Αντιμετώπιση της απώλειας: πώς να γίνουμε δυνατότεροι

Η αντιμετώπιση μιας απώλειας είναι διαχειρίσιμη. Όταν χάνουμε κάτι ή κάποιον, πίσω από όλο αυτόν τον πόνο, την σύγχυση και την υπερηφάνεια υπάρχει ένα μάθημα που θα μας θεραπεύσει. Η κατανόηση της απώλειας συνδέεται με τις αυθαίρετες ερμηνείες του εγωισμού μας. Ανάλογα με το πώς νιώθουμε για τον εαυτό μας, είτε θα δούμε την απώλεια ως κακή τύχη ή μοίρα, ή ως μια κατάσταση από την οποία μπορούμε να μάθουμε κάτι.

Όπως είπε και ο Κάρολος Ντίκενς: «Μαθαίνω ό, τι χρειάζομαι να μάθω από κάθε αποτυχία».

Όταν συμβούν δύσκολες εμπειρίες που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν, κανείς δεν είναι έτοιμος γι αυτές. Οι ίδιες απώλειες και αποτυχίες μας προετοιμάζουν. Οι απώλειες μας ολοκληρώνουν ως ανθρώπους και μας διδάσκουν σημαντικά πράγματα για την ζωή, ακόμα και αν ο εγωισμός μας βασίζει τις ελπίδες του σε άλλους τομείς.

Ο καθένας, αργά ή γρήγορα, θα υποστεί απώλειες συγγενών, φίλων ή συντρόφων. Το να μην θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την απώλεια ή να την αποδεχτούμε είναι το πραγματικό πρόβλημα. Ξέρουμε ότι αυτά θα γίνουν κάποια στιγμή, και όταν συμβούν τότε θα μάθουμε κάτι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μάθουμε πολλά, τόσο πολύτιμα όσο και επώδυνα. Η αντιμετώπιση μιας απώλειας είναι πράγματι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας.

Ο καλύτερος τρόπος για να νικήσεις είναι να μην θες πάντα να νικάς.

Αντιμετώπιση της απώλειας: πώς να γίνουμε δυνατότεροι

Η ταλαιπωρία είναι μια πτυχή της ζωής που δεν μπορεί να εξαλειφθεί, επειδή η επίδραση της πιθανότητας του θανάτου ή ο ίδιος ο θάνατος είναι κάτι που πάντα θα υπάρχει μέσα μας. Χωρίς αυτόν, η ζωή δεν θα ήταν ολόκληρη. Ο πόνος της απώλειας συγγενών και φίλων είναι μέρος της διαδικασίας της ζωής. Χωρίς αυτόν, η ζωή δεν θα ήταν ζωή.

Η αποδοχή είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση της απώλειας, έτσι ώστε ο φυσικός πόνος να μην οδηγήσει σε μια συνεχόμενη και παρατεταμένη ταλαιπωρία που προκαλεί μια ακατάλληλη κατάσταση ζωής.

Στο βιβλίο του «Το νόημα της ζωής», ο Βίκτορ Φρανκλ παρουσιάζει την απώλεια από μια πιο ανθρωπιστική και ευπροσάρμοστη προοπτική. Ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος δέχεται το πεπρωμένο του και όλα τα βάσανα που συνεπάγονται, προσθέτει μια βαθύτερη και πλουσιότερη σημασία στην ζωή του. Ακόμη και κάτω από τις πιο δύσκολες καταστάσεις είναι δυνατόν να διατηρήσεις το θάρρος, την αξιοπρέπεια και την γενναιοδωρία σου. Αν ξεχάσεις ή χάσεις την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σου, θα γίνεις το πιο καταστροφικό από όλα τα ζώα.

Συχνά, μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση όπως η απώλεια ενός οικογενειακού μέλους ή η διάλυση μιας σχέσης, μας δίνει την ευκαιρία να αναπτυχθούμε πνευματικά και να ξεπεράσουμε τα όρια μας. Όποιος χάνει την πίστη του είναι καταδικασμένος να γίνει σωματικά και ψυχικά απαθής.

Αυτό που δεν μπορούμε να χάσουμε είναι ο εαυτός μας. Αυτός πρέπει να είναι η πρώτη και η τελευταία προτεραιότητα μας και πρέπει να καταλάβουμε την μεγάλη του σημασία στην ζωή μας.

«Πες μου και θα το ξεχάσω, δίδαξε με και θα το θυμηθώ, κάνε με να συμμετέχω και θα το μάθω». – Βενιαμίν Φραγκλίνος

Η αντιμετώπιση της απώλειας: μια διαδικασία μάθησης

Αυτό που μαθαίνουμε αφού χάσουμε κάτι ή κάποιον δεν είναι πάντα θετικό. Πρέπει επίσης να μάθουμε από τις αρνητικές πτυχές που επιφέρει η απώλεια. Για παράδειγμα, στις συναισθηματικές διαταραχές, η απώλεια αφήνει σχεδόν ένα ανεξίτηλο σημάδι στον εγωισμό μας και συνεχίζει να μας επηρεάζει ακόμα και αν τα συναισθήματα μας δεν είναι ίδια πλέον. Επομένως, πρέπει να μάθουμε από τις κακές πτυχές της απώλειας και να εστιάσουμε στα καλά πράγματα που είναι το αποτέλεσμα της όλης κατάστασης.

Μαθαίνω από κάθε απώλεια παρά τον πόνο.

Από την στιγμή που γεννιόμαστε μαθαίνουμε να είμαστε κοντά σε αυτά και αυτούς που αγαπάμε ώστε να νιώθουμε ασφάλεια. Ωστόσο, πολύ λίγοι άνθρωποι μας βοηθούν να μάθουμε τι πρέπει να κάνουμε ή να αισθανόμαστε όταν χάνουμε ένα αγαπημένο πρόσωπο ή όταν βιώνουμε ένα οποιοδήποτε άλλο είδος χωρισμού. Όταν βιώνουμε την απώλεια ενός αγαπημένου, μιας σχέσης, ενός ονείρου ή κάτι άλλο, οι βασικές αιτίες του πόνου είναι οι προσκολλήσεις και οι φόβοι που έχουμε υιοθετήσει ή δημιουργήσει κατά την διάρκεια της ζωής μας.

Για να ξεπεράσουμε τις απώλειες και να γίνουμε δυνατότεροι πρέπει να εστιάσουμε στα θετικά . Το πιο πολύτιμο σε όλη την κατάσταση είναι η γνώση που μας προσφέρει. Μια γνώση που θα μας επιτρέψει να ανακτήσουμε την δύναμη μας και την επιθυμία μας να συνεχίσουμε στην ζωή.

Το να είσαι έξυπνος σημαίνει να μαθαίνεις από την εμπειρία.