Το Μουσείο των Κλόουν στο Λονδίνο

 

Τρία μικρά δωμάτια στην πίσω πλευρά της "επίσημης" εκκλησίας των κλόουν στο Λονδίνο.


Οι κλόουν διαθέτουν "επίσημη" εκκλησία στο Λονδίνο από τα 1940. Η πρώτη ήταν η εκκλησία του St James στο Ίσλινγκτον του Λονδίνου, εκεί όπου τάφηκε ο ηθοποιός Joseph Grimaldi που θεωρείται ο πατέρας των κλόουν της σύγχρονης εποχής. Κάθε Φεβρουάριο πραγματοποιείται μια τελετή προς τιμή του, η Grimaldi Memorial Service, όπου παραβρίσκονται κλόουν με τα κοστούμια τους, ευχαριστώντας για το Δώρο του Γέλιου (Gift of Laughter) και αποτίουν φόρο τιμής στους κλόουν που πέθαναν την προηγούμενη χρονιά.

Το βιτρό με τον Joseph Grimaldi

Όταν η καθίζηση και μια φωτιά οδήγησε στην εγκατάλειψη της εκκλησίας του St James, οι κλόουν μεταφέρθηκαν στο ναό της Αγίας Τριάδας στο Ντάλστον το 1959, που από τότε είναι η εκκλησία τους. Η ετήσια τελετή όμως για τον Grimaldi γίνεται στο ναό των Αγίων Πάντων στο Haggerston. Στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας υπάρχει γκαλερί και μουσείο των κλόουν, που επισκέψιμο την πρώτη Παρασκευή κάθε μήνα.

Μέρος της συλλογής των κεραμικών αυγών

Το μουσείο είναι στριμωγμένο μέσα σε τρία μικρά δωμάτια στο πίσω μέρος της εκκλησίας -στο βεστιάριο, το δωμάτιο που κάποτε υπήρχε το εκκλησιαστικό όργανο και την κρύπτη. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν γίνει διάφορες προσθήκες και δωρεές στη συλλογή, που περιλαμβάνει φωτογραφίες, αναμνηστικά κλόουν, κοστούμια και αντικείμενα. Για την ακρίβεια, η συλλογή στο Dalston έχει μεγαλώσει τόσο πολύ που το 2007 το μεγαλύτερο μέρος της μεταφέρθηκε στο Wookey Hole στο Σόμερσετ.

Από τα σημαντικότερα αντικείμενα της συλλογής είναι ένα κουστούμι του Nicolai Poliakoff, διάσημου κλόουν με το παρατσούκλι Coco the Clown, μια συλλογή με βραβεία καθώς και ένα μέρος της συλλογής με τα μέικ απ των κλόουν σε αυγά, τα κεραμικά αυγά που είναι βαμμένα για να καταγράφεται το μέικ απ του κάθε κλόουν. Στο κυρίως τμήμα της εκκλησίας υπάρχει ένα βιτρό με τον Joseph Grimaldi, που συνοδεύεται από την βιβλική φράση "καιρὸς τοῦ κλαῦσαι καὶ καιρὸς τοῦ γελάσαι, καιρὸς τοῦ κόψασθαι καὶ καιρὸς τοῦ ὀρχήσασθαι" (καιρός να κλάψεις, καιρός να γελάσεις, καιρός να θρηνήσεις και καιρός να χορέψεις, Εκκλησιαστής, 3,4).