Πολύ πιο όμορφα τα νησιά χωρίς κόσμο

Πέρασα το σαββατοκύριακο κοντά στους ανθρώπους της Ικαρίας, των Φούρνων και της Θύμαινας, μέσα στις ομορφιές

του Αιγαίου, ατενίζοντας το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού. Ήταν ένα μαγικό τριήμερο, δίπλα στη φύση αλλά και στην τοπική κοινωνία, μια απόδραση που θα μου μείνει αξέχαστη.

Λένε ότι για μας τους κατοίκους της πρωτεύουσας που έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε για διακοπές στα νησιά το καλοκαίρι, μια επίσκεψη τον χειμώνα έχει μια άλλη γοητεία, είναι πιο αυθεντική και χωρίς τη φασαρία των τουριστών. Έχουν απόλυτο δίκιο. Το ένιωσα χθες και προχθές, στους Φούρνους και στα δρομάκια του Άγιου Κήρυκου στην Ικαρία.

Κοιτώντας τη θάλασσα από το μπαλκόνι βρήκα την ηρεμία μου, «ηρέμησε το κεφάλι μου» όπως λέει ο λαός. Το νησί δεν είχε κόσμο, καθώς δεν υπάρχουν επισκέπτες και με την απαγόρευση κυκλοφορίας οι ντόπιοι μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Ήταν υπέροχα, ένιωθα πως ολόκληρο το νησί είναι δικό μου! Αν είχα πάρει μαζί και το ποδήλατό μου, θα έμενα μια βδομάδα.

Βέβαια για να πω την αλήθεια δεν ήμουν και εντελώς μόνος. Είχα μαζί τους συνεργάτες μου αλλά και τα τοπικά στελέχη της παράταξης, που άνοιξαν την αγκαλιά τους για να με υποδεχθούν. Γιατί καλή είναι η επαφή με τη φύση αλλά ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, δεν αντέχει για καιρό χωρίς ανθρώπινη επαφή.

Εμείς έχουμε κάνει όλοι το εμβόλιο οπότε δεν υπάρχει φόβος, κινούμαστε ελεύθερα και γιατί να μην χαρούμε με την ψυχή μας ένα ξένοιαστο σαββατοκύριακο μακριά από την πόλη; Θα έρθει κι η σειρά των υπόλοιπων. Eλπίζω μόνο να αργήσει λίγο γιατί σχεδιάζουμε να επισκεφθούμε ξανά την Ικαρία το Πάσχα με την Μαρέβα και δεν μας αρέσει η πολυκοσμία.