…και βλέπουμε (;)

 Είμαστε άραγε κάτι άλλο εμείς και κάτι άλλο

αυτό που συμβαίνει; Δεν πρόκειται να κουράσω κανέναν… είμαστε αυτό που μάς συμβαίνει… και μάλιστα, η οικονομία της Τάξης είναι τέτοια που δεν συγχωρεί καμιά αστοχία [‘αμαρτία’ δηλαδή]… είμαστε –και όχι απλώς έχουμε- ακριβώς αυτό που μάς συμβαίνει κάθε φορά… Μπορεί να διαμαρτυρηθεί κάποιος, να εγείρει φωνή, να ορθώσει ανάστημα… πως δεν έχει ευθύνη για όλο τούτο, ότι δεν το θέλησε, δεν το επεδίωξε, δεν το προετοίμασε, δεν το ανέθρεψε ή εξέθρεψε, δεν, δεν, δεν… ψέματα… αν ίσχυαν όλα αυτά τότε, πολύ απλά, με την καθαρότητα της μαθηματικής συνάρτησης, δεν θα του συνέβαινε αυτό… αλλά κάτι άλλο… πιθανώς και χειρότερο… πιθανώς και καλύτερο, σίγουρα όμως κάτι άλλο… έτσι λειτουργούν οι… λαιμητόμοι της Τάξης… κόβουν ακριβώς εκεί και όπως πρέπει… τίποτε ‘δεν πάει χαμένο’ και τίποτε ‘δεν περισσεύει’…


Άλλωστε, ό,τι ‘περισσεύει’ στη νεότητα, ως σπατάλη ή ως οφειλή, επιστρέφει με τον αντίστοιχο ‘τόκο’ στην ωριμότητα… και διαπιστώνει εμβρόντητος κάποιος ότι τώρα πια το… χρέος είναι δυσβάσταχτο και… επαχθές… ασήκωτο, αφόρητο, οδυνηρό… είναι αυτό για το οποίο όμως… ‘εργάστηκε φιλότιμα’ σε όλο του το βίο… ο ειλικρινής ένδον εαυτός το γνωρίζει και σιωπά…




Παράδειγμα… συζητούσα πρόσφατα με έναν καλό φίλο για την περίσσεια… βλακείας ολόγυρα, όχι μόνον πανεθνικά, παγκόσμια… είναι ακριβώς αυτό που μας επιστρέφεται μετά από 25 χρόνια φιλόπονης εργασίας αποβλάκωσης… το παρατηρούσαμε και ‘γκρινιάζαμε’ κάποιοι στα τέλη της δεκαετίας του Μεγάλου Ξεσαλώματος, του ’90 με τα Πρωϊνάδικα όπου το γλέντι ξεκινούσε από τις 8 το πρωί και δεν σταματούσε ποτέ… τότε ήμασταν οι ‘γκρινιάρηδες’ και οι ‘μουστρούφηδες’… τώρα κάνουν ιδιαίτερα τα παιδιά εφόλης της ύλης από… το νηπιαγωγείο… αδυνατούν όχι να σκεφτούν αλλά να… παρακολουθήσουν τη μασημένη τροφή με ανοιχτό μάτι… απορούν οι γονείς… ανοίγεις βιβλίο β’ γυμνασίου και νομίζεις ότι είσαι στο νηπιαγωγείο ‘τα δελφινάκια’… όσα χρώματα και αν βάλεις όμως, όσο ‘κουκουρούκου’ κι αν κάνεις το μάθημα, όταν έρθει η ώρα να λύσεις τη ρημάδα την εξίσωση δεν διαφέρεις σε τίποτα από εμένα ή τον πατέρα μου ή τον παππού του παππού μου…


Ας μην γκρινιάξω άλλο… άλλωστε, είμαστε και ό,τι καταναλώνουμε… και έχουμε ακόμη μεγάλες ποσότητες από όλα τα αγαθά των ‘κόπων’ μας να… απολαύσουμε στη συνέχεια… σε καραντίνα ή όχι, με μάσκες ή όχι, με αντισηπτικά ή όχι… τι σημασία έχει να έχεις απολυμανθεί άψογα και να μην μπορείς να διακρίνεις στοιχειωδώς το αληθές από το κίβδηλο σε οτιδήποτε;


Για όλα απαιτείται όχι μόνον οφθαλμός αλλά και βλέμμα… εμείς ας αποκτήσουμε ξανά το πρώτο και… βλέπουμε για το δεύτερο…



nimertis