Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα των άρθρων -Τα δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν τους συγγραφείς.

Μαρτίου 30, 2024

34 ενοχλητικές φωτογραφίες και οι εξίσου ενοχλητικές ιστορίες που κρύβουν - Μέρος 2ο

 


Από πειράματα κακής επιστήμης μέχρι κατά συρροή δολοφόνους και το παραφυσικό, αυτές οι ανατριχιαστικές φωτογραφίες δείχνουν την σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ιστορίας.

 




 
Ο θάνατος του Robert Overacker
 

Παρόλο που έχουν γίνει αμέτρητες προσπάθειες να διασχίσει κανείς τους καταρράκτες του Νιαγάρα, ο Robert Overacker είχε έναν αξιοθαύμαστο λόγο να επιχειρήσει τη διέλευση του: ήθελε να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τους αστέγους. Δυστυχώς, η απόπειρα του τον Οκτωβρίου του 1995 δεν πήγε όπως είχε προγραμματίσει.
Ο Overacker σχεδίαζε να περάσει μέσα από το νερό με ένα τζετ σκι και στη συνέχεια, καθώς θα έπεφτε, να ανοίξει το αλεξίπτωτο στην πλάτη του, αφήνοντας το τζετ σκι να πέσει. Όμως, όταν το αλεξίπτωτο του απέτυχε να ανοίξει, ο 39χρονος Καλιφορνέζος έπεσε από ύψος 59 μέτρων στο θάνατό του.


Οι πυρηνικές σκιές της Χιροσίμα
 

Στις 6 Αυγούστου του 1945, οι ΗΠΑ έριξαν την ατομική βόμβα στην ιαπωνική πόλη Χιροσίμα. Και από περίπου 80.000 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους, απέμεινε μόνο μια πυρηνική σκιά.
Όταν η βόμβα πυροδοτήθηκε στα 1.900 πόδια πάνω από το κέντρο της πόλης, η επακόλουθη έκρηξη προκάλεσε θερμοκρασίες 5.537 βαθμών Κελσίου και εξαφάνισε σχεδόν τα πάντα σε απόσταση 490 μέτρων από τη ζώνη έκρηξης της βόμβας. Μέσα σε περιοχή ακτίνας ενός μιλίου, καταστράφηκαν σχεδόν τα πάντα.
Το φως και η ζέστη της βόμβας ήταν τόσο ακραία που λεύκαναν τις εκτεθειμένες επιφάνειες, εκτός από μέρη όπου, σε κάποιο κτίριο ή στο πεζοδρόμιο ή στη γέφυρα, κάποιος ανυποψίαστος άφησε τη σκιά του σώματος τους εκείνες τις τελευταίες στιγμές που έζησε.


Το Πείραμα των Φυλακών του Στάνφορντ
 

Το Πείραμα των Φυλακών του Στάνφορντ (έχουμε ασχοληθεί και παλιότερα -και- με αυτό) ξεκίνησε στις 14 Αυγούστου του 1971, όταν ο καθηγητής ψυχολογίας του πανεπιστημίου Φίλιπ Ζιμπάρντο χώρισε εθελοντές φοιτητές σε δύο ομάδες, αποτελούμενες από 11 φύλακες και 10 κρατούμενους για να δει πώς θα συμπεριφερόταν μέσα σε μια κατασκευασμένη "φυλακή".
Στόχος ήταν να εκτιμηθεί πόσο γρήγορα και έντονα, ακόμη και οι μορφωμένοι και έξυπνοι άνθρωποι, μπορούν να γίνουν σκληροί και σαδιστές κάτω από τις σωστές συνθήκες -και να ανακαλύψουν αν οι άνθρωποι είναι εγγενώς καλοί ή κακοί.
Μέσα σε μόλις έξι ημέρες, πριν από την αναστολή του πειράματος, οι "φρουροί" είχαν επανειλημμένα κακοποιήσει και ταπεινώσει τους "φυλακισμένους" ψεκάζοντάς τους με πυροσβεστήρες και αναγκάζοντάς τους να καθαρίσουν τις τουαλέτες με τα χέρια τους. Η μελέτη και οι πιο ανατριχιαστικές φωτογραφίες που έμειναν προσφέρουν μια ματιά στο τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι.
 
 
Η ανατριχιαστική εικόνα του σοβιετικού επιστήμονα και του σκύλου του με δύο κεφάλια (φωτογραφία στην αρχή του θέματος)
Το 1959, ο σοβιετικός επιστήμονας Vladimir Demikhov κατάφερε πραγματικά να δημιουργήσει ένα σκυλί με δύο κεφάλια (δείτε όλη την ιστορία αναλυτικότερα σε παλιότερο θέμα). Μετά από 23 προσπάθειες στις οποίες τα σκυλιά πέθαιναν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, κατάφερε τελικά να πετύχει κάτι μικρό.
Μπόλιασε το κεφάλι ενός σκύλου στο σώμα ενός άλλου, έραψε το κυκλοφορικό τους σύστημα και συνέδεσε τους σπονδύλους τους με πλαστικές χορδές. Αφού ολοκλήρωσε την διαδικασία, και τα δύο κεφάλια μπορούσαν να ακούσουν, να δουν, να μυρίσουν και να καταπιούν.
Δυστυχώς, ο σκύλος έζησε μόνο τέσσερις ημέρες. Ενώ η έρευνά του ήταν πρωτοποριακή στην μεταμόσχευση κεφαλιού, μέχρι σήμερα, οι ειδικοί συζητούν την ηθική τέτοιων διαδικασιών.
 
 
Η εξαφάνιση της Tara Calico και η ανατριχιαστική φωτογραφία της που βρέθηκε
 

Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1988, εξαφανίστηκε η Tara Calico. Η 19χρονη έφυγε από το σπίτι της στο Νέο Μεξικό για να πάει την καθημερινή της βόλτα με το ποδήλατο. Και δεν γύρισε ποτέ. Λίγο πριν φύγει, είπε αστειευόμενη στη μητέρα της ότι θα έπρεπε να την ψάξει αν δεν επέστρεφε.
Μέχρι και σήμερα, δεν έχει βρεθεί. Όμως, τον Ιούνιο του 1989, βρέθηκε μια μυστηριώδες Polaroid σε έναν χώρο στάθμευσης στη Φλόριντα, περίπου 1.500 μίλια μακριά από το σημείο όπου είχε εξαφανιστεί η Calico. Παρόλο που δεν έχει επιβεβαιωθεί, φαίνεται να δείχνει την 19χρονη -βάσει των ουλών που ταιριάζουν και το τσαλακωμένο βιβλίο δίπλα της- και ένα νεαρό αγόρι. Και οι δύο είναι δεμένα, φιμωμένα και απόλυτα τρομοκρατημένα.
 
 
Ο Τζον Λένον και ο δολοφόνος του
 

Στις 8 Δεκεμβρίου του 1980, ο Τζον Λένον υπέγραφε ένα αυτόγραφο στο δρόμο έξω από το μέρος που έμενε στη Νέα Υόρκη για έναν θαυμαστή, τον Mark David Chapman. Λίγες ώρες αργότερα, όταν ο εμβληματικός μουσικός επέστρεφε στο σπίτι του, ο Τσάπμαν τον δολοφόνησε στο ίδιο σημείο.
Στις 10:50 μ.μ., ο Λένον επέστρεψε. Ο Τσάπμαν βγήκε από τις σκιές και του έριξε τέσσερις φορές πισώπλατα. Περίπου 25 λεπτά αργότερα, ο Λένον κηρύχθηκε νεκρός στο Νοσοκομείο Ρούσβελτ.
"Ήταν πολύ ευγενικός μαζί μου", είπε αργότερα ο Τσάπμαν για τη συνάντησή τους νωρίτερα εκείνο το βράδυ, "πολύ εγκάρδιος και αξιοπρεπής άνθρωπος".


Οι τελευταίες στιγμές του Keith Sapsford
 

Στις 22 Φεβρουαρίου του 1970, ο Keith Sapsford ήταν μόλις 14 ετών όταν κρύφτηκε στους τροχούς ενός αεροπλάνου, έπεσε από εκεί και σκοτώθηκε. Οι οδυνηρές τελευταίες στιγμές του καταγράφηκαν από τον φωτογράφο John Gilpin, ο οποίος τραβούσε τυχαία φωτογραφίες ενώ περίμενε να επιβιβαστεί στην πτήση του.
Ο Αυστραλός έφηβος μόλις το είχε σκάσει από ένα οικοτροφείο και λαχταρούσε να δει τον κόσμο. Όταν μπήκε κρυφά στον αεροδιάδρομο του Διεθνούς Αεροδρομίου του Σίδνεϊ, κρύφτηκε μέσα σε ένα αεροπλάνο με προορισμό το Τόκιο. Όμως, αμέσως μετά από την απογείωση, έπεσε και σκοτώθηκε.
 
 
Η πιο ανατριχιαστική φωτογραφία του Joachim Kroll, του "Ruhr Cannibal"
 

Ο Γερμανός κατά συρροή δολοφόνος Γιοαχίμ Κρολ ξεκίνησε το μακάβριο όργιό του το 1955 και σταμάτησε μετά από δύο δεκαετίες (περισσότερα, σε παλαιότερο θέμα).
Ο "Ruhr Cannibal", όπως τον αποκαλούσαν, αφαίρεσε τουλάχιστον 14 ζωές. Στραγγάλιζε τα θύματά του -ηλικίας από 4 έως και 61 ετών- μέχρι θανάτου, στη συνέχεια επιδιδόταν σε νεκροφιλία και, τέλος, έκοβε κομμάτια από την σάρκα τους για να τα φάει.
Ο Κρολ συνελήφθη το 1976, όταν η αστυνομία ανακάλυψε ότι τα εντόσθια ενός από τα θύματά του είχαν φράξει τα υδραυλικά στην πολυκατοικία του. Η πιο πάνω φωτογραφία δείχνει τον Κρολ να αναπαριστά έναν από τους φόνους του για την αστυνομία.


Το τελευταίο θύμα του Τζακ του Αντεροβγάλτη
 
 
Το τελευταίο θύμα του διάσημου δολοφόνου Τζακ του Αντεροβγάλτη, η Mary Jane Kelly, βρέθηκε δολοφονημένη και ακρωτηριασμένη στις 9 Νοεμβρίου του 1888. Όταν ένας εισπράκτορας ενοικίου μπήκε στο δωμάτιο όπου έμενε, βρήκε την Kelly στο κρεβάτι της, με διάφορα μέρη του σώματός της και όργανα της κομμένα και τοποθετημένα δίπλα στο πτώμα της.
Η Kelly ήταν σε χειρότερη κατάσταση από οποιοδήποτε από τα άλλα τέσσερα θύματα του Αντεροβγάλτη στις περιοχές Whitechapel και Spitalfields του Λονδίνου τους προηγούμενους μήνες. Κρυμμένος πίσω από την κλειστή πόρτα της Kelly, ο Αντεροβγάλτης πήρε το χρόνο του και πέρασε σχεδόν δύο ώρες χαράσοντας το σώμα της, με διάφορους τρόπους, πριν εξαφανιστεί για πάντα και κανείς δεν ακούσει ποτέ ξανά γι' αυτόν.
 
 
Η πιο ανατριχιαστική φωτογραφία από την έκρηξη του όρους της Αγίας Ελένης
 

Όταν στις 18 Μαΐου του 1980 εξερράγη στην Ουάσινγκτον το όρος της Αγίας Ελένης, ο φωτογράφος Robert Landsburg βρισκόταν σε απόσταση λίγων μιλίων από το ηφαίστειο και ήξερε ότι δεν υπήρχε διέξοδος.
Έχοντας επίγνωση ότι κάθε προσπάθεια διαφυγής θα ήταν μάταιη, παρέμεινε εκεί και έβγαλε όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορούσε πριν βάλει την κάμερα στο σακίδιο του. Καθώς η τέφρα γινόταν πιο παχιά, ο Landsburg κάλυψε το σακίδιο με το σώμα του, αποφασισμένο να διασφαλίσει ότι οι φωτογραφίες του θα επιβίωναν, παρόλο που ήξερε ότι ο ίδιος δε θα τα κατάφερνε.
 
 
Ο θάνατος της Omayra Sánchez
 

Στις 13 Νοεμβρίου του 1985, μια ηφαιστειακή έκρηξη έστειλε μια τεράστια κατολίσθηση λάσπης στο χωριό Armero της Κολομβίας, παγιδεύοντας την 13χρονη Omayra Sánchez στα συντρίμμια. Αμέσως, η Omayra εγκλωβίστηκε ανάμεσα στα συντρίμμια του σπιτιού της. Μόνο το κεφάλι και τα χέρια της ήταν πάνω από τα νερά των πλημμυρών.
Για σχεδόν τρεις ημέρες, οι διασώστες προσπάθησαν μάταια να την ελευθερώσουν ενώ εκείνη υπέκυπτε αργά στη γάγγραινα και την υποθερμία στο νερό. Τελικά, στις 16 Νοεμβρίου, η άτυχη Omayra, με τους διασώστες παρακολουθώντας την μην μπορώντας να κάνουν τίποτα.
Λίγο πριν πεθάνει, ο φωτογράφος Frank Fournier τράβηξε αυτή την στοιχειωμένη φωτογραφία. Αργότερα, ανέφερε ότι "ένιωθε εντελώς ανίσχυρος μπροστά σε αυτό το κοριτσάκι, που αντιμετώπιζε το θάνατο με θάρρος και αξιοπρέπεια". 
 
 
Το τσουνάμι του Χίλο του 1946
 

Την 1η Απριλίου του 1946, ένας σεισμός μεγέθους 8,6 στα ανοικτά των ακτών των νησιών Αλεούτιων νήσων στην Αλάσκα έστειλε κύματα σε όλο τον Ειρηνικό. Γρήγορα, άρχισε να σχηματίζεται ένα τσουνάμι σε όλο τον ωκεανό, με αποτέλεσμα τα κύματα να φτάνουν σε ύψος 13 ορόφους.
Σύντομα, το τσουνάμι έπληξε το Χίλο της Χαβάης, αφήνοντας περισσότερους από 170 ανθρώπους νεκρούς σε μια από τις χειρότερες καταστροφές στην ιστορία της Χαβάης.
Η φωτογραφία έχει καταγράψει τις τελευταίες στιγμές ενός άγνωστου που διακρίνεται κάτω αριστερά.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου