Ένα νέο θρίλερ κατασκοπίας που βασίζεται στη συναρπαστική ζωή -και τα ψέματα- ενός από τους πιο διάσημους πράκτορες πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τον Νοέμβριο του 1960, ο 41χρονος Βρετανός επιχειρηματίας Greville Wynne συμμετείχε σε ένα γεύμα που θα του άλλαζε την ζωή του. Ο άνθρωπος που θα έτρωγε μαζί του, ο Dickie Franks, αποκάλυψε ότι ήταν αξιωματικός της Βρετανικής Υπηρεσίας Μυστικών Πληροφοριών, της MI6, και ζήτησε τη βοήθεια του Wynne. Ο Wynne ήταν ένας σύμβουλος βιομηχανικών πωλήσεων που ταξίδευε τακτικά στην Ανατολική Ευρώπη και την ΕΣΣΔ εκπροσωπώντας βρετανικές εταιρείες ηλεκτρικού και χάλυβα. Ο Franks του είπε ότι θα ήταν χρήσιμο αν στο επόμενο ταξίδι του μπορούσε να κανονίσει μια συνάντηση με μια κρατική επιτροπή στη Μόσχα που ήταν αφιερωμένη στην ανάπτυξη ευκαιριών με ξένους στην επιστήμη και την τεχνολογία, και να του αναφέρει τι ειπώθηκε. Παρά το γεγονός ότι δεν είχε προηγούμενη εμπειρία στις πληροφορίες, ο Wynne προσελήφθη ως πράκτορας της MI6.
Ο Wynne συμφώνησε και, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Μόσχα τον επόμενο μήνα, συνδέθηκε με τον Oleg Penkovsky, έναν αξιωματικό της GRU (Γενική Διεύθυνση Πληροφοριών της Ρωσίας) που ήταν πρόθυμος να διαρρεύσει στρατιωτικές πληροφορίες υψηλού επιπέδου στις δυτικές δυνάμεις. Ο Penkovsky αισθανόταν ότι η καριέρα του στην GRU είχε καθυστερήσει και περίμενε ό,τι βοηθώντας τη Δύση για ένα ή δύο χρόνια, αυτός και η οικογένειά του θα μπορούσαν να μετεγκατασταθούν και να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή, και ότι θα έπαιρνε προσωπική αναγνώριση και τιμή. Ο Wynne συνέχισε, ανησυχώντας κάπως για το αν ο Penkovsky ήταν του ίδιου επιπέδου και ανησυχώντας για τον εαυτό του που θα έμπαινε σε μια επικίνδυνη κατάσταση, ξεκινώντας μια από τις πιο παραγωγικές παράνομες επιχειρήσεις στην ιστορία του Ψυχρού Πολέμου. Οι πληροφορίες του Penkovsky και η παράδοσή τους από τον Wynne στους Βρετανούς και Αμερικανούς αξιωματικούς πληροφοριών, θα είχε ως αποτέλεσμα πολύ υλικό, θα έπαιζαν ρόλο στην κρίση των πυραύλων της Κούβας και θα έριχνε και τους δύο άνδρες στην φυλακή.
Ο Greville Wynne και η οικογένεια στο σπίτι τους στο Τσέλσι - πηγή
Αυτά τα γεγονότα ήταν η έμπνευση για το The Courier, τη νέα ταινία με πρωταγωνιστή τον Benedict Cumberbatch ως Wynne και τον Γεωργιανό ηθοποιό Merab Ninidze ως Penkovsky. Ο σεναριογράφος της ταινίας, Tom O'Connor, βρήκε την ιστορία του Wynne συναρπαστική. "Ήταν απλώς ένας συνηθισμένος άντρας που ωθήθηκε σε αυτήν την απίστευτη ιστορία που θα του άλλαζε την ζωή και θα καθόριζε την ύπαρξή του για πάντα", λέει ο O'Connor.
Όμως, καθώς άρχισε να ερευνά την ιστορία του Wynne, έμαθε ότι αυτός ο απλός άνθρωπος μπορούσε να πει και μερικά τεράστια ψέματα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αφού είχε φυλακιστεί για κατασκοπεία και δεν μπορούσε πλέον να βοηθήσει την MI6 και τη CIA, ο ερασιτέχνης κατάσκοπος έγραψε δύο βιβλία, τα The Man From Moscow: The Story of Wynne and Penkovsky και The Man From Odessa, που ήταν γεμάτα ψεύδη.
"Ήταν απειλή και ψεύτης", λέει ο Nigel West, ο οποίος έχει γράψει πολλά βιβλία για βρετανικές και αμερικανικές οργανώσεις πληροφοριών. "Δεν μπορούσε να πει την αλήθεια. Ήταν παθολογικός ψεύτης".
Ο O'Connor καθιστά σαφές ότι το The Courier "δεν είναι ντοκιμαντέρ".
Παρόλο που ο Wynne δεν ήταν αξιόπιστος αφηγητής για ό, τι έκανε κατά τη διάρκεια που λειτουργούσε ως μυστικός πράκτορας, το υλικό που διακίνησε λαθραία από το Σιδηρούν Παραπέτασμα ήταν πραγματικό. Μετά την πρώτη συνάντηση τον Δεκέμβριο του 1960, ο Penkovsky παρείχε στον Wynne σοβιετικά στρατιωτικά έγγραφα και υποσχέθηκε περισσότερες πληροφορίες αργότερα, αν μπορούσε να κλείσει μια συμφωνία με τις βρετανικές ή αμερικανικές υπηρεσίες. Ο Wynne πέρασε με αξιοπιστία τις εικόνες στις επαφές του στην βρετανική υπηρεσία πληροφοριών, οι οποίοι διαπίστωσαν την αξιοπιστία τους. Έτσι, ξεκίνησε η σχέση τους κατά την οποία ο Wynne φιλοξενούσε τον Penkovsky στο Λονδίνο για νέες ευκαιρίες, υποτίθεται, στη Δύση. Σε αυτό το ταξίδι, ο Penkovsky υποβλήθηκε σε συνεντεύξεις πολλών ωρών από τους Βρετανούς και τους Αμερικανούς αξιωματούχους πληροφοριών για τις στρατιωτικές και πολιτικές εξελίξεις στην ΕΣΣΔ. "Ποτέ πριν δεν υπήρξε άλλος Σοβιετικός κατάσκοπος σαν αυτόν", λένε οι Schecter και Deriabin.
Όμως, οι σχέσεις των δύο πρακτόρων και η παραγωγική, ακόμη και η απερίσκεπτη, απόκτηση υλικού από τον Penkovsky γινόντουσαν όλο και πιο επικίνδυνες, και τελικά τράβηξε την προσοχή της KGB. Τον Σεπτέμβριο του 1961, μετά από μια συνάντηση στο Παρίσι, τα επόμενα ταξίδια του Penkovsky ακυρώθηκαν μυστηριωδώς την τελευταία στιγμή. Όταν τον Ιούλιο του 1962 ο Wynne επισκέφθηκε τη Μόσχα, το δωμάτιο του ξενοδοχείου και οι αποσκευές του ερευνήθηκαν, και, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, περίμενε στην ουρά.
Ο Oleg Penkovsky - πηγή
Στις 29 Οκτωβρίου εκείνης της χρονιάς, λίγες μόνο ώρες μετά τη στάση των Σοβιετικών κατά τη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων της Κούβας, ο Wynne πήγε στην Βουδαπέστη -που τότε κατείχε η ΕΣΣΔ- με μια περιοδεύουσα έκθεση βρετανικών βιομηχανικών προϊόντων, παρά τις συμβουλές των ειδικών της MI6. Αργότερα, ο Wynne ανέφερε ότι ενώ βρισκόταν στα σκαλιά ενός εκθεσιακού περιπτέρου, ξαφνικά και σταμάτησε ένα αυτοκίνητο σταμάτησε, τέσσερις άνδρες εμφανίστηκαν και τον έσπρωξαν μέσα στο αυτοκίνητο. Μεταφέρθηκε στη Μόσχα, φυλακίστηκε και δικάστηκε μαζί με τον Penkovsky, ο οποίος μαθεύτηκε αργότερα ότι συνελήφθη την εβδομάδα πριν ο Wynne μπει στην Ουγγαρία.
"Έπρεπε να περάσουν από μια δίκη επίδειξη, οπότε ο Wynne κατηγόρησε την MI6 ότι τον χρησιμοποίησε", λέει ο Jeremy Duns, συγγραφέας πολλών μυθιστορημάτων κατασκοπείας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και του βιβλίου "Codename: Hero: The True Story of Oleg Penkovsky and the Cold War’s Most Dangerous Operation".
Για την προδοσία του, ο Penkovsky καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε από δια πυροβολισμού λίγες ημέρες μετά από τη δίκη -αν και ο Wynne ισχυρίστηκε αργότερα ότι αυτοκτόνησε. Ο Wynne, παρά το ότι ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε ότι μετέφερε υλικό λαθραία στη Δύση, καταδικάστηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκισης. Μετά από μήνες διαπραγματεύσεων, η βρετανική κυβέρνηση κατάφερε τελικά να ανταλλάξει τον Wynne με τον Σοβιετικό κατάσκοπο Gordon Lonsdale, ο οποίος είχε συλληφθεί το προηγούμενο έτος και εξέτιε ποινή 25 ετών στην Αγγλία.
Συνολικά, ο Penkovsky έδωσε στη Δυτική 140 ώρες συνεντεύξεων και 111 φιλμ, συμβάλλοντας σε περίπου 10.000 σελίδες αναφορών με πληροφορίες. Η επιχείρηση ήταν "η πιο παραγωγική επιχείρηση που διεξήγαγε ποτέ η CIA ή η MI6 ενάντια στον Σοβιετικό στόχο", όπως το έθεσαν οι Schecter και Deriabin, και το κλειδί για την επιτυχία της ήταν ο μυστακοφόρος αγγελιαφόρος χωρίς προηγούμενη εμπειρία. Ο Penkovsky έδωσε πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τους πυραύλους που είχαν οι Σοβιετικοί, πόσο παλιοί ήταν, ότι υπήρχαν ουρές για φαγητό, κ.ά. Μπορούσε να καθίσει με τους πράκτορες για ώρες και να τους εξηγήσει ολόκληρο τον τρόπο λειτουργίας της σοβιετικής υπηρεσίας πληροφοριών.
Μεταξύ των όσων παρείχε ο Penkovsky στον Wynne ήταν τέσσερις φωτοτυπίες σχεδίων για εγκαταστάσεις εκτόξευσης πυραύλων στην Κούβα. Αυτό έδωσε στους Αμερικανούς αξιωματούχους μια σαφέστερη εικόνα του τι έκαναν οι Σοβιετικοί στην περιοχή, φέρνοντας βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίας εμβέλειας και βοήθησε τους Αμερικανούς να κατανοήσουν τις δυνατότητες των Σοβιετικών στην περιοχή.
Ο Wynne, όταν πλέον αποφυλακίστηκε, είχε χάσει μεγάλο μέρος της δουλειάς του και ο χρόνος που πέρασε στην σοβιετική φυλακή φάνηκε να του προκαλεί μακροχρόνιες ζημιές. Αναζητώντας τρόπους για να χρησιμοποιήσει τη φήμη του, έκανε εμφανίσεις στα ΜΜΕ για οτιδήποτε σχετικό με την κατασκοπεία, ανεξάρτητα αν είχε εμπειρία ή όχι. Αυτό οδήγησε στη δημοσίευση των -αμφίβολων- απομνημονευμάτων του, τα οποία, εκείνη την εποχή, έγιναν δεκτά και πούλησαν καλά -μάλιστα το BBC γύρισε μια τηλεταινία βασισμένη σε αυτά. Όμως, με την πάροδο του χρόνου, ειδικοί στις πληροφορίες και όσοι είχαν εμπλακεί στην υπόθεση, αν και απρόθυμοι να μοιραστούν ευαίσθητες πληροφορίες, αμφισβήτησαν πολλά από αυτά που ο Wynne περιέγραψε στα βιβλία του.
Τα ψέμματα του Wynne ήταν από μικρά έως τεράστια. Σε ένα από τα μεγαλύτερα, εξηγεί ότι αυτός και ο Penkovsky έκαναν μαζί ένα ταξίδι με ένα ιδιωτικό στρατιωτικό τζετ από το Ηνωμένο Βασίλειο προς την Ουάσιγκτον. Στη συνέχεια, επισκέφθηκαν τον Λευκό Οίκο όπου ο Πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι τους ευχαρίστησε προσωπικά για την υπηρεσία τους και, μόλις 18 ώρες αργότερα, επέστρεψαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η ιστορία, όχι μόνο απορρίφθηκε λίγο μετά τη δημοσίευσή της από μέλη της CIA και του προσωπικού του Κένεντι, αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο με τον τρόπο λειτουργίας της κατασκοπείας. Άλλωστε, το 1961, το ταξίδι με ένα τζετ δεν επέτρεπε σε κάποιον να πετάξει από το Ηνωμένο Βασίλειο στις ΗΠΑ και να επιστρέψει ξανά μέσα σε 24 ώρες.
Ο Merab Ninidze και ο Benedict Cumberbatch στο The Courier
Μεταξύ των εξηγήσεων στο γιατί ο Wynne είπε τόσα πολλά ψέμματα είναι η επιθυμία για χρήματα ή φήμη, μια καταστροφική υπόθεση αλκοολισμού ή ίσως ακόμη και ψυχολογικά τραύματα που του άφησε ο χρόνος του στη σοβιετική φυλακή ή η ντροπή που ένιωθε για την αποστροφή του στην βρετανική υπηρεσία πληροφοριών κατά τη διάρκεια της δίκης.
Άλλωστε, όσον αφορά την κατασκοπεία, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ποιον να εμπιστευτούμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου