίζεται στην ισότιμη παιδεία και στην πνευματική κατάρτιση των ατόμων αλλά και την ηθική διάπλασή τους που διαμορφώνεται από το ιδεώδες της ανδρείας, της τιμής, του σεβασμού και αφοσίωσης στην πατρίδα, και την υπακοή στους νόμους. Τότε μόνο η Πολιτεία λειτουργεί ως αρωγός της κοινωνικής ευδαιμονίας ενώ οι άνθρωποι δεν πέφτουν θύματα της κακοδαιμονίας ένεκα της αμάθειας τους. Βασικοί στόχοι στο Πλατωνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι η ύπαρξη δημόσιας εκπαίδευσης. Η κοινή εκπαίδευση για άνδρες και γυναίκες, με σκοπό την ισότητα των δύο φύλων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Η διαμόρφωση ακμαίου πνεύματος αλλά και σώματος , η ηθική αναμόρφωση του πολίτη ενισχύοντας μέσα του τις αρετές της δικαιοσύνης, δηλαδή τη σοφία, την ανδρεία και τη σωφροσύνη, καθώς και η απομάκρυνση από κάθε είδους μονομέρεια.
Οι διαχρονικές διδαχές των Φιλοσόφων που με την σκέψη και το έργο τους συνέβαλαν στην διαμόρφωσή του παγκόσμιου πολιτισμού και επέδρασαν χιλιάδες χρόνια μετά την εποχή τους, ακολούθησαν μεταξύ άλλων και οι Σύριοι. Ο ποιο σημαντικός ανάμεσα σε όλους τούς σοφούς εiναι ο Μέγας Πλάτων. Στο έργο του συναντάμε τις ηθικές-φιλοσοφικές του διδασκαλίες για την ζωή, τον άνθρωπο, την ηθική, την γενναιότητα, την τιμιότητα και την ισότητα των δύο Φύλων κλπ . Ο Πλάτωνας δίνει στην Πολιτεία, θέσεις στις γυναίκες που είναι ισάξιες με αυτές των ανδρών. Πρώτος ακόμη και από τον Άγιο Γρηγόριο, δίδαξε ότι οι γυναίκες μπορούν να κυβερνήσουν εξίσου καλά με τους άντρες, επειδή η σωφροσύνη, η λογική, η ανδρεία, η αρετή δεν είναι θέμα φύλου, αλλά ψυχής, εκπαίδευσης και μόρφωσης. Ενδεικτικά ανάφερε ότι μία πολιτεία που δεν δίνει παιδεία στις γυναίκες της, μοιάζει με τον άνθρωπο που δεν εξασκεί και δε γυμνάζει παρά μονάχα το δεξί του χέρι. Το Πλατωνικό εκπαιδευτικό ιδεώδες στηρίζεται στην ισότιμη παιδεία και στην πνευματική κατάρτιση των ατόμων αλλά και την ηθική διάπλασή τους που διαμορφώνεται από το ιδεώδες της ανδρείας, της τιμής, του σεβασμού και αφοσίωσης στην πατρίδα, και την υπακοή στους νόμους. Τότε μόνο η Πολιτεία λειτουργεί ως αρωγός της κοινωνικής ευδαιμονίας ενώ οι άνθρωποι δεν πέφτουν θύματα της κακοδαιμονίας ένεκα της αμάθειας τους. Βασικοί στόχοι στο Πλατωνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι η ύπαρξη δημόσιας εκπαίδευσης. Η κοινή εκπαίδευση για άνδρες και γυναίκες, με σκοπό την ισότητα των δύο φύλων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Η διαμόρφωση ακμαίου πνεύματος αλλά και σώματος , η ηθική αναμόρφωση του πολίτη ενισχύοντας μέσα του τις αρετές της δικαιοσύνης, δηλαδή τη σοφία, την ανδρεία και τη σωφροσύνη, καθώς και η απομάκρυνση από κάθε είδους μονομέρεια.
Στην σημερινή εποχή oι Ευρωπαίοι δεν έχουν την δύναμη να προκαλέσουν την παραμικρή εξέγερση, εiτε ειρηνικά είτε δυναμικά. Έχουν αδυναμία να αγωνιστούν δεν έχουν πίστη, διάθεση για ζωή δημιουργία και εξέλιξη. Δεν υπάρχει καμία λαϊκή αντίδραση, οποιουδήποτε μεγέθους, ειρηνική ή μη ειρηνική, που θα απαιτεί την άμεση λογοδοσία των υπευθύνων. Αντίθετα υπάρχει μία μαλθακότητα-αδιαφορία, μια τρομερή παρακμή του πληθυσμού, που είναι ο ιστορικός θεματοφύλακας της ευρωπαϊκής ταυτότητας .
Χρειαζόμαστε Άνδρες. Βιολογικά να είναι 100% αρσενικοί και αγωνιστές. Ισχυρότεροι γενναιότεροι, ταχύτεροι. Οι άνδρες και την σημερινή εποχή, έχουν μια βαριά ευθύνη επάνω στους ώμους τους.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝA ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ
"ΑΝΔΡΙΚΟΥ" ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ;
Δειλοί που κρύβονται πίσω από αξιολύπητες δικαιολογίες και αποδέχονται ακόμη και τους βιασμούς των γυναικών τους, όπως η τραγική περίπτωση της άτυχης Μυρτούς. Οι σημερινοί άνδρες, είναι δειλοί και αιδοιόδουλοι, κατά γενική παραδοχή. Έδω και χρόνια, έφτασαν να το παραδέχονται και οι ίδιοι δημοσίως. Εκτελούν πάντοτε κάθε εντολή που τους δίνουμε, χωρίς αντιρρήσεις, ακόμη και από μη εμφανίσιμες γυναίκες. Την ώρα που τα λιοντάρια της Συρίας, πολεμούν για την ελευθερία της πατρίδας τους, Άνδρες και Γυναίκες, στην Ελλάδα, οι δειλοί και άβουλοι ραγιάδες, εξακολουθούν να παραμένουν παθητικοί θεατές, στην κατάκτηση, και στον αφανισμό του έθνους. Κατάλυση του συντάγματος, παράνομα μνημόνια, αυτοκτονίες, άστεγοι, δυστυχία και καταστροφή. Πως αλλάζουν οι καιροί ; Κάποτε η Ελλάδα, ήταν στην κορυφή του κόσμου, εξαιτίας του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, και της Ρωμαϊκής-"Βυζαντινής" αυτοκρατορίας. Είμασταν στην κορυφή της παγκόσμιας ιστορίας, για τους αρχαίους, και τους μεσαιωνικούς, αμυντικούς πολέμους, καθώς φυσικά για το έπος του 1821 και του 1940. Τώρα αυτή την εποχή, τα λιοντάρια της Συρίας, βρίσκονται στην κορυφή του κόσμου, γιατί είναι σε θέση, να υπερασπιστούν την πατρίδα τους, από την νέα τάξη.
Χρειαζόμαστε Άνδρες. Βιολογικά να είναι 100% αρσενικοί και αγωνιστές. Ισχυρότεροι γενναιότεροι, ταχύτεροι. Οι άνδρες και την σημερινή εποχή, έχουν μια βαριά ευθύνη επάνω στους ώμους τους.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝA ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ
"ΑΝΔΡΙΚΟΥ" ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ;
Δειλοί που κρύβονται πίσω από αξιολύπητες δικαιολογίες και αποδέχονται ακόμη και τους βιασμούς των γυναικών τους, όπως η τραγική περίπτωση της άτυχης Μυρτούς. Οι σημερινοί άνδρες, είναι δειλοί και αιδοιόδουλοι, κατά γενική παραδοχή. Έδω και χρόνια, έφτασαν να το παραδέχονται και οι ίδιοι δημοσίως. Εκτελούν πάντοτε κάθε εντολή που τους δίνουμε, χωρίς αντιρρήσεις, ακόμη και από μη εμφανίσιμες γυναίκες. Την ώρα που τα λιοντάρια της Συρίας, πολεμούν για την ελευθερία της πατρίδας τους, Άνδρες και Γυναίκες, στην Ελλάδα, οι δειλοί και άβουλοι ραγιάδες, εξακολουθούν να παραμένουν παθητικοί θεατές, στην κατάκτηση, και στον αφανισμό του έθνους. Κατάλυση του συντάγματος, παράνομα μνημόνια, αυτοκτονίες, άστεγοι, δυστυχία και καταστροφή. Πως αλλάζουν οι καιροί ; Κάποτε η Ελλάδα, ήταν στην κορυφή του κόσμου, εξαιτίας του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, και της Ρωμαϊκής-"Βυζαντινής" αυτοκρατορίας. Είμασταν στην κορυφή της παγκόσμιας ιστορίας, για τους αρχαίους, και τους μεσαιωνικούς, αμυντικούς πολέμους, καθώς φυσικά για το έπος του 1821 και του 1940. Τώρα αυτή την εποχή, τα λιοντάρια της Συρίας, βρίσκονται στην κορυφή του κόσμου, γιατί είναι σε θέση, να υπερασπιστούν την πατρίδα τους, από την νέα τάξη.
* Η Αντωνέλλα Δούκα-Κομνηνού, είναι δασκάλα-γυμνάστρια.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΝΑ
ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΞΑΡΕΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ,
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ :
- Α'. Στην Αδριανούπολη
- Β'. Ο Δεκαπενταύγουστος του 1004
- Γ'. Στη σκηνή του Σαμουήλ
- Δ'. Ασάν
- Ε'. Στις όχθες του Αξιού
- ΣΤ'. Το καλοκαίρι του 1014
- Ζ'. Δυο φίλοι
- Η'. Η Μονή της Κλεισούρας
- Θ'. Το κρυφό μήνυμα
- Ι'. Στο στρατόπεδο του Βουλγαροκτόνου
- ΙΑ'. Ξαναθυμίσματα
- ΙΒ'. Νυχτιάτικη συνάντηση
- ΙΓ'. Δυο γνώμες
- ΙΔ'. Στον ξενώνα του χωριού
- ΙΕ'. Κατασκοπεία
- ΙΣΤ'. Στο κατώγι του δούλου
- ΙΖ'. Γρηγόρης
- ΙΗ'. Προδότης
- ΙΘ'. Αποκαλύψεις
- Κ'. Κατά διαταγή του Ιβάτζη
- ΚΑ'. Το Φρούριο των Βοδενών
- ΚΒ'. Η συνείδηση του Ιερέα
- ΚΓ'. Αλεξία
- ΚΔ'. Η δύναμη της φιλίας
- ΚΕ'. Δυο χρόνια πέρασαν
- ΚΣΤ'. Γίνος Βούγας
- ΚΖ'. Η εκλογή του Χάρου
- ΚΗ'. Το τελευταίο μήνυμα
- ΚΘ'. Νέμεση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου