Η κοινότητα Mödlareuth, αν και απαρτίζεται από μόλις 15 σπίτια, είναι ακόμη χωρισμένη σε ανατολή και δύση και έχει δύο δημάρχους, δύο τηλεφωνικούς κώδικες, ενώ οι κάτοικοί της έχουν δύο διαφορετικούς τρόπους ομιλίας.
Από το 1810, αυτή η μικρή κοινότητα βρίσκεται στα σύνορα δυο γερμανικών ομόσπονδων κρατιδίων, της Βαυαρίας και της Θουριγγίας. Αυτό όμως δεν ήταν ποτέ πρόβλημα για τους κατοίκους της. Εκτός από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Με τη διαίρεση της Γερμανίας μεταξύ της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ, το Mödlareuth χωρίστηκε κατά μήκος της γραμμής μεταξύ των δύο κρατιδίων. Οι Σοβιετικοί κατέλαβαν το ανατολικό τμήμα της κοινότητας, ενώ οι Αμερικανοί το δυτικό. Μετά τη διαίρεση, για να χωριστούν οι δύο πλευρές, ανεγέρθηκε ένας τοίχος, με πύργους, ναρκοπέδια και πολυβόλα. Το Mödlareuth έγινε γνωστό ως "Μικρό Βερολίνο".
Σήμερα, η κοινότητα είναι ακόμη χωρισμένη, αν και διατηρείται ένα μικρό τμήμα του τείχους. Η κοινότητα εξακολουθεί να έχει δύο δημάρχους, δύο ταχυδρομικούς κώδικες και δύο τηλεφωνικούς κώδικες. Για να μιλήσει κάποιος στην άλλη πλευρά του δρόμου, θα πρέπει να κάνει υπεραστική κλήση. Επίσης, υπάρχουν διαφορετικά σχολεία για τα παιδιά σε κάθε πλευρά της κοινότητας. Αν κάποιος τουρίστας βρεθεί στο Mödlareuth ίσως παρατηρήσει τη διαφορά στο χαιρετισμό που χρησιμοποιούν οι πολίτες στο κάθε τμήμα της κοινότητας. Σε εκείνο στην πλευρά της Βαυαρίας, καλωσορίζονται με τον παραδοσιακό βαυαρικό χαιρετισμό "Grüss Gott", ενώ στην άλλη πλευρά, χρησιμοποιούν το γερμανικό χαιρετισμό "Guten Tag".
Κάποια στιγμή, οι κάτοικοι ρωτήθηκαν αν ήθελαν να ενωθούν οι δύο πλευρές και αποφάσισαν ομόφωνα να μη γίνει κάτι τέτοιο. Ο Ingolf Hermann εργάζεται στο τοπικό μουσείο. Ο ίδιος λέει ότι υπάρχουν ενδείξεις ότι η κοινότητα οδεύει προς την ένωση. Σήμερα, οι κάτοικοι για κοινές εκδηλώσεις στο κοινοτικό κέντρο που βρίσκεται στο τμήμα της κοινότητας της Θουριγγίας. Φέτος, αντί να πραγματοποιηθούν δύο γιορτές για την Πρωτομαγιά, έφτιαξαν ένα γαϊτανάκι και γιόρτασαν μαζί.
Οι Σοβιετικοί είχαν καταλάβει ολόκληρη την κοινότητας, αλλά αποσύρθηκαν στην πλευρά της Θουριγγίας και παραχώρησαν το βαυαρικό τμήμα στις ΗΠΑ. Το τείχος χτίστηκε το 1952, για να εμποδίσει τους κατοίκους να περνούν τα σύνορα. Το 1961, πέντε χρόνια μετά την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου, το Mödlareuth διέθετε το δικό του τείχος. Ωστόσο, η ζωή στη μικρή κοινότητας δεν ήταν όπως στο διαιρεμένο Βερολίνο.
Οι περισσότεροι Βερολινέζοι στο δυτικό τμήμα δεν ήξεραν τους συνανθρώπους τους στην ανατολική πλευρά. Στο Mödlareuth όμως όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους. Η διαίρεση μιας τόσο μικρής κοινότητας απαιτούσε μια διαφορετική προσέγγιση από τους Σοβιετικούς, οι οποίοι έστειλαν πέντε κατασκόπους. Οι κάτοικοι όμως ήξεραν ότι δεν ήταν ντόπιοι και τους απέφευγαν, εμποδίζοντας τους να μάθουν το οτιδήποτε.
Το Τείχος του Βερολίνου άρχισε να πέφτει στις 9 Νοεμβρίου του 1989. Στις 5 Δεκεμβρίου, οι κάτοικοι στην ανατολική πλευρά ζήτησαν από τον δήμαρχό τους να ανοίξει το τείχος. Δύο ημέρες αργότερα, μηχανικοί της συνοριοφυλακής άρχισαν να το κατεβάζουν. Μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου, οι κάτοικοι ήταν ελεύθεροι να περνούν στην άλλη πλευρά της κοινότητας.
Σήμερα, υπάρχει ένα μικρό τμήμα του τείχους στη μικροσκοπική κοινότητα, που λειτουργεί ως υπαίθριο μουσείο, μαζί με δύο από τους πύργους. Τα σύνορα όμως παραμένουν όπως ίδια εδώ και 65 χρόνια, διατηρώντας τις δύο πλευρές της πόλης ξεχωριστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου