Η άποψη του Μάνου Κρανίδη, Πολιτικού μηχανικού ΕΜΠ, MSc, CEO της «Krama Property», γραμματέα Ενημέρωσης Δ.Σ. ΠΟΜΙΔΑ
Για την πλειονότητα το όνειρο αυτό είχε μια κύρια έκφραση, την απόκτηση της πρώτης ή κύριας κατοικίας. Για γενιές νοικοκυριών η στέγαση της οικογένειας στην κύρια κατοικία της αποτέλεσε κεντρικό επενδυτικό σκοπό. Λογικό αφού η στέγη είναι η δεύτερη βασική ανάγκη μετά την τροφή. Γι’ αυτό ακόμη η Ελλάδα διαθέτει το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στον κόσμο, της τάξης του 70%-75%.
Ενα από τα κύρια «θύματα» της δεκαετίας των μνημονίων ήταν η κύρια κατοικία. Οι νέες αγορές κύριας κατοικίας ελάχιστες. Στη σκληρή πολιτική λιτότητας η κύρια κατοικία μετατράπηκε βίαια σε κύρια πηγή είσπραξης φορολογικών εσόδων και τεκμήριο ενός πλασματικού επιπέδου εισοδήματος. Στον ΕΝΦΙΑ και στα τεκμήρια διαβίωσης δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη. Στους πλειστηριασμούς το πλέγμα προστασίας της πρώτης κατοικίας πλησιάζει να καταργηθεί. Οι μόνες αξιόλογες περιπτώσεις που η κύρια κατοικία έχει ξεχωριστή αντιμετώπιση είναι: α) τα προγράμματα «Εξοικονόμηση κατ’ οίκον» που αποτελούν κριτήριο επιδότησης, β) η αγορά πρώτης κατοικίας, που μέχρι ένα όριο έχει απαλλαγή φορολογίας, γ) η ρύθμιση αυθαιρέτων που έχει έκπτωση προστίμων.
Ομως, στη σημερινή πρωτοφανή πανδημία του κορωνοϊού, η κύρια κατοικία αποτελεί το καταφύγιο της ζωής, της οικογένειας και της υγείας. Αποτελεί την αναγκαία συνθήκη και πυλώνα της αναγκαίας πολιτικής «Μένουμε σπίτι». Η κύρια κατοικία λειτουργεί ως χώρος αναψυχής, ξεκούρασης, προστασίας, εργασίας ακόμη και ως χώρος νοσηλείας κατ’ οίκον. Απαιτείται να διαθέτει όλες τις σύγχρονες τεχνολογικές και κτιριοδομικές υποδομές για μια διαμονή. Κάθε κρίση, λέει το γνωστό ρητό, αποτελεί παράλληλα και μια ευκαιρία ανασύνταξης και αναδιαμόρφωσης. Η κύρια κατοικία ως μια διαχρονική αξία της πραγματικής κοινωνίας και οικονομίας, σε διεθνές επίπεδο, πρέπει να στηριχθεί ισχυρά για τη δομική ανάταση της πληγωμένης Ελλάδας. Συνεπώς, τώρα η πολιτεία οφείλει να δημιουργήσει ένα συγκροτημένο νέο πλαίσιο σημαντικών κινήτρων απόκτησης, διατήρησης και ποιοτικής ενίσχυσης της πρώτης κατοικίας. Ενα πλέγμα μέτρων στήριξης και ανάπτυξης, με ορισμένες ενδεικτικές προτάσεις: 1) αισθητή μείωση των φόρων και τελών, π.χ. ΕΝΦΙΑ, ΤΑΠ και των τεκμήριων, 2) πρόγραμμα στήριξης των δαπανών επενδύσεων ανακαίνισης ή ενεργειακής αναβάθμισης (άρα μείωση λειτουργικού κόστους), με πλήρη έκπτωση φόρου στο 40% της επένδυσης 3) πλέγμα δίκαιης προστασίας και νέων κίνητρων αγοράς κύριας κατοικίας, όπως δυνατότητες εξόφλησης των υπαρχόντων δανείων, χαμηλότερα επιτόκια, νέα ρευστότητα. Πλέον έχει γίνει πάνδημα αντιληπτό πλήρως ότι η βιώσιμη ιδιοκτησία κύριας κατοικίας είναι το απόλυτα ελάχιστο ζητούμενο για μια κοινωνία αλληλεγγύης και προστασίας. Τώρα αποτελεί το τελευταίο κάστρο προστασίας απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού και είναι μονόδρομος κοινής λογικής να ενισχυθεί δομικά με άμεσες κοινωνικές και αναπτυξιακές ωφέλειες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου