Λίγοι άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν ασχοληθεί, έστω και σε μια κουβέντα τους για τα
ΑΤΙΑ ή αλλιώς UFOs. Αρκετοί έχουν ψάξει πολύ εντατικά το θέμα, ενώ παράλληλα πυροδοτούνται και πολλές θεωρίες συνωμοσίας σχετικά. Ίσως, η πιο δημοφιλής να θέλει τον Χίτλερ και τους Ναζί να είχαν κατασκευάσει ιπτάμενους δίσκους ή, έστω, να πλησίασαν την ολοκλήρωσή τους, αλλά χωρίς να προλάβουν.
Ασχέτως, λοιπόν, εάν τα ΑΤΙΑ των Ναζί ήταν φήμες ή απλές θεωρίες συνωμοσίας, φαίνεται πως υπήρξε κάποιος εφευρέτης που η προσπάθειά του αξιολογήθηκε με έναν τρόπο που δεν περίμενε. Ας δούμε, όμως, την ιστορία του.
Ο Otis T. Carr ήταν ένας εφευρέτης προηγμένων αεροσκαφών. Ωστόσο, φαίνεται πως είχε σχεδιάσει την κατασκευή αντιβαρυτικών ιπτάμενων συσκευών στη δεκαετία του 1950. Δηλαδή, μπορούσε να χρησιμοποιήσει τεχνικές τέτοιες που, στις μέρες μας υποστηρίζεται ότι διαθέτουν τα διάφορα Α.Τ.Ι.Α., ή που υποτίθεται ότι χρησιμοποιούνται σε σύγχρονα μυστικά προγράμματα.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, η OTC Enterprises Inc. η οποία έδρευε στη Βαλτιμόρη δημοσίευσε ένα άρθρο στις 3 Απριλίου αναφέροντας ότι η εταιρεία ήταν έτοιμη να κατασκευάσει ένα αεροσκάφος ικανό να ταξιδέψει έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα. Επρόκειτο για την ανακοίνωση ενός είδους διαστημοπλοίου που θα κινούνταν με αντιβαρυτική τεχνολογία.
Το μόνο που χρειαζόταν ήταν περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία στις μέρες μας θα μπορούσαν να ισοδυναμούν με αρκετά δισεκατομμύρια.
Υπεύθυνος για την κατασκευή του θα ήταν ο Otis T. Carr. Προκειμένου να συγκεντρωθούν τα χρήματα διοργανώθηκαν διάφορες εκδηλώσεις, ωστόσο φαίνεται πως δεν υπήρξε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ενδεχομένως αυτό συνέβη διότι ο κόσμος δεν πίστεψε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα.
Το ίδιο χρονικό διάστημα υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τα UFO. Δεν την άφηνε καθόλου αδιάφορη το θέμα, πόσο μάλλον αν θα μπορούσε να έχει στην κατοχή της αεροσκάφη ή ακόμα και διαστημόπλοια με τεχνολογία αντιβαρύτητας.
Το να διαθέτει ένα κράτος τέτοιου είδους ιπτάμενα οχήματα – και μάλιστα – με τη δυνατότητα να πετάνε έξω από την ατμόσφαιρα της Γης ή να κάνει ελιγμούς που ήταν τεχνολογικά αδύνατοι για τον καιρό εκείνο, θα του έδινε ένα μεγάλο πλεονέκτημα ενάντια στους όποιους εχθρούς του, ενώ παράλληλα θα συσπείρωνε και τους συμμάχους με την υπεροχή του. Θα το έκανε ένα κυρίαρχο κράτος.
Ωστόσο, ένα άτομο που δείχνει την ικανότητα να εφεύρει ένα αντιβαρυτικό αεροσκάφος ή ένα αντιβαρυτικό διαστημόπλοιο, θα μπορούσε, ίσως, να αποδειχθεί ένας εθνικός κίνδυνος. Ο συγκεκριμένος εφευρέτης ήταν ένα δίκοπο μαχαίρι, οπότε οι συνέπειες ήταν άμεσες.
Αυτό ακριβώς συνέβη στον Carr. Έπεσε θύμα εκστρατείας ακραίας γελοιοποίησης από τα μέσα ενημέρωσης της χώρας.
Ωστόσο, ο Carr δεν φοβήθηκε με την όλη κατάσταση εναντίον του. Αν και δεν κατάφερε να μαζέψει το ποσό που χρειαζόταν, συγκέντρωσε αρκετά εκατομμύρια δολάρια από εξαιρετικά ισχυρούς ανθρώπους.
Αφού, τελικά, κατάφερε να αποκτήσει τον προϋπολογισμό, επόμενος στόχος του ήταν η κατασκευή του “Κυκλικού διαστημόπλοιου OTC-X1” έως τις 7 Δεκεμβρίου 1959. Δηλαδή, έναν ιπτάμενο δίσκο ανθρώπινης κατασκευής.
Τα σχέδια που παρουσίασε ο Carr έδειξαν την ικανότητα πτήσης μέσω ενός τεχνητού βαρυτικού πεδίου που δημιουργήθηκε από μία “Μηχανή Βαρύτητας” η οποία δεν χρειάζονταν καύσιμα. Θα τροφοδοτούνταν από έναν “ηλεκτρικό συσσωρευτή Utron”, μια μικρή μπαταρία ικανή να επαναφορτίζεται μέσω ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας από τον Ήλιο. Με απλά λόγια, το αντιβαρυτικό κυκλικό διαστημόπλοιο θα ήταν ικανό να λειτουργεί με ελεύθερη ενέργεια. Επιπλέον, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν πολλά σαν κι αυτό, με χαμηλό κόστος.
Ο εξαίρετος μηχανικός είχε την υποστήριξη από σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο Wayne Aho, αξιωματικός στρατιωτικών πληροφοριών ο οποίος διαβεβαίωσε ότι θα συνόδευε τον Carr όταν μπορούσαν να ταξιδέψουν στη Σελήνη.
Μπορεί ο Wayne Aho, σαν όνομα, να μην σημαίνει κάτι για τον καθένα από εμάς, αλλά σίγουρα θα ξεχωρίζαμε, εκείνο του Nikola Tesla.
Ο Tesla δήλωσε στον ανεξάρτητο ερευνητή Doug Yurchey ότι ο Carr και η ομάδα του κατάφεραν να κατασκευάσουν πλήρως λειτουργικό ιπτάμενο δίσκο, στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Δηλαδή, το κυκλικό διαστημόπλοιο, λειτούργησε.
Τι συνέβη, όμως, και μια τόσο σημαντική εφεύρεση δεν βρήκε τον δρόμο της επιτυχίας και δεν βλέπουμε – επίσημα – να πετούν στους ουρανούς γήινης κατασκευής ιπτάμενοι δίσκοι ή αεροσκάφη με τεχνολογία αντιβαρύτητας;
Μπορεί φαινομενικά, για τον Carr, να πήγαιναν όλα κατ’ ευχήν, όμως, όλα άλλαξαν σε μια στιγμή. Το εργαστήριό του έκλεισε ξαφνικά και βίαια χωρίς πολλά-πολλά, ενώ ομοσπονδιακοί πράκτορες κατάσχεσαν όλο τον εξοπλισμό που υπήρχε και τεκμηρίωνε το τελικό αποτέλεσμα. Ο λόγος που δόθηκε ως εξήγηση ήταν πως η εφεύρεση θα προκαλούσε «μεγάλη ζημιά» στο νομισματικό σύστημα της χώρας.
Όπως συνέβη σε άλλες περιπτώσεις, όλη η δουλειά του Carr λογοκρίθηκε από την κυβέρνηση και οδηγήθηκε στη φυλακή από τον Louis J. Lefkowitz, ο οποίος υπηρετούσε ως Γενικός Εισαγγελέας της Νέας Υόρκης, οπότε και κατηγόρησε τον Carr για «απάτες», για περισσότερα από 50.000 δολάρια.
Όλο το εργαστήριο λεηλατήθηκε ενώ ό,τι δεν μπόρεσαν να μεταφέρουν σε άλλες εγκαταστάσεις, καταστράφηκε. Επιπλέον, όλοι όσοι συνεργάστηκαν με τον Carr διατάχθηκαν να πάνε σε άλλες περιοχές της χώρας και να διακόψουν κάθε είδους επαφή.
Ωστόσο, φαίνεται ότι ο Carr έγραψε στα 1952 ένα βιβλίο με τίτλο “Dimensions of Mystery”. Σύμφωνα με μεταγενέστερες δηλώσεις, αυτό το κείμενο γράφτηκε σε “κώδικα”, για να κρύψει το σχέδιο, την εργασία καθώς και τη λειτουργικότητα του αντιβατυτικού μηχανήματος. Μάλιστα, κυκλοφορεί και ένα prf σε τέσσερα μέρη με τον τίτλο OTC-X1 Otis T Carr Dimensions of Mystery Decoded, όπου υποτίθεται γίνεται μια προσπάθεια αποκωδικοποίησης.
Στο βιβλίο Men Of Mystery: Nikola Tesla and Otis T. Carr: Weird Inventions Of The Strangest Men Who Ever Lived! των Timothy Green Beckley και Tim R Swartz, μπορείτε να βρείτε και να μάθετε πολλά περισσότερα.
Ο Otis T. Carr, τον οποίο γνωρίζουν ελάχιστοι σήμερα, φαίνεται να είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πως κάποιος μπορεί να πέσει θύμα των περιστάσεων. Μας κάνει επίσης να αναρωτηθούμε – αν δεχτούμε ως αλήθεια πως η εφεύρεσή του λειτουργούσε όπως έπρεπε και δεν ήταν μία απάτη – κάποια από τα ΑΤΙΑ που κατά καιρούς εμφανίζονται στους ουρανούς, μήπως δεν είναι εξωγήινης προέλευσης αλλά γήινης με “πατέρα” τον Carr;
Θα μπορούσαν να έχουν δίκιο οι διάφοροι πληροφοριοδότες που μιλάνε μυστικά διαστημικά προγράμματα με διαστημόπλοια που λειτουργούν με τεχνολογία αντιβαρύτητας;
πηγη
ΑΤΙΑ ή αλλιώς UFOs. Αρκετοί έχουν ψάξει πολύ εντατικά το θέμα, ενώ παράλληλα πυροδοτούνται και πολλές θεωρίες συνωμοσίας σχετικά. Ίσως, η πιο δημοφιλής να θέλει τον Χίτλερ και τους Ναζί να είχαν κατασκευάσει ιπτάμενους δίσκους ή, έστω, να πλησίασαν την ολοκλήρωσή τους, αλλά χωρίς να προλάβουν.
Ασχέτως, λοιπόν, εάν τα ΑΤΙΑ των Ναζί ήταν φήμες ή απλές θεωρίες συνωμοσίας, φαίνεται πως υπήρξε κάποιος εφευρέτης που η προσπάθειά του αξιολογήθηκε με έναν τρόπο που δεν περίμενε. Ας δούμε, όμως, την ιστορία του.
Ο Otis T. Carr ήταν ένας εφευρέτης προηγμένων αεροσκαφών. Ωστόσο, φαίνεται πως είχε σχεδιάσει την κατασκευή αντιβαρυτικών ιπτάμενων συσκευών στη δεκαετία του 1950. Δηλαδή, μπορούσε να χρησιμοποιήσει τεχνικές τέτοιες που, στις μέρες μας υποστηρίζεται ότι διαθέτουν τα διάφορα Α.Τ.Ι.Α., ή που υποτίθεται ότι χρησιμοποιούνται σε σύγχρονα μυστικά προγράμματα.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, η OTC Enterprises Inc. η οποία έδρευε στη Βαλτιμόρη δημοσίευσε ένα άρθρο στις 3 Απριλίου αναφέροντας ότι η εταιρεία ήταν έτοιμη να κατασκευάσει ένα αεροσκάφος ικανό να ταξιδέψει έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα. Επρόκειτο για την ανακοίνωση ενός είδους διαστημοπλοίου που θα κινούνταν με αντιβαρυτική τεχνολογία.
Το μόνο που χρειαζόταν ήταν περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία στις μέρες μας θα μπορούσαν να ισοδυναμούν με αρκετά δισεκατομμύρια.
Υπεύθυνος για την κατασκευή του θα ήταν ο Otis T. Carr. Προκειμένου να συγκεντρωθούν τα χρήματα διοργανώθηκαν διάφορες εκδηλώσεις, ωστόσο φαίνεται πως δεν υπήρξε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ενδεχομένως αυτό συνέβη διότι ο κόσμος δεν πίστεψε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα.
Το ίδιο χρονικό διάστημα υπήρχε μεγάλο ενδιαφέρον της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τα UFO. Δεν την άφηνε καθόλου αδιάφορη το θέμα, πόσο μάλλον αν θα μπορούσε να έχει στην κατοχή της αεροσκάφη ή ακόμα και διαστημόπλοια με τεχνολογία αντιβαρύτητας.
Το να διαθέτει ένα κράτος τέτοιου είδους ιπτάμενα οχήματα – και μάλιστα – με τη δυνατότητα να πετάνε έξω από την ατμόσφαιρα της Γης ή να κάνει ελιγμούς που ήταν τεχνολογικά αδύνατοι για τον καιρό εκείνο, θα του έδινε ένα μεγάλο πλεονέκτημα ενάντια στους όποιους εχθρούς του, ενώ παράλληλα θα συσπείρωνε και τους συμμάχους με την υπεροχή του. Θα το έκανε ένα κυρίαρχο κράτος.
Ωστόσο, ένα άτομο που δείχνει την ικανότητα να εφεύρει ένα αντιβαρυτικό αεροσκάφος ή ένα αντιβαρυτικό διαστημόπλοιο, θα μπορούσε, ίσως, να αποδειχθεί ένας εθνικός κίνδυνος. Ο συγκεκριμένος εφευρέτης ήταν ένα δίκοπο μαχαίρι, οπότε οι συνέπειες ήταν άμεσες.
Αυτό ακριβώς συνέβη στον Carr. Έπεσε θύμα εκστρατείας ακραίας γελοιοποίησης από τα μέσα ενημέρωσης της χώρας.
Ωστόσο, ο Carr δεν φοβήθηκε με την όλη κατάσταση εναντίον του. Αν και δεν κατάφερε να μαζέψει το ποσό που χρειαζόταν, συγκέντρωσε αρκετά εκατομμύρια δολάρια από εξαιρετικά ισχυρούς ανθρώπους.
Αφού, τελικά, κατάφερε να αποκτήσει τον προϋπολογισμό, επόμενος στόχος του ήταν η κατασκευή του “Κυκλικού διαστημόπλοιου OTC-X1” έως τις 7 Δεκεμβρίου 1959. Δηλαδή, έναν ιπτάμενο δίσκο ανθρώπινης κατασκευής.
Τα σχέδια που παρουσίασε ο Carr έδειξαν την ικανότητα πτήσης μέσω ενός τεχνητού βαρυτικού πεδίου που δημιουργήθηκε από μία “Μηχανή Βαρύτητας” η οποία δεν χρειάζονταν καύσιμα. Θα τροφοδοτούνταν από έναν “ηλεκτρικό συσσωρευτή Utron”, μια μικρή μπαταρία ικανή να επαναφορτίζεται μέσω ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας από τον Ήλιο. Με απλά λόγια, το αντιβαρυτικό κυκλικό διαστημόπλοιο θα ήταν ικανό να λειτουργεί με ελεύθερη ενέργεια. Επιπλέον, θα μπορούσαν να κατασκευαστούν πολλά σαν κι αυτό, με χαμηλό κόστος.
Ο εξαίρετος μηχανικός είχε την υποστήριξη από σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο Wayne Aho, αξιωματικός στρατιωτικών πληροφοριών ο οποίος διαβεβαίωσε ότι θα συνόδευε τον Carr όταν μπορούσαν να ταξιδέψουν στη Σελήνη.
Μπορεί ο Wayne Aho, σαν όνομα, να μην σημαίνει κάτι για τον καθένα από εμάς, αλλά σίγουρα θα ξεχωρίζαμε, εκείνο του Nikola Tesla.
Ο Tesla δήλωσε στον ανεξάρτητο ερευνητή Doug Yurchey ότι ο Carr και η ομάδα του κατάφεραν να κατασκευάσουν πλήρως λειτουργικό ιπτάμενο δίσκο, στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Δηλαδή, το κυκλικό διαστημόπλοιο, λειτούργησε.
Τι συνέβη, όμως, και μια τόσο σημαντική εφεύρεση δεν βρήκε τον δρόμο της επιτυχίας και δεν βλέπουμε – επίσημα – να πετούν στους ουρανούς γήινης κατασκευής ιπτάμενοι δίσκοι ή αεροσκάφη με τεχνολογία αντιβαρύτητας;
Μπορεί φαινομενικά, για τον Carr, να πήγαιναν όλα κατ’ ευχήν, όμως, όλα άλλαξαν σε μια στιγμή. Το εργαστήριό του έκλεισε ξαφνικά και βίαια χωρίς πολλά-πολλά, ενώ ομοσπονδιακοί πράκτορες κατάσχεσαν όλο τον εξοπλισμό που υπήρχε και τεκμηρίωνε το τελικό αποτέλεσμα. Ο λόγος που δόθηκε ως εξήγηση ήταν πως η εφεύρεση θα προκαλούσε «μεγάλη ζημιά» στο νομισματικό σύστημα της χώρας.
Όπως συνέβη σε άλλες περιπτώσεις, όλη η δουλειά του Carr λογοκρίθηκε από την κυβέρνηση και οδηγήθηκε στη φυλακή από τον Louis J. Lefkowitz, ο οποίος υπηρετούσε ως Γενικός Εισαγγελέας της Νέας Υόρκης, οπότε και κατηγόρησε τον Carr για «απάτες», για περισσότερα από 50.000 δολάρια.
Όλο το εργαστήριο λεηλατήθηκε ενώ ό,τι δεν μπόρεσαν να μεταφέρουν σε άλλες εγκαταστάσεις, καταστράφηκε. Επιπλέον, όλοι όσοι συνεργάστηκαν με τον Carr διατάχθηκαν να πάνε σε άλλες περιοχές της χώρας και να διακόψουν κάθε είδους επαφή.
Ωστόσο, φαίνεται ότι ο Carr έγραψε στα 1952 ένα βιβλίο με τίτλο “Dimensions of Mystery”. Σύμφωνα με μεταγενέστερες δηλώσεις, αυτό το κείμενο γράφτηκε σε “κώδικα”, για να κρύψει το σχέδιο, την εργασία καθώς και τη λειτουργικότητα του αντιβατυτικού μηχανήματος. Μάλιστα, κυκλοφορεί και ένα prf σε τέσσερα μέρη με τον τίτλο OTC-X1 Otis T Carr Dimensions of Mystery Decoded, όπου υποτίθεται γίνεται μια προσπάθεια αποκωδικοποίησης.
Στο βιβλίο Men Of Mystery: Nikola Tesla and Otis T. Carr: Weird Inventions Of The Strangest Men Who Ever Lived! των Timothy Green Beckley και Tim R Swartz, μπορείτε να βρείτε και να μάθετε πολλά περισσότερα.
Ο Otis T. Carr, τον οποίο γνωρίζουν ελάχιστοι σήμερα, φαίνεται να είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πως κάποιος μπορεί να πέσει θύμα των περιστάσεων. Μας κάνει επίσης να αναρωτηθούμε – αν δεχτούμε ως αλήθεια πως η εφεύρεσή του λειτουργούσε όπως έπρεπε και δεν ήταν μία απάτη – κάποια από τα ΑΤΙΑ που κατά καιρούς εμφανίζονται στους ουρανούς, μήπως δεν είναι εξωγήινης προέλευσης αλλά γήινης με “πατέρα” τον Carr;
Θα μπορούσαν να έχουν δίκιο οι διάφοροι πληροφοριοδότες που μιλάνε μυστικά διαστημικά προγράμματα με διαστημόπλοια που λειτουργούν με τεχνολογία αντιβαρύτητας;
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου