του SARS-CoV-2, του ιού που προκαλεί την COVID-19, σε εργαστηριακές δοκιμές, σύμφωνα με νέα μελέτη. Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να προσφέρουν μια ενθαρρυντική επιλογή για την απενεργοποίηση του ιού που προκαλεί την COVID-19 από τις επιφάνειες ή, ενδεχομένως, από τον αέρα.
Είναι η πρώτη μελέτη που αποδεικνύει ότι συγκεκριμένες δόσεις UV222, ένα σχετικά μικρό μήκος κύματος υπεριώδους ακτινοβολίας, μπορεί να είναι μια εφικτή και ασφαλής προσέγγιση για την απολύμανση της COVID-19.
Η μελέτη εμφανίζεται σε διακομιστή προεκτύπωσης και δεν έχει ακόμη υποβληθεί σε επίσημη αξιολόγηση από άλλους επιστήμονες. “Το ιδιαίτερο είναι ότι αυτό το μήκος κύματος απορροφάται αποτελεσματικά από το γονιδίωμα SARS-CoV-2 και τις πρωτεΐνες του ιού”, δήλωσε η Natalie Hull, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρη καθηγήτρια πολιτικών, περιβαλλοντικών και γεωδαιτικών μηχανικών στο The Ohio State Πανεπιστήμιο.
“Και εξαιτίας αυτού, ήταν πιθανό να βλάψει τις πρωτεΐνες που διαιωνίζουν τον κύκλο μόλυνσης από ιούς. Και πιστεύουμε ότι γι ‘αυτό είναι τόσο αποτελεσματικό.” Τα ευρήματα σημαίνουν ότι το UV222 θα μπορούσε να είναι ένας ασφαλής τρόπος απολύμανσης χώρων που έχουν μολυνθεί από την COVID-19, ανέφεραν οι ερευνητές. “Είναι η πρώτη φορά που κάποιος έχει κάνει κάτι με τον πραγματικό ιό, και όσο καλύτερα μπορούμε να πούμε, αυτό είναι ένα μήκος κύματος που είναι ασφαλές για τον άνθρωπο”, δήλωσε ο Richard Robinson, συν-συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής μικροβιακής λοίμωξης και ανοσίας στο Οχάιο. “Και έτσι θεωρητικά, αυτός θα μπορούσε να είναι ένας τρόπος απολύμανσης που θα ήταν ασφαλέστερος για τους ανθρώπους και θα σκότωνε επίσης τον ιό.”
Υπάρχουν επιφυλάξεις στη μελέτη. Τα ευρήματα, παρόλο που ενθαρρύνουν, είναι “αφετηρία”, δήλωσε ο Χαλ. Οι ερευνητές εξέτασαν την αποτελεσματικότητα της υπεριώδους ακτινοβολίας στην καταστροφή του SARS-CoV-2 σε ένα υγρό διάλυμα, το οποίο είναι συνήθως ένα πιο δύσκολο μέσο απολύμανσης από τον αέρα. Ωστόσο, η μελέτη δεν εξέτασε την ικανότητα του UV222 να σκοτώνει τον ιό στον αέρα ή σε μη υγρές επιφάνειες και οποιαδήποτε πραγματική λύση για την καταπολέμηση του ιού σε χώρους όπου οι άνθρωποι ζουν, εργάζονται ή παίζουν πρέπει να είναι αποτελεσματική σε αυτούς τους χώρους.
Ένα ανοιχτό δωμάτιο θα περιλαμβάνει άλλους παράγοντες που δεν έχουν δοκιμαστεί σε αυτή τη μελέτη, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών θερμοκρασιών, της υγρασίας και της ροής του αέρα, δήλωσε ο Hull.
Είπε ότι το υπεριώδες φως καταστρέφει τις πρωτεΐνες και τα νουκλεϊκά οξέα που συνθέτουν τον ιό, ουσιαστικά τον απενεργοποιεί. Η καταστροφή των πρωτεϊνών και των νουκλεϊκών οξέων καθιστά αδύνατο για τον ιό να αναπαράγει και να ολοκληρώνει τους κύκλους που απαιτούνται για τη μόλυνση των ανθρώπων. «Είναι βασικά σαν να ανακατεύουμε μια πρωτεΐνη με θερμότητα», είπε ο Χαλ. “Εφαρμόζετε ενέργεια και σπάει τους δεσμούς για να αλλάξετε τη δομή. Και αυτές οι κυτταρικές διεργασίες που είναι υπεύθυνες για την αναπαραγωγή του γονιδιώματος και την παραγωγή περισσότερων συστατικών ιών ή τη σύνδεση με το κύτταρο ξενιστή δεν συμβαίνουν με τον ίδιο τρόπο, οπότε σταματά ο κύκλος της μόλυνσης.”
Οι ερευνητές γνώριζαν ότι η υπεριώδης ακτινοβολία θα μπορούσε να απενεργοποιήσει τους κορωνοϊούς, μια ευρεία κατηγορία ιών που περιλαμβάνει ο SARS-CoV-2. (Το κοινό κρυολόγημα, για παράδειγμα, είναι επίσης ένας κοροϊός · η υπεριώδης ακτινοβολία έχει αποδειχθεί ότι την καταστρέφει επίσης.)
Αλλά οι περισσότεροι λαμπτήρες UV που διατίθενται στο εμπόριο εκπέμπουν ακτίνες που είναι αρκετά μεγάλες για να διεισδύσουν στο δέρμα, καθιστώντας τους πιθανό τον κίνδυνο καρκίνου.
Και λίγες πληροφορίες είναι γνωστές σχετικά με το πόσο η ακτινοβολία UV είναι απαραίτητη για τη θανάτωση του SARS-CoV-2. Το UV222 είναι μικρότερο μήκος κύματος υπεριώδους ακτινοβολίας από τις ακτίνες που φτάνουν σε ανθρώπους από τον ήλιο και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το UV222 δεν είναι πιθανό να προκαλέσει καρκίνο του δέρματος και άλλα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την υπεριώδη ακτινοβολία. (Το “222” αναφέρεται στο μέγεθος του μήκους κύματος – 222 νανόμετρων. Αυτά τα μήκη κύματος από τον ήλιο καταναλώνονται κυρίως από την ατμόσφαιρα της Γης πριν φτάσουν σε εμάς.)
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε δείγματα του ιού που προκαλεί την COVID-19, τα οποία καλλιεργήθηκαν και αναπαράγονταν σε ειδικό εργαστήριο στην πανεπιστημιούπολη του Οχάιο, με σκοπό τη διαχείριση βιολογικά επικίνδυνων παθογόνων και ιών.
Η ερευνητική ομάδα έλαβε τα δείγματα από το Biodefense and Emerging Infections Research Resources Repository, ένα σκέλος του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργίας και Λοιμωδών Νοσημάτων.
Οι ερευνητές κατηύθυναν το UV222 σε δείγματα του ιού που κρατήθηκαν σε ένα υγρό εναιώρημα, και στη συνέχεια δοκίμασαν για να δουν πόσο μεγάλο μέρος του ιού καταστράφηκε και πόσο καιρό χρειάστηκε η υπεριώδης ακτινοβολία για να τον καταστρέψει.
Δοκιμάστηκαν χρόνοι που κυμαίνονται από 15 δευτερόλεπτα έως 15 λεπτά. Ο Ρόμπινσον, ο οποίος έχει μελετήσει τη φυματίωση και άλλα παθογόνα των πνευμόνων και είναι αναπληρωτής διευθυντής του εργαστηρίου βιοασφάλειας επιπέδου 3 του Οχάιο, όπου διεξήχθησαν οι δοκιμές, είπε ότι συγκλονίστηκε από αυτό που είδε: Μια σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή του ιού, μετά από λίγα μόνο λεπτά.
“Όταν ξεκινήσαμε αυτά τα πειράματα το περασμένο καλοκαίρι, ήταν εκείνη τη στιγμή που τίποτα δεν λειτούργησε για να σταματήσει την COVID”, δήλωσε ο Robinson. “Και αυτό ήταν τόσο ικανοποιητικό, γιατί οι ανοσολόγοι δεν ήταν ακόμη σίγουροι τι να κάνουν και εδώ ήταν αυτό που θα μπορούσαμε απλώς να κάνουμε ζάπ τον ιό και να δούμε αυτό το άμεσο αποτέλεσμα.”
Ο Hull και ο Robinson σκοπεύουν να συνεχίσουν να δοκιμάζουν το UV222 σε πραγματικές συνθήκες και ο Hull είπε ότι είναι αισιόδοξος. “Βρήκαμε ότι ο ιός είναι πραγματικά κακός όταν αντιμετωπίζει το UV22.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου