«Σε περιόδους όπως αυτές οι πραγματικά τυχεροί είναι εκείνοι που μπορούν να είναι με το άτομο / τους ανθρώπους που αγαπούν περισσότερο. Απαθανάτισα αυτήν τη στιγμή πριν από ένα χρόνο. Αυτοί οι δύο πιγκουίνοι, σε έναν βράχο με θέα στον ορίζοντα της Μελβούρνης, στέκονταν εκεί για ώρες, αγκαλιασμένοι, κοιτάζοντας τα λαμπερά φώτα του ορίζοντα και του ωκεανού. Ένας εθελοντής με πλησίασε και μου είπε ότι η λευκή ήταν μια ηλικιωμένη κυρία που είχε χάσει τον σύντροφό της και προφανώς το ίδιο ίσχυε και για το νεότερο αρσενικό στα αριστερά. Από τότε συναντώνται τακτικά παρηγορώντας ο ένας τον άλλο και στέκονται μαζί για ώρες βλέποντας τα φώτα της γειτονικής πόλης να χορεύουν. Πέρασα 3 γεμάτες νύχτες με αυτήν την αποικία πιγκουίνων έως ότου κατάφερα να πετύχω αυτήν την εικόνα. Μεταξύ του ότι δεν είμαι σε θέση ή δεν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω φώτα και οι μικροί πιγκουίνοι κινούνται συνεχώς, τρίβοντας τις φτερούγες τους στην πλάτη του άλλου και καθαρίζοντας ο ένας τον άλλον, ήταν πραγματικά δύσκολο να τραβήξω ένα πλάνο, αλλά ήμουν τυχερός σε μια όμορφη στιγμή. Ελπίζω να απολαύσετε αυτή τη στιγμή όσο και εγώ.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου