Ο Άγιος Μαρίνος είναι ένα μικρό κράτος στην κεντρική ιταλική χερσόνησο. Είναι το πέμπτο μικρότερο κράτος του κόσμου, με έκταση μόλις 61,19 τ.χλμ. και 33.615 μόνιμους κατοίκους. Αυτές τις μέρες, το μικρό κρατίδιο πέρασε ένα δικό του μήνυμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς προς τον υπόλοιπο πλανήτη. Συμβολικά ή μη, ο Άγιος Μαρίνος ψήφισε νόμο με τον οποίο επιτρέπει σε οικογένειες και άτομα που κατοικούν στη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα παιδιά που διαβιούν σε συνθήκες εγκλεισμού.
Όπως γράφει το πρακτορείο ειδήσεων pressenza, το σχέδιο επιτρέπει σε όσους θέλουν, να φιλοξενήσουν ασυνόδευτα παιδιά προσφύγων που τελούν υπό κράτηση, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προέρχονται από τα ελληνικά νησιά, με την επίβλεψη της οργάνωσης Still I Rise.
Μετά την έγκριση της ημερήσιας διάταξης, που παρουσιάστηκε από τη Σύμβουλο Sara Conti την 1η Ιουλίου 2020, το νομοσχέδιο τέθηκε στη σύνοδο ολομέλειας στις 27 Απριλίου του παρόντος έτους και πέρασε ομόφωνα.
Έτσι, με το νόμο αρ. 79 της 30ης Απριλίου 2021, η Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου ρυθμίζει το νομικό καθεστώς των ασυνόδευτων ανηλίκων, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να μεγαλώσουν σε ένα οικογενειακό πλαίσιο που μπορεί να παρέχει όλη την ηθική, εκπαιδευτική και υλική υποστήριξη που χρειάζονται.
Η αναδοχή επιτρέπεται σε μεμονωμένα άτομα ή συζύγους, πολίτες ή κατοίκους του Αγίου Μαρίνου, που έχουν φτάσει την ηλικία των 25 ετών και είναι σε θέση να εκπαιδεύσουν και να υποστηρίξουν τους ανηλίκους. Οι απαιτήσεις περιλαμβάνουν την ανάγκη οι θετοί φροντιστές/τριες – όπου είναι δυνατόν – να βοηθούν στη διατήρηση των επαφών μεταξύ του παιδιού και της οικογένειας προέλευσής του.
Σχεδιάστηκε επίσης ένας μηχανισμός "εσωτερικής αλληλεγγύης", για όσους/ες δεν μπορούν να αναλάβουν παιδιά στις οικογένειές τους, αλλά που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο έργο, στηρίζοντας οικονομικά έναν ή περισσότερους ανηλίκους που θα ανατεθούν σε οικονομικά πιο ασθενείς οικογένειες.
Σε αντιδιαστολή με τα παραπάνω, πριν λίγες ημέρες ο υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης, αποφάσισε να κάνει πράξη το "δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ". Στην ουσία, με τη νέα διάταξή του κόντρα σε εκείνη του προκατόχου του κ. Θεοδωρικάκου, ο κ. Βορίδης έκανε πιο "σκληρά" τα πλαίσια των κριτηρίων για την εξέταση της ιθαγένειας (οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να αποδεικνύουν σταθερό εισόδημα επί τρία χρόνια εν μέσω οικονομικής κρίσης), ενώ κατήργησε και άλλη νομοτεχνική βελτίωση του κ. Θεοδωρικάκου για τις εξετάσεις πολιτογράφησης, απαιτώντας επιτυχή παρακολούθηση και των έξι τάξεων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή επιτυχή παρακολούθηση του Δημοτικού και του Γυμνασίου, αντί για τρεις τάξεις της δευτεροβάθμιας.
Αμέσως φυσικά ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς εκείνοι που ακόμα διατηρούν στο λεξιλόγιό τους τη ρητορική για "λαθρομετανάστες", αποθεώνοντας τον υπουργό που συσπειρώνει το ανάλογο ακροατήριο. Πρόκειται φυσικά για τα ίδια άτομα που συνοδεύουν στα σχόλιά τους τις ειδήσεις περί αποχώρησης ασυνόδευτων ανηλίκων από τη χώρα, με "ευχές" τύπου "στα τσακίδια" και "στον αγύριστο".
Εννοείται πως τα ίδια αυτά άτομα, αν ο μη γένοιτο βρίσκονταν στη δεινή θέση του να τεθούν εκτός πατρίδας, θα παρακαλούσαν τα παιδιά τους να έχουν μια καλή τύχη σε μια άλλη χώρα, με ένταξη στο σύστημα παιδείας, με ίσες ευκαιρίες εργασίας, με σωστή υγειονομική περίθαλψη μακριά από φράχτες, τέντες και σκηνές.
Εννοείται πως τα ίδια αυτά άτομα που διοργάνωναν πάρτι με κρεατικά έξω από τις δομές φιλοξενίας, θα παρακαλούσαν και παρακαλούν για μια δουλειά σε περίπτωση που βρεθούν άνεργοι τόσο στη χώρα τους, όσο και εκτός αυτής. Πρόσφατα είχαμε και ένα τέτοιο παράδειγμα με γνωστό -στα μέσα δικτύωσης- "Μακεδονομάχο", που έγινε viral ακριβώς για αυτό το λόγο. Πολύ απλά γιατί μόνο όταν βιώσουμε στο πετσί μας τα αληθινά ζόρια, γινόμαστε a priori ίσοι.
Πώς σχετίζονται όμως τα παραπάνω;
Απέναντι σε όλα αυτά, η κίνηση του Αγίου Μαρίνου έχει μια συμβολική δυναμική, αλλά δείχνει και τον άλλο δρόμο για το πώς θα μπορούσε να φερθεί ένα κράτος. Να δώσει δηλαδή το σωστό "σήμα" που θα περιθωριοποιήσει τις μισαλλόδοξες φωνές, που θα απομονώσει το μίσος και τον τυφλό ρατσισμό. Δεν έχει περάσει άλλωστε τόσος καιρός από τις επιθέσεις εναντίον ανηλίκων στο Ωραιόκαστρο - αθλιότητες που με την πρώτη όξυνση του μεταναστευτικού, ίσως και να τα ξαναδούμε, ακριβώς επειδή η επίσημη κυβέρνηση της χώρας δίνει το λάθος "σήμα".
Φυσικά, και δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από μια δεξιά "συμμαχία" που έχει ζωτικής σημασίας ανάγκη το ακροδεξιό της ακροατήριο, για να παραμείνει σε θέση εξουσίας, με όποιους κινδύνους συνεπάγεται κάτι τέτοιο για τους δημοκρατικούς θεσμούς του τόπου.
Από την άλλη, στη χώρα μας το πρόγραμμα αναδοχής επικαιροποιήθηκε προσφάτως, ωστόσο διέπεται ακόμη από μεγάλες γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, με εκατοντάδες αιτήσεις να εκκρεμούν από το 2018. Παράλληλα, δεκάδες ασυνόδευτα παιδιά εξακολουθούν να κρατούνται υπό άθλιες συνθήκες σε ολόκληρη την Ελλάδα, υπό το λεγόμενο καθεστώς της "προστατευτικής κράτησης", ενώ εκατοντάδες ακόμη βρίσκονταν σε καταυλισμούς μαζί με ενηλίκους ή είναι άστεγα, λόγω της αδυναμίας των αρχών να παρέχουν επαρκή στέγη ή ανάδοχη οικογένεια.
Η πρόσφατη αντιμεταναστευτική κίνηση Βορίδη, έρχεται λοιπόν ως επιστέγασμα στο γενικότερο δαιδαλώδες πεδίο που έχει διαμορφωθεί γύρω από το μεταναστευτικό, με βασικό γνώμονα το να παρακωλύεται η ουσιαστική ένταξη.
Για την αναδοχή ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα, μπορείτε να ενημερωθείτε εδώ.
Πώς σχετίζονται όμως τα παραπάνω;
Απέναντι σε όλα αυτά, η κίνηση του Αγίου Μαρίνου έχει μια συμβολική δυναμική, αλλά δείχνει και τον άλλο δρόμο για το πώς θα μπορούσε να φερθεί ένα κράτος. Να δώσει δηλαδή το σωστό "σήμα" που θα περιθωριοποιήσει τις μισαλλόδοξες φωνές, που θα απομονώσει το μίσος και τον τυφλό ρατσισμό. Δεν έχει περάσει άλλωστε τόσος καιρός από τις επιθέσεις εναντίον ανηλίκων στο Ωραιόκαστρο - αθλιότητες που με την πρώτη όξυνση του μεταναστευτικού, ίσως και να τα ξαναδούμε, ακριβώς επειδή η επίσημη κυβέρνηση της χώρας δίνει το λάθος "σήμα".
Φυσικά, και δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από μια δεξιά "συμμαχία" που έχει ζωτικής σημασίας ανάγκη το ακροδεξιό της ακροατήριο, για να παραμείνει σε θέση εξουσίας, με όποιους κινδύνους συνεπάγεται κάτι τέτοιο για τους δημοκρατικούς θεσμούς του τόπου.
Από την άλλη, στη χώρα μας το πρόγραμμα αναδοχής επικαιροποιήθηκε προσφάτως, ωστόσο διέπεται ακόμη από μεγάλες γραφειοκρατικές καθυστερήσεις, με εκατοντάδες αιτήσεις να εκκρεμούν από το 2018. Παράλληλα, δεκάδες ασυνόδευτα παιδιά εξακολουθούν να κρατούνται υπό άθλιες συνθήκες σε ολόκληρη την Ελλάδα, υπό το λεγόμενο καθεστώς της "προστατευτικής κράτησης", ενώ εκατοντάδες ακόμη βρίσκονταν σε καταυλισμούς μαζί με ενηλίκους ή είναι άστεγα, λόγω της αδυναμίας των αρχών να παρέχουν επαρκή στέγη ή ανάδοχη οικογένεια.
Η πρόσφατη αντιμεταναστευτική κίνηση Βορίδη, έρχεται λοιπόν ως επιστέγασμα στο γενικότερο δαιδαλώδες πεδίο που έχει διαμορφωθεί γύρω από το μεταναστευτικό, με βασικό γνώμονα το να παρακωλύεται η ουσιαστική ένταξη.
Για την αναδοχή ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα, μπορείτε να ενημερωθείτε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου