Kρίνεται νικητής, όποιος τίμια παίζει…
Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή
Σε αποκαλούν Οφιούσα, μα υπάρχουν φίδια πιο
δηλητηριώδη από τα δικά σου.
Φημισμένη για τη ναυτιλία σου, μα υπάρχουν καράβια ξένα στα νερά σου.
Μοσχοβολάς μαστίχα, μα σκεπάζουν μπαρούτια και χημικά τη μυρωδιά σου.
Το όνομά σου, βαθιά ριζωμένο στην ελληνική ιστορία, μα κοιμίζουν Ανθέλληνες κοντά σου.
Ο Ντελακρουά, αποτύπωσε τη σφαγή σου, μα τώρα, ελληνικό χέρι σε χτυπά.
Εσένα, που πρωτοστάτησες σε τόσους αγώνες. Εσένα, που πολέμησες υπέρ της πατρίδος, τώρα σε πολεμούν αυτοί που ελευθέρωσες.
Τη γνωρίζεις καλά την προσφυγιά. Εσύ, δεν βλέπεις πρόσφυγες, παρά μόνο ανθρώπους. Άπλωσες το χέρι σου στον άνθρωπο, χωρίς να κοιτάξεις ποιος κι από πού ήταν. Τον τράβηξες κοντά σου. Τον τάισες, τον έντυσες, τον φρόντισες. Τον αγκάλιασες, έκλαψες μαζί του. Πόνεσες.
Ήθελαν να σου χαρίσουν Νόμπελ Ειρήνης, για την αλληλεγγύη και τη φιλοξενία σου, μα τώρα σε φωνάζουν ρατσιστή.
Τους έδωσες τόσα πολλά, μα τώρα θέλουν κι άλλα. Κι αποφασίζουν, χωρίς να σε ρωτούν. Σου κλείνουν το στόμα, πριν σε ακούσουν. Σε πούλησαν, χωρίς να σου το πουν. Εσένα, που γέμισες καστροχώρια για την προστασία τους, σε άφησαν απροστάτευτη την πιο κρίσιμη στιγμή.
Δεν έχεις εχθρούς εσύ, μα οι άλλοι, σε υπολογίζουν για εχθρό τους. Για λίγο –ή για πολύ, δεν έχει σημασία- χρυσάφι, σε πρόδωσαν. Δεν είναι ξένος ο εχθρός. Είναι αυτός που νόμιζες για δικό σου.
Ο Έλληνας σε πούλησε. Ο Έλληνας σε χτύπησε. Ο Έλληνας σε πρόδωσε. Και σε καλεί σε μάχη. Άνιση κι ελεγχόμενη. Ήξερε ο εχθρός πότε να χτυπήσει.
Σήμερα, γράφεις κι άλλη ιστορία. Μη φοβηθείς. Συνέχισε. Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο εχθρός. Ακόμα κι αυτοί που παριστάνουν τους καμπόσους.
Και μην ξεχάσεις, ότι ακόμα κι αν χάσεις αυτή τη μάχη, εσύ θα είσαι νικητής. Γιατί, κρίνεται νικητής, όποιος τίμια παίζει…
Ούτε και ν’απορήσεις αν όλο αυτό αξίζει. Είναι καλύτερο ακόμα και να πεθάνεις, παρά να ζεις πουλώντας την ίδια σου την ψυχή. Γιατί, δεν υπάρχει μεγαλύτερος θάνατος από μια ζωή χαμένη, ανάξια και πουλημένη.
Τιμή και δόξα στους νησιώτες, που ο μεγαλύτερος εχθρός τους, είναι ο Έλληνας.
Αφιερωμένο στη Χίο, τη Λέσβο και τη Σάμο.
Μια μικρή ένδειξη συμπαράστασης.
loveletters.gr
Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή
Σε αποκαλούν Οφιούσα, μα υπάρχουν φίδια πιο
δηλητηριώδη από τα δικά σου.
Φημισμένη για τη ναυτιλία σου, μα υπάρχουν καράβια ξένα στα νερά σου.
Μοσχοβολάς μαστίχα, μα σκεπάζουν μπαρούτια και χημικά τη μυρωδιά σου.
Το όνομά σου, βαθιά ριζωμένο στην ελληνική ιστορία, μα κοιμίζουν Ανθέλληνες κοντά σου.
Ο Ντελακρουά, αποτύπωσε τη σφαγή σου, μα τώρα, ελληνικό χέρι σε χτυπά.
Εσένα, που πρωτοστάτησες σε τόσους αγώνες. Εσένα, που πολέμησες υπέρ της πατρίδος, τώρα σε πολεμούν αυτοί που ελευθέρωσες.
Τη γνωρίζεις καλά την προσφυγιά. Εσύ, δεν βλέπεις πρόσφυγες, παρά μόνο ανθρώπους. Άπλωσες το χέρι σου στον άνθρωπο, χωρίς να κοιτάξεις ποιος κι από πού ήταν. Τον τράβηξες κοντά σου. Τον τάισες, τον έντυσες, τον φρόντισες. Τον αγκάλιασες, έκλαψες μαζί του. Πόνεσες.
Ήθελαν να σου χαρίσουν Νόμπελ Ειρήνης, για την αλληλεγγύη και τη φιλοξενία σου, μα τώρα σε φωνάζουν ρατσιστή.
Τους έδωσες τόσα πολλά, μα τώρα θέλουν κι άλλα. Κι αποφασίζουν, χωρίς να σε ρωτούν. Σου κλείνουν το στόμα, πριν σε ακούσουν. Σε πούλησαν, χωρίς να σου το πουν. Εσένα, που γέμισες καστροχώρια για την προστασία τους, σε άφησαν απροστάτευτη την πιο κρίσιμη στιγμή.
Δεν έχεις εχθρούς εσύ, μα οι άλλοι, σε υπολογίζουν για εχθρό τους. Για λίγο –ή για πολύ, δεν έχει σημασία- χρυσάφι, σε πρόδωσαν. Δεν είναι ξένος ο εχθρός. Είναι αυτός που νόμιζες για δικό σου.
Ο Έλληνας σε πούλησε. Ο Έλληνας σε χτύπησε. Ο Έλληνας σε πρόδωσε. Και σε καλεί σε μάχη. Άνιση κι ελεγχόμενη. Ήξερε ο εχθρός πότε να χτυπήσει.
Σήμερα, γράφεις κι άλλη ιστορία. Μη φοβηθείς. Συνέχισε. Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο εχθρός. Ακόμα κι αυτοί που παριστάνουν τους καμπόσους.
Και μην ξεχάσεις, ότι ακόμα κι αν χάσεις αυτή τη μάχη, εσύ θα είσαι νικητής. Γιατί, κρίνεται νικητής, όποιος τίμια παίζει…
Ούτε και ν’απορήσεις αν όλο αυτό αξίζει. Είναι καλύτερο ακόμα και να πεθάνεις, παρά να ζεις πουλώντας την ίδια σου την ψυχή. Γιατί, δεν υπάρχει μεγαλύτερος θάνατος από μια ζωή χαμένη, ανάξια και πουλημένη.
Τιμή και δόξα στους νησιώτες, που ο μεγαλύτερος εχθρός τους, είναι ο Έλληνας.
Αφιερωμένο στη Χίο, τη Λέσβο και τη Σάμο.
Μια μικρή ένδειξη συμπαράστασης.
loveletters.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου