Πρόσεχε τι Εύχεσαι

Η ιστορία μου αυτή είναι αληθινή. Μου τη διηγήθηκε η μητέρα μου και συνέβη στα τέλη της

δεκαετίας του '60 με πρωταγωνίστρια τη γιαγιά μου.

Η δεύτερη κόρη της γιαγιάς μου (η θεία μου), είχε πάει στην Αυστραλία. Εκεί παντρεύτηκε με πρόξενο κάποιον Ελληνα ο οποίος ήταν φίλος ενός συγγενή εξ αγχιστείας. (Ο συγγενής ήταν ξάδελφος του γαμπρού της γιαγιάς μου από μια άλλη κόρη της). Αυτός ο συγγενής συμβούλεψε τον φίλο του να παντρευτεί τη θεία μου μόνο για να πάρει άδεια παραμονής (γιατί είχε πάει λαθραία στην Αυστραλία) και μετά να την εγκαταλείψει. Έτσι και έγινε.

Εκείνα τα χρονιά ήταν άσχημο να χωρίζει κάνεις και η θεία μου δεν το είπε αμέσως στη γιαγιά μου για να μην την στενοχωρήσει. Η γυναικά του συγγενή είχε έρθει στην Ελλάδα και επισκέφθηκε το χωρίο και τον πάππου και τη γιαγιά μου. Η γιαγιά μου τη ρώτησε για τους ξενιτεμένους συγγενείς στην Αυστραλία. Η γυναικά ανέφερε και το χωρισμό της θείας μου, σχολιάζοντας ειρωνικά πόσο άσχημη τύχη ήταν και πως σε κάτι θα έφταιγε και η θεία μου. Η γιαγιά μου που δεν ήξερε τίποτα στεναχωρήθηκε πολύ και θύμωσε με την άδικη ειρωνεία και είπε εντελώς αυθόρμητα "Αυτός που χώρισε το παιδί μου, έτσι και ο Θεός να τον χωρίσει και αυτόν".

Ενάμιση μηνά μετά, μαθεύτηκε πως ο συγγενής σκοτώθηκε ακαριαία σε τροχαίο ατύχημα. Αργότερα, η γιαγιά μου έμαθε πως εκείνος έφταιγε για το χωρισμό της θείας μου. Και μαθεύτηκε αργότερα ακόμη, πως ο φίλος του, ο οποίος είχε εγκαταλείψει τη θεία μου, σκοτώθηκε και αυτός σε τροχαίο.

Η γιαγιά μου πότε δεν μπόρεσε να το εξηγήσει. Όταν τη ρώτησα για το γεγονός, μου είπε πως έτσι αυθόρμητα είπε εκείνα τα λογία χωρίς να ξέρει τι θα γινόταν. Μου τόνισε όμως πως είχε στενοχωρηθεί πολύ για την κόρη της και ένοιωσε πολύ άδικη τη κριτική.

Ήταν σύμπτωση λοιπόν να σκοτωθούν, η έπιασε η επίκληση της μάνας που έγινε κατάρα? Πόσες φόρες δεν έχουμε ακούσει σε δημοτικά τραγούδια για παρόμοιες κατάρες από μάνες όταν υπάρχει αδικία. Εγώ πάντως δεν περίμενα να ακούσω από πρώτο χέρι μια τέτοια ιστορία.

Χρύσα