“Ποιοι Τούρκοι στη Θράκη”; Εκτός από τη Συνθήκη της Λωζάνης υπάρχει και η επιστήμη

 Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Μπορεί οι Τούρκοι στα επικίνδυνα παιχνίδια εντυπώσεων της ανιστόρητης επεκτατικής τους πολιτικής να εμπλέκουν την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και ολόκληρη την περιοχή να την χαρακτηρίζουν… «κομμένο χέρι της Τουρκίας», αλλά η επιστήμη τους διαψεύδει κατηγορηματικά με ατράνταχτα ιατρικά και ιστορικά επιχειρήματα!

Το έκανε μόλις χθες στην Θεσσαλονίκη ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιαβούζ Σελίμ Κιράν, που μίλησε για «τουρκική κοινότητα», το είχε κάνει το 2013 στην Ροδόπη ο υπουργός Υγείας Μεχμέτ Μουεζίνογλου, που είχε πει απευθυνόμενος στους μουσουλμάνους της περιοχής «αισθανόμαστε υπερήφανοι που είμαστε Τούρκοι και μουσουλμάνοι» και φυσικά τα ίδια είχαν πει κατά καιρούς και οι ίδιοι οι πρόεδροι της γειτονικής χώρας και μάλιστα κάποιοι, ευρισκόμενοι στην Αθήνα!
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Αμπντουλάχ Γκιουλ, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, Τουργκούτ Οζάλ, Τζελάλ Μπαγιάρ, βάφτισαν τους Έλληνες μουσουλμάνους,… Τούρκους!
Όταν όμως μιλάει η επιστήμη, κάθε ανεύθυνη εμπρηστική αναφορά που αναπαράγεται για προφανείς σκοπούς και δεν βασίζεται σε στοιχεία από οποιονδήποτε, περνάει στο περιθώριο.

Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ DNA



Ο Κωνσταντίνος Δ. Τριανταφυλλίδης είναι Έλληνας γενετιστής και πανεπιστημιακός.
Διετέλεσε Πρόεδρος Τμήματος Βιολογίας Α.Π.Θ επί 6 έτη.
Μέλος της Συγκλήτου του Α.Π.Θ, μέλος της ολομέλειας της Επιτροπής Ερευνών του Α.Π.Θ, δ/ντής του Τομέα Γενετικής, Ανάπτυξης και Μοριακής Βιολογίας, και δ/ντής Εργαστηρίου Γενικής Βιολογίας του Τμήματος Βιολογίας Α.Π.Θ.
Κατέχει, επίσης τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή.
Είναι περισσότερο γνωστός για την μελέτη γενετικού υλικού DNA της Ελλάδας και των κατοίκων της.
Ύστερα από μακροχρόνιες έρευνες γύρω από τον πληθυσμό της Θράκης, κατέληξε σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα που απορρίπτουν τους ισχυρισμούς των Τούρκων.
Με απλά λόγια χριστιανοί και μουσουλμάνοι δεν διαφέρουν γονιδιακά όπως απέδειξε το DNA τους…

Η ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Ιδου τα αποτελέσματα της μελέτης του Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη.
«Η σημερινή πληθυσμιακή σύνθεση της περιοχής χαρακτηρίζεται από μωσαϊκό διαφορετικών πληθυσμιακών ομάδων που διαμορφώθηκε από τις μετακινήσεις πληθυσμών, λόγω της συνθήκης της Λωζάννης (1923), αλλά και των πρόσφατων εισροών Ελληνικών πληθυσμιακών ομάδων προερχομένων από τη Γεωργία, την Αμπχαζία, το Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν.
Οι πληθυσμιακές ομάδες που κατοικούν στην περιοχή κατατάσσονται βάσει της θρησκείας σε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, και διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τη γλώσσα, τις πολιτιστικές παραδόσεις και τα πρότυπα αναπαραγωγικών συμπεριφορών.
Σύμφωνα με τη διδακτορική διατριβή της Σιμιτοπούλου-Κοτζαμάνη, η διαστρωμάτωση αυτή δημιουργήθηκε από το 1.400 μ.Χ., με τη κατάληψη της περιοχής από τους Οθωμανούς, οπότε προκλήθηκαν πολιτιστικοί φραγμοί επιμειξίας λόγω της διαφορετικής θρησκείας, γλώσσας και των παραδόσεων των δύο πληθυσμών, που ενδέχεται να επηρέασαν σημαντικά τις επιμεικτικές συμπεριφορές των πληθυσμιακών ομάδων.
Κατά συνέπεια ενδέχεται οι υποπληθυσμοί αυτοί να εμφανίζουν διακριτά γενετικά πρότυπα.
Οι Χριστιανικοί πληθυσμοί απαρτίζονται κυρίως από Έλληνες γηγενείς και πρόσφυγες με διαφορετικά γεωγραφικά σημεία προέλευσης, όπως την Ανατολική Θράκη, την Ανατολική Ρωμυλία, τον Πόντο, την Καππαδοκία και πρόσφατα από πρώην σοσιαλιστικές δημοκρατίες.
Η Μουσουλμανική κοινότητα του Νομού Ροδόπης απαρτίζεται από τρεις κυρίως πληθυσμιακές υποομάδες με διαφορετική δομή, τόσο βιολογική, όσο και πολιτιστική.
Η πρώτη υποομάδα αποτελείται από αγροτικούς πληθυσμούς Μουσουλμάνων που ζουν στις πεδινές περιοχές νομών της Δυτικής Θράκης.
Η δεύτερη πληθυσμιακή ομάδα είναι οι Πομάκοι, που ζουν στον καταπράσινο ορεινό όγκο της Ροδόπης, κατά μήκος των Ελληνοβουλγαρικών συνόρων.
Η τρίτη υποομάδα είναι οι Ρομά.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ

Η σύγκριση του Χριστιανικού υποπληθυσμού με αντίστοιχα δεδομένα από γειτονικές πληθυσμιακές ομάδες από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την Τουρκία έδειξε ότι:
Ο Χριστιανικός πληθυσμός του Νομού Ροδόπης εναρμονίζεται με τα γενετικά δεδομένα του ευρύτερου Ελληνικού πληθυσμού, ενώ δεν διαφέρει σημαντικά από αντίστοιχα δείγματα Ελληνικών πληθυσμών Μικρασιατικής καταγωγής, αλλά και πληθυσμών από περιοχές των ακτών του Αιγαίου και του Μαρμαρά.
Το γεγονός ότι το δείγμα Χριστιανών από τη Ροδόπη δεν διαφέρει στατιστικά σημαντικά από τα γενετικά δεδομένα του ευρύτερου Ελληνισμού μάλλον οφείλεται στη δημογραφική επίρρωση της Θράκης, μετά τον 16ον αιώνα, από Ελληνικούς πληθυσμούς ολόκληρου του ελλαδικού γεωγραφικού χώρου.
Το πληθυσμιακό δείγμα των Μουσουλμάνων του Νομού Ροδόπης δείχνει ελάχιστες γενετικές αποκλίσεις από το δείγμα του Ελληνικού πληθυσμού.
Οι γενετικοί δηλαδή αυτοί δείκτες δεν αποκάλυψαν γενετική διαφοροποίηση ανάμεσα στους Χριστιανούς και τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι διαφοροποιήθηκαν πολιτισμικά στη διάρκεια των τελευταίων 6 περίπου αιώνων.
Τα συνολικά αποτελέσματα, στο επίπεδο του DNA, δεν καταδεικνύουν σημαντικές διαφορές στη γενετική σύσταση των δύο θρησκευτικών κοινοτήτων (Χριστιανοί και πεδινοί Μουσουλμάνοι) του Νομού Ροδόπης.
Προφανώς σε αυτές τις περιπτώσεις οι διαφορές στη θρησκεία ή και στη γλώσσα δεν αντιστοιχούν σε γενετικές διαφορές, αλλά οφείλονται σε προσηλυτισμό μέρους του Χριστιανικού πληθυσμού στη Μωαμεθανική θρησκεία κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας.
Η υιοθέτηση της Μουσουλμανικής θρησκείας από τον αυτόχθονα πληθυσμό δεν οδήγησε βέβαια και στην αλλαγή της γενετικής του σύστασης.
Από γενετικής δηλαδή άποψης ο εξισλαμισμός αυτός αποτελεί μια πρόσφατη εξέλιξη η οποία διατηρείται σήμερα, ως παρόμοια συχνότητα γενετικών δεικτών μεταξύ των δύο ομάδων πληθυσμού που διαμένουν στον ίδιο γεωγραφικό χώρο.»



ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Συνοψίζοντας, τα βασικά συμπεράσματα της γενετικής έρευνας των πληθυσμών της Δυτικής Θράκης –καταλήγει ο γενετιστής κ. Τριανταφυλλίδης-με τη χρήση ποικίλων γενετικών DNA δεικτών είναι:
«Η μεγάλη γενετική ομοιότητα ανάμεσα στις δύο θρησκευτικές κοινότητες (Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι) της Δυτικής Θράκης θα μπορούσε να αποδοθεί στην κοινή προ-οθωμανική καταγωγή τους.»
Τα γενετικά στοιχεία, στο επίπεδο του DNA, δεν αποδεικνύουν σημαντικές διαφορές στο γονιδιακό απόθεμα των δύο θρησκευτικών κοινοτήτων (Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι) της Δυτικής Θράκης.)
Επίσης οι πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται γενετικά πλησιέστερα προς τους Πομάκους είναι οι Έλληνες και οι Βούλγαροι, παρά οι Τούρκοι.
Ως εκ τούτου τα γενετικά στοιχεία απορρίπτουν το σενάριο που προβλέπει ότι οι Πομάκοι έχουν Τουρκογενή προέλευση.
Οι Πομάκοι ζουν από την αρχαιότητα στην περιοχή της οροσειράς της Ροδόπης. Πρόκειται για απογόνους ενός προγονικού πληθυσμού της Θράκης, που ζει στην περιοχή για εκατοντάδες χρόνια.

ΠΗΓΗ