Γιατί η ψυχοθεραπεία αποτελεί ακόμα ταμπού;

 

Υπάρχει φόβος ότι η ανάγκη μας για θεραπεία, θα προκαλέσει στους άλλους την εντύπωση ότι δεν

είμαστε «κανονικοί». Με άλλα λόγια, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάνοντας θεραπεία σημαίνει ότι είναι «τρελοί» και φοβούνται ότι και άλλοι θα σκέφτονται το ίδιο για αυτούς.

Η ψυχολογία είναι μια επιστήμη που έχει εξελιχθεί, έπειτα από δεκαετίες έρευνας και μελέτης. Ωστόσο, ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων δεν αναγνωρίζει τη συμβολή της στην ανθρώπινη εξέλιξη. Πιστεύουν ότι οι ψυχολόγοι έχουν την αλλόκοτη δύναμη να αλλάξουν ριζικά το ποιοι είναι και τι σκέφτονται. Η ψυχολογία – και πιο συγκεκριμένα η ψυχοθεραπεία – δεν είναι κάποιο «μαγικό ξόρκι» που θα ανατρέψει τη ζωή μας, τουλάχιστον όσον αφορά την αντίληψή μας για αυτή.

Γιατί η ψυχοθεραπεία παραμένει ταμπού;

Συχνά, λέξεις όπως «τρελός», «αδύναμος» και «άρρωστος» είναι αυτές που έρχονται πρώτα στο μυαλό, όταν ένα άτομο σκέφτεται την πιθανότητα να ακολουθήσει μια θεραπεία. Αυτά τα στερεότυπα αφορούν αποκλειστικά την ψυχολογία. Κανείς δεν τα σκέφτεται για τους καρδιολόγους, τους νευρολόγους ή άλλους ειδικούς.

Δεν χρειάζεται να πηγαίνει κάτι «λάθος», για να αναζητήσουμε ψυχολογική υποστήριξη. Είναι φυσιολογικό να επισκεπτόμαστε το γιατρό για έναν ετήσιο έλεγχο, χωρίς απαραίτητα να έχουμε προβλήματα υγείας. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να έχουμε κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας, για να συζητήσουμε με έναν θεραπευτή θέματα που μας απασχολούν;

Οι θεραπευτές στην ουσία είναι γιατροί του εγκεφάλου. Χρησιμοποιούν μεθόδους που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τις στρεσογόνες καταστάσεις στην καθημερινότητά μας και να αισθανθούμε καλύτερα. Δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι δεν έχουμε άγχη ή ότι δεν αισθανόμαστε καταπιεσμένοι με τη ζωή μας μερικές φορές.

Οι θεραπευτές είναι εκπαιδευμένοι επαγγελματίες που μας βοηθούν να αντιμετωπίζουμε τη ζωή με πιο υγιή τρόπο. Η υγεία είναι η λέξη κλειδί. Διδασκόμαστε αδιάκοπα να φροντίζουμε το σώμα μας, αλλά όχι και την ψυχή μας, όμως αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να ισχύει κάτι τέτοιο.

Ποιος δεν έχει την ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον; Είμαστε ευγνώμονες για την οικογένεια και τους φίλους στους οποίους μπορούμε να απευθυνθούμε οποτεδήποτε χρειαστεί να μιλήσουμε, αλλά η οικογένεια και οι φίλοι μας μπορούν να βοηθήσουν έως ένα βαθμό. Οι θεραπευτές εκπαιδεύονται για να ακούσουν. Δεν είναι εκπαιδευμένοι να μας κρίνουν ή ακόμα χειρότερα να μας επιτεθούν, αλλά να μας βοηθήσουν να ανταπεξέλθουμε σε ό,τι μας προβληματίζει.

Οι θεραπευτές δεν γνωρίζουν τη ζωή μας ή την ιστορία μας. Εναπόκειται σε εμάς να τους ανοιχτούμε και να τους πούμε ποιοι είμαστε. Δεν είναι εκεί για να μας κρίνουν ή να μας μεταδώσουν λανθασμένες αντιλήψεις για τον εαυτό μας, είναι εκεί για να επεκτείνουν το μυαλό μας και να βοηθήσουν.

Ένας αφοσιωμένος θεραπευτής δουλεύει μαζί μας για να μας βοηθήσει να φτάσουμε τους στόχους μας. Επιπλέον, οι συνεδρίες δεν είναι πάντα για να μιλάμε μόνο για προβλήματα. Μπορούμε να μιλήσουμε για τα πάντα στη ζωή: προβλήματα, επιτυχίες, αποτυχίες, χαρές, λύπες κ.λπ. Οι θεραπευτές δεν προσπαθούν να μας πουν πώς να ζήσουμε τη ζωή μας. Προσπαθούν να μας βοηθήσουν να ζήσουμε μια πιο θετική και γεμάτη ζωή για μας.

Η θεραπεία βοηθά τους ανθρώπους που αγωνίζονται με εξουθενωτικές ψυχικές ασθένειες, βοηθά όμως και τους ανθρώπους που δεν μπορούν ή δεν ξέρουν να αντιμετωπίσουν τα ζητήματα που προκύπτουν στην καθημερινότητά τους. Η θεραπεία προσφέρει στον καθένα αυτό που έχει ανάγκη. Γι’ αυτό και η αντίληψη για τη θεραπεία ή τη βοήθεια ως κάτι πολύ ακραίο για τα δεδομένα μας, δεν ισχύει.

Η θεραπεία είναι ένα εργαλείο για όλους, επειδή μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας. Και το να μαθαίνουμε και να αναγνωρίζουμε την πραγματικότητά μας, συμβάλλει στην ευτυχία, την υγεία και την προσωπική μας ανάπτυξη.

ΠΗΓΗ