34 ενοχλητικές φωτογραφίες και οι εξίσου ενοχλητικές ιστορίες που κρύβουν - Μέρος 1ο

 

Από πειράματα κακής επιστήμης μέχρι κατά συρροή δολοφόνους και το παραφυσικό, αυτές οι ανατριχιαστικές φωτογραφίες δείχνουν την σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ιστορίας.

 

 

Πολλές από τις φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί, κρύβουν και μια ιστορία πίσω τους. Κάποιες από αυτές είναι ενοχλητικές -στην καλύτερη των περιπτώσεων. Άλλες πάλι, δείχνουν φυσιολογικές. Όταν όμως μάθουμε την ιστορία που κρύβουν πίσω τους, τότε γίνονται και αυτές από τις πιο ενοχλητικές.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ιστορία πίσω από μια φωτογραφία ηρεμεί το μυαλό του θεατή, δίνοντάς του τη δυνατότητα να κατανοήσει την παράξενη φωτογραφία που βλέπει. Όμως, τις περισσότερες φορές, η ιστορία απλά προσθέτει νέο τρόμο, που πολλές φορές, αρχικά, ήταν αδιανόητος.

Η Blanche Monnier και η αληθινή ιστορία πίσω από μία από τις πιο ανατριχιαστικές φωτογραφίες που τραβήχτηκαν ποτέ

 

Η Louise Monnier de Marconnay φυλάκισε την κόρη της για 25 χρόνια

 
Στη δεκαετία του 1870, η Blanche Monnier, η αγαπημένη κόρη μιας εξέχουσας γαλλικής οικογένειας, έζησε τα πρώτα της χρόνια σαν σε παραμύθι, γεμάτη αληθινή αγάπη.
Γεννημένη την 1η Μαρτίου του 1849, η Monnier απολάμβανε την ζωή μιας νεαρής αριστοκράτισσας και μέλους της κοινωνικής ζωής. Σε αντίθεση με τους συνομηλίκους της, στα 20 της ήταν ακόμη ανύπαντρη. Καθώς έψαχνε απεγνωσμένα να βρει σύντροφο και να απομακρυνθεί από τη μητέρα της, το όνειρό της φάνηκε να πραγματοποιείται.
Το 1874, η Monnier ερωτεύτηκε έναν μεγαλύτερό της ηλικιακά δικηγόρο και ήλπιζε να τον παντρευτεί. Όμως, η μητέρα της δεν τον ήθελε επειδή ανήκε σε κατώτερη τάξη και επέμενε ώστε να βρει κάποιον πιο κατάλληλο. Η Monnier αρνήθηκε.
Για τιμωρία, η αδίστακτη μητέρα της την έκλεισε σε μια μικρή, σκοτεινή, χωρίς παράθυρα σοφίτα. Της έδινε μόνο απομεινάρια για να φάει και της έδωσε ένα ψάθινο στρώμα για να κοιμάται.
Παρ' όλα αυτά, η Monnier αρνήθηκε να ενδώσει στη μητέρα της και να εγκαταλείψει τον άνδρα των ονείρων της, παρόλο που κάτι τέτοιο θα την απελευθέρωνε. Όμως, ο εραστής της πέθανε το 1885 και ενώ εκείνη ήταν φυλακισμένη στη σοφίτα.
Δεκαέξι χρόνια μετά, το 1901, ένα ανώνυμο σημείωμα ειδοποίησε την τοπική αστυνομία ότι κάτι περίεργο συνέβαινε στην κατοικία των Monnier. Αν και ο κόσμος πίστευε ότι η Blanche ήταν νεκρή, σύντομα οι αρχές έψαξαν το σπίτι και έκαναν μια ανατριχιαστική ανακάλυψη: ήταν ζωντανή!
Η απίστευτα ανατριχιαστική εικόνα που τεκμηριώνει τη στιγμή που ανακαλύφθηκε (αυτή στην αρχή του θέματος) αποκαλύπτει μια τρομερά υποσιτισμένη και κακοποιημένη μεσήλικη γυναίκα που δεν είχε δει τον έξω κόσμο για περισσότερο από 25 χρόνια. Βρέθηκε καλυμμένη από τα σκουπίδια της και περιβαλλόταν από παράσιτα που μάζευε το φαγητό της.
Τόσο η μητέρα της, όσο και ο αδελφός της, ο οποίος ισχυρίστηκαν ότι μόνη της έπαθε ό,τι έπαθε, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση. Η μητέρα της πέθανε 15 ημέρες μετά από την καταδίκη της, ενώ ο αδελφός της άσκησε έφεση και γλύτωσε. Όσο για την ίδια την Blanche, έζησε το υπόλοιπο της ζωής της σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.

 

Οι ανατριχιαστικές φωτογραφίες γύρω από την εξαφάνιση του Michael Rockefeller μόλις άρχισαν να λένε την πραγματική ιστορία

 

Ο Μάικλ Ροκφέλερ σε ένα από τα ταξίδια του

Ο γιος του επιχειρηματία, κυβερνήτη της Νέας Υόρκης και πρώην Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Νέλσον Ροκφέλερ και ένας από τους κληρονόμους της περιουσίας της Standard Oil, ο Μάικλ Ροκφέλερ, είχε πάθος να ταξιδεύει σε μακρινά μέρη και να βιώνει τα ανεξερεύνητα και ανέγγιχτα. Το 1961, αυτή του η επιθυμία τον πήγε στις απομακρυσμένες περιοχές της Παπούα Νέα Γουινέα.
Οι άνθρωποι της φυλής Asmat που ζούσαν στην Ολλανδική Νέα Γουινέα, όπως ονομαζόταν τότε το τεράστιο νησί στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας, είχαν πολύ περιορισμένη επαφή με τον έξω κόσμο. Έτσι, όταν ο Ροκφέλερ έφτασε εκεί, βρήκε τα άγνωστα εδάφη που έψαχνε. Δεν γνώριζε όμως τι τον περίμενε.
Στις 19 Νοεμβρίου του 1961, έφτασε στην περιοχή με βάρκα μαζί με τον Ολλανδό ανθρωπολόγο René Wassing. Παρόλο που απείχαν 12 μίλια από την ακτή, ο Ροκφέλερ είπε στον Wassing ότι πίστευε ό,τι θα καταφέρει, πήδηξε στο νερό και κατευθύνθηκε προς τη γη. Δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς.

 

Η νότια ακτή της Νέας Γουινέας όπου εξαφανίστηκε ο Μάικλ Ροκφέλερ

Επειδή ήταν μέλος μιας εξαιρετικά πλούσιας αμερικανικής δυναστείας, η εξαφάνισή του προκάλεσε μεγάλη κινητοποίηση για βρεθεί. Πλοία, αεροπλάνα και ελικόπτερα χτένισαν την περιοχή για οποιοδήποτε σημάδι ζωής. Δεν βρέθηκε τίποτα.
"Πλέον, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να βρεθεί ζωντανός ο Μάικλ Ροκφέλερ", δήλωσε ο Ολλανδός υπουργός Εσωτερικών μετά από έρευνα εννέα ημερών.
Αρχικά, η επίσημη αιτία θανάτού του αναφέρθηκε ο πνιγμός. Ωστόσο, ο δημοσιογράφος του National Geographic Carl Hoffman παρουσίασε μια ενοχλητική σκέψη στο βιβλίο του 2014, "Savage Harvest: A Tale of Cannibals, Colonialism and Michael Rockefeller’s Tragic Quest for Primitive Art" (Άγρια Συγκομιδή: Μια ιστορία κανιβάλων, αποικιοκρατίας και η τραγική αναζήτηση του Μάικλ Ροκφέλερ για την πρωτόγονη τέχνη).
Ο Hoffman ισχυρίζεται ότι έχει αποκαλύψει στοιχεία που δείχνουν ότι ο Ροκφέλερ κατάφερε να φτάσει στην στεριά, όπου τον αποκεφάλισαν οι Asmat πριν τον κανιβαλίσουν τελετουργικά, τρώγοντας τον εγκέφαλό του και χρησιμοποιώντας τα οστά του μηρού του για να φτιάξουν στιλέτα. Αν και άλλοι μελετητές αμφισβήτησαν την έρευνά του, εκείνος επιμένει στους ισχυρισμούς του.

 

 

Genie Wiley, το "αγρίμι"

 

Το νεαρό κορίτσι που φαίνεται στην φωτογραφία του 1970 είναι η Τζίνι Γουίλι από την Καλιφόρνια, γνωστή ως το "αγρίμι" (feral child). Στην φωτογραφία, είναι στα 13 της και ίσα που μπορεί να περπατήσει.
Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της, ο πατέρας της την κακοποίησε βάναυσα, την είχε δεμένη με έναν αυτοσχέδιο ζουρλομανδύα, σε μια τουαλέτα για παιδιά, σε ένα κλειστό δωμάτιο όλη την ημέρα. Όταν έκανε θόρυβο, ή κάτι που δεν του άρεσε, της γρύλιζε και θα της έδειχνε τα δόντια του, όπως κάνουν τα σκυλιά.
Η Γουίλι δεν έμαθε ποτέ να περπατά ή να μιλάει. Η πιο πάνω ανατριχιαστική φωτογραφία τραβήχτηκε σε ένα νοσοκομείο, αμέσως μετά τη διάσωσή της φωτογραφία. Η ζωή της μέσα σε μια σειρά από καταχρηστικά ιδρύματα μόλις είχε αρχίσει, καθώς την χρησιμοποίησαν σαν πειραματόζωο για διάφορες έρευνες. Κανείς δεν ξέρει που είναι σήμερα. 

Τα κεφάλια τρόπαια των Μαορί

 

 
Πολύ πριν οι Ευρωπαίοι άποικοι φτάσουν στη Νέα Ζηλανδία, οι γηγενείς Μαορί διατηρούσαν τα κομμένα κεφάλια όσων είχαν πεθάνει. Γνωστά ως mokomokai, έκοβαν τα κεφάλια, τα έβραζαν, τα κάπνιζαν, τα αποξήραναν στον ήλιο και τα έβαζαν σε λάδι καρχαρία, πριν εμφανιστούν ή παρελάσουν σαν τρόπαια.
Όμως, όταν έφτασαν εκεί οι Βρετανοί στη δεκαετία του 1840, σύντομα, πήραν τα κεφάλια για δικά τους τρόπαια. Ο στρατηγός Horatio Gordon Robley, που φαίνεται στην ανατριχιαστική φωτογραφία με τη συλλογή του, ο οποίος υπηρέτησε στον Βρετανικό Στρατό κατά τη διάρκεια των Πόλεμων της Νέας Ζηλανδίας το 1860, γοητεύτηκε ιδιαίτερα από τους Μαορί και έκλεψε τουλάχιστον 35 κεφάλια για τη συλλογή του.

 

Οι ανθρώπινες κούκλες του Anatoly Moskvin

 

Ο Anatoly Moskvin είναι Ρώσος πρώην δημοσιογράφος, καθηγητής κολεγίου και αυτο-αποκαλούμενος "νεκρολόγος" με ειδικές γνώσεις για τα νεκροταφεία. Για χρόνια, το χόμπι που είχε να συλλέγει κούκλες έκρυβε μια μακάβρια εμμονή που στηρίχτηκε στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά του: ξέθαβε νεκρούς και έφτιαχνε κούκλες από τα πτώματά τους.
Αφού "δημιουργούσε" τις ανθρώπινες κούκλες του, τις κρατούσε στο σπίτι του ως συντρόφους και ερωμένες του. "Την φίλησα μια φορά, ξανά, ξανά και ξανά", έγραψε για μια από τις κούκλες του, φτιαγμένη από το σώμα ενός 11χρονου κοριτσιού.
Η αστυνομία τον συνέλαβε το 2011, μετά από χρόνια υποψίας για τον αυξανόμενο αριθμό των βεβηλωμένων τάφων στην πατρίδα του, το Νίζνι Νόβγκοροντ. Όταν έψαξαν στο σπίτι του, βρήκαν 26 κούκλες κανονικού μεγέθους -ή καλύτερα, μουμιοποιημένα πτώματα- διάσπαρτα παντού.

 

"Η Άμυνα των Πρωτοπόρων"

 

Γνωστή ως "The Pioneers Defense", αυτή η ανατριχιαστική φωτογραφία τραβήχτηκε το 1937 από τον Ρώσο φωτογράφο Viktor Bulla (έχουμε ξαναδεί την ιστορία της και του φωτογράφου που θεωρήθηκε εχθρός του κράτους όταν την τράβηξε εδώ).
Αν και σίγουρα είναι ένα δυσοίωνο θέαμα, οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά που απεικονίζονται ήταν μέλη των Young Pioneers, της σοβιετικής ομάδας νεολαίας που ήταν παρόμοια με τους Προσκόπους.
Στην φωτογραφία τους βλέπουμε να φορούν μάσκες αερίου κατά τη διάρκεια στρατιωτικής άσκησης προετοιμασίας στην περιοχή του Λένινγκραντ.

 

"4 ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΗ"

 

Αυτή η φωτογραφία από το 1948 αποκαλύπτει πώς η μεγάλη φτώχεια μπορεί να καταστρέψει μια οικογένεια. Εκείνη την εποχή, η οικογένεια Chalifoux αντιμετώπιζε έξωση από το διαμέρισμά τους στο Σικάγο και χρειάζονταν απεγνωσμένα χρήματα. Έτσι, ο άνεργος οδηγός φορτηγού άνθρακα και η σύζυγός του επέλεξαν να πουλήσουν τα παιδιά τους.
Αν και μέλη της οικογένειας Chalifoux ισχυρίστηκαν ότι η μητέρα πήρε χρήματα για να σκηνοθετήσει την φωτογραφία, στην πραγματικότητα, τα παιδιά πουλήθηκαν σε διάφορα σπίτια μέσα σε δύο χρόνια.
Ακόμα χειρότερα, τα παιδιά -η Lana (έξι, πάνω αριστερά), η Rae (πέντε, πάνω δεξιά), ο Milton (τέσσερα, κάτω αριστερά) και η Sue Ellen (δύο, κάτω δεξιά)- έγινε γνωστό ότι κακοποιήθηκαν απίστευτα στα νέα τους σπίτια.

 

Ο εξορκισμός της Anneliese Michel

 

Και για την Anneliese Michel τα έχουμε πει στο παρελθόν, διεξοδικά.

Η Anneliese ήταν μια θεοσεβούμενη καθολική έφηβη που ζούσε μια φυσιολογική ζωή με τους γονείς της στη Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Τότε ήταν που άρχισε να "σκοτεινιάζει" στο σχολείο, προτού εμφανίσει ολοένα και πιο περίεργες συμπεριφορές, όπως σπασμούς, παραισθήσεις, να τρώει αράχνες και να πίνει τα ούρα της.
Η Anneliese ισχυρίστηκε ότι την κατέλαβε ο διάβολος και οι γονείς της σύντομα κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα. Τελικά, την υπέβαλαν σε 67 εξορκισμούς, κανένας από τους οποίους δεν βελτίωσε την κατάστασή της, πριν πεθάνει από υποσιτισμό το 1976, μόλις στα 23 της και μόλις 30 κιλά.
Η ιστορία της ήταν τόσο ενοχλητική που ενέπνευσε την ταινία τρόμου του 2005 "Ο Εξορκισμός της Έμιλι Ρόουζ".

 

Η αυτανάφλεξη της Mary Reeser

 

 

Παλιότερα, είχαμε δει και την ιστορία της Mary Reeser.

Το πρωί της 2ης Ιουλίου του 1951 στην Αγία Πετρούπολη της Φλόριντα, η σπιτονοικοκυρά της Mary Reeser πήγε στο διαμέρισμά της για να της δώσει ένα τηλεγράφημα. Παρατήρησε ότι η πόρτα της ήταν ζεστή. Αφού την άνοιξε, βρήκε την Reeser, ή καλύτερα, ένα σωρό στάχτης. Ότι είχε απομείνει ήταν ένα μέρος του αριστερού της ποδιού και το συρρικνωμένο -κατά πολύ- κρανίο της.
Οι αρχές δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν την αιτία της πυρκαγιάς. Το υπόλοιπο διαμέρισμα δεν ήταν καμένο σε μεγάλο βαθμό. Όταν έστειλαν την υπόθεση στο FBI, αποφάσισαν ότι η Reeser είχε πάρει φωτιά μόνη της., όπως το φιτίλι ενός κεριού, και το σωματικό λίπος της τροφοδοτούσε σταθερά την φωτιά. Και αυτοί βέβαια ήταν μπερδεμένοι για το πώς ξεκίνησε η φωτιά. Μέχρι σήμερα, πιστεύεται ευρέως ότι πρόκειται για μια περίπτωση αυτανάφλεξης.

 

 

Οι τελευταίες στιγμές της Regina Kay Walters

 

 

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και του '80, ο Robert Ben Rhoades, γνωστός ως Truck Stop Killer, μπορεί να έχει σκοτώσει περισσότερες από 50 γυναίκες ενώ οδηγούσε φορτηγά σε όλες τις ΗΠΑ. Ίσως η πιο ψυχρή δολοφονία του να ήταν εκείνη που πιστεύεται ότι είναι η τελευταία του.
Στις αρχές του 1990, λίγο πριν ο Rhoades δολοφονήσει την 14χρονη Regina Kay Walters σε έναν αχυρώνα στο Ιλινόις, τράβηξε μερικές φωτογραφίες της που έδειχναν τον φόβο της. Όταν τελικά η αστυνομία τον συνέλαβε αρκετούς μήνες αργότερα, βρήκαν αυτήν τη φωτογραφία και πολλές άλλες σαν και αυτή στο σπίτι του.

πηγη