Ο δρόμος της σιωπής

 

Ο θόρυβος κρατάει τον άνθρωπο μέσα στις κατώτερες ψυχικές περιοχές. Τον εμποδίζει να μπει μέσα σε αυτόν τον αιθέριο κόσμο όπου η κίνηση γίνεται πιο εύκολη, η θεώρηση των πραγμάτων πιο ξεκάθαρη και η σκέψη πιο δημιουργική. Βέβαια, ο θόρυβος είναι η έκφραση της ζωής, όχι όμως εκείνης των ανώτερων βαθμιδών. Αποκαλύπτει μάλλον μία ατέλεια μέσα στην δομή η την λειτουργία των όντων και των αντικειμένων.



Όταν μια μηχανή ή μια συσκευή αρχίσουν να έχουν διακοπές, τότε κάνουν ένα σωρό θορύβους. Και το ότι οι κατασκευαστές φροντίζουν όλο και περισσότερο να κατασκευάζουν αθόρυβες συσκευές, είναι επειδή ξέρουν πολύ καλά τελειότητας.

Ο πόνος είναι ένας θόρυβος που μας προειδοποιεί ότι κάποιο από τα όργανά μας έχει αρχίσει να χαλάει. Μέσα σ’ ένα υγιές σώμα τα όργανα είναι σιωπηλά. Βεβαίως εφόσον είναι ζωντανά εκφράζονται, αλλά αθόρυβα. Η ησυχία είναι το σημάδι ότι όλα λειτουργούν σωστά μέσα στον οργανισμό. Από την στιγμή που κάτι αρχίσει να τρίζει, προσοχή! αυτό είναι η αναγγελία κάποιας αρρώστιας.


Η σιωπή είναι η γλώσσα της τελειότητας, ενώ ο θόρυβος είναι η έκφραση κάποιου ελαττώματος, κάποιας ανωμαλίας ή μιας ζωής που ακόμα βρίσκεται σε αταξία και αναρχία και που χρειάζεται να κυριαρχηθεί και να επεξεργαστεί. Για παράδειγμα, τα παιδιά είναι θορυβώδη επειδή μέσα τους ξεχειλίζουν η ενεργητικότητα και η ζωντάνια. Αντίθετα, οι ηλικιωμένοι είναι σιωπηλοί.


Θα πείτε:
¨Φυσικά, είναι ξεκάθαρο, οι ηλικιωμένοι αγαπούν την σιωπή επειδή έχουν λιγότερες δυνάμεις και ο θόρυβος τους ενοχλεί¨.


Αυτό είναι λίγο αλήθεια, μπορεί όμως και να υπήρξε μέσα τους κάποια εξέλιξη, κι έτσι τώρα το πνεύμα τους είναι εκείνο που τους ωθεί να μπαίνουν στην σιωπή. Για ν’ αναθεωρήσουν την ζωή τους, να σκεφτούν, να πάρουν μαθήματα από αυτήν, χρειάζονται αυτήν την ησυχία μέσα στην οποία γίνεται ολόκληρη εργασία απόσπασης, υλοποίησης, σύνθεσης. Η αναζήτηση της σιωπής είναι μια εσωτερική διαδικασία η οποία οδηγεί τα όντα προς το φως και την αληθινή κατανόηση των πραγμάτων.

Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο καταλαβαίνει ότι ο θόρυβος είναι ένα εμπόδιο για την εργασία, ενώ αντίθετα η σιωπή είναι παράγοντας έμπνευσης και την αναζητά προκειμένου να δώσει στην καρδιά, στην ψυχή και στο πνεύμα του την δυνατότητα να εκδηλωθούν μέσα από τον διαλογισμό, την προσευχή, την φιλοσοφική ή την καλλιτεχνική δημιουργία.

Πολλοί όμως είναι οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την ησυχία, δεν την αντέχουν. Είναι σαν τα παιδιά που αισθάνονται καλά μόνο μέσα στην κίνηση και τον θόρυβο, πράγμα που αποδεικνύει ότι πρέπει να δουλέψουν πολύ ακόμα για να αποκτήσουν μια αληθινή εσωτερική ζωή. Τους ενοχλεί ακόμα και η σιωπή της φύσης, και όταν συναντιούνται, βιάζονται να μιλήσουν, να μιλήσουν λες και τους ενοχλεί η ησυχία. Την αισθάνονται σαν ένα κενό που πρέπει να γεμίσουν με κουβέντες και με κινήσεις.



Κι αυτό φυσικό, επειδή η φυσική σιωπή τους υποχρεώνει να συνειδητοποιήσουν τις εσωτερικές τους παραφωνίες και αταξίες, γι’ αυτό και την φοβούνται τόσο πολύ: αυτή η σιωπή μπορεί ακόμα και να τους τρελάνει. Καθώς δεν έχουν πια τίποτα το εξωτερικό από αυτούς για να τους τραβάει την προσοχή και να τους ζαλίζει, δεν μπορούν να ξεφύγουν από τους εσωτερικούς τους δαίμονες.

Η σιωπή είναι η έκφραση της ειρήνης, της αρμονίας, της τελειότητας. Εκείνος που αρχίζει ν’ αγαπάει την σιωπή, που καταλαβαίνει ότι η σιωπή του φέρνει τις καλύτερες προϋποθέσεις για την ψυχική και την πνευματική δραστηριότητα, καταφέρνει σιγά σιγά να την πραγματοποιήσει σε οτιδήποτε κάνει: όταν μετατοπίζει τα αντικείμενα, όταν μιλάει, όταν περπατάει, όταν εργάζεται, αντί να προκαλεί ολόκληρη αναστάτωση, γίνεται πιο προσεκτικός, πιο λεπτός, πιο απαλός, και ό,τι και αν κάνει είναι εμποτισμένο με κάτι που μοιάζει να έρχεται από έναν άλλο κόσμο από έναν κόσμο που είναι ποίηση, μουσική, χορός, έμπνευση.

Μάθετε ν’ αγαπάτε και να πραγματοποιείτε τη σιωπή, διαφορετικά, ακόμα και αν με το φυσικό σας σώμα είστε παρών, η ψυχή και το πνεύμα σας θα είναι πάντοτε άλλου.»

 Omraam Mikhael Aivanhov 

- Ο δρόμος της σιωπής

pulseoflove