Μια δοξασμένη αγάπη
Ακόμα και τα όνειρα φύγανε απ’ το πρόσωπο μου και τρομάζουν να τη φέρουνε στα νούμερα μας
Εφέτος, λέει, εμίσησε την άνοιξη που άνθισε ορφανή, τους κάμπους που χορτάριασαν πάνω στο σώμα της…
Κι όσο περνάει ο καιρός τόσο υφαίνετ’ η ασχήμια στον καθρέφτη της αθάνατής της ομορφιάς…
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου