Τον 16ο-19ο αιώνα, οι Δυτικοευρωπαίοι πότες απολάμβαναν το ποτό τους παίζοντας παιχνίδια με ειδικά φτιαγμένα "puzzle jugs" (κανάτες γρίφοι). Η πρόκληση για τον πότη ήταν να καταλάβει πώς θα πιει το ποτό του χωρίς να χύσει ούτε σταγόνα.
Πολλαπλές οπές ή στόμια υπήρχαν πάνω σε κοίλους θαλάμους που περιείχαν υγρό και οι πότες έπρεπε να συνδέουν μερικές από αυτές για να αποτρέψουν τις διαρροές.
Πώς λειτούργησε όμως η κανάτα;
Ο εμπειρογνώμονας αρχαιοτήτων, Robert Aronson, σημείωσε ότι "η κοίλη λαβή... σχηματίζει ένα σιφόνι στο κάτω μέρος του σώματος", αλλά η αναρρόφηση από την κοίλη λαβή "έσπαζε από μια μικρή τρύπα κάτω από την κορυφή της λαβής". Αυτή η μυστική τρύπα, που δεν φαινόταν, ήταν η πιο σημαντική. Αυτή έπρεπε να κλείσει ο πότης "για να δημιουργήσει το κενό που θα του επέτρεπε να πιει το υγρό από την κανάτα πάνω από τη λαβή, γύρω από το χείλος και έξω από το λειτουργικό ακροφύσιο".
Αυτές οι κανάτες ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς τον 18ο και 19ο αιώνα, αν και η ιδέα χρονολογείται μερικούς αιώνες νωρίτερα. Ορισμένοι μνημονεύουν μια κανάτα του 14ου αιώνα από το Έξετερ στην Αγγλία ως το πιο πρόωρο παράδειγμα, αλλά στερείται τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας τυπικής τέτοιας κανάτας. Αυτές οι κανάτες έγιναν εξαιρετικά δημοφιλείς από τη δεκαετία του 1650, αλλά δεν ήταν το πρώτο παράδειγμα κεραμικών που χρησιμοποιούνται για παιχνίδια. Πριν από αυτές, υπήρχαν τα "κουνιστά κύπελλα", δημοφιλή από τον 16ο ως τον 18ο αιώνα.
Πολλά αγγλικά δοχεία της περιόδου περιείχαν ρίμες, γραμμένες στο πλάι, που είχαν να κάνουν με το παιχνίδι. Συγκεκριμένα, αυτές οι κανάτες είχαν ποιήματα που υπογράμμιζαν τις προκλήσεις του αγγείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου