Ένα από τα φώτα - αυτό που ήταν μεγαλύτερο σε μέγεθος, πέταξε προς το όρος Ατάγκο, αλλά το δεύτερο φως άρχισε να κατεβαίνει απότομα, σαν να εντόπισε τα αγόρια. Σύντομα τα ξαδέρφια κατάλαβαν ότι κάποιο είδος αεροσκάφους κατέβαινε προς το μέρος τους, από το οποίο βγήκε ένας μαύρος σωλήνας και άρχισε να κάνει έναν ήχο, σαν το κλικ μιας κάμερας.
Μετά από αυτό, τα αγόρια πανικοβλήθηκαν και έτρεξαν σε ένα κοντινό ναό με ένα νεκροταφείο και κρύφτηκαν πίσω από τις ταφόπλακες. Στη συνέχεια, κοίταξαν τον ουρανό και είδαν την παράξενη συσκευή να πετάει μακριά.
Ωστόσο, αυτό ήταν μόνο η αρχή του περιστατικού.
Νομίζοντας ότι ο κίνδυνος είχε περάσει, τα αγόρια βγήκαν από την κρυψώνα τους και συνέχισαν το δρόμο για το σπίτι τους. Στο δρόμο πέρασαν από ένα αμπέλι και ξαφνικά είδαν ανάμεσα στα πολλά στηρίγματα στο έδαφος για να στηρίξουν τα κλήματα, κάτι που έλαμπε. Φαινόταν σαν να είχε ανάψει μια φωτιά.
Τα αγόρια περπάτησαν προς αυτή την κατεύθυνση και σύντομα είδαν έναν ασημένιο δίσκο στο έδαφος. Είχε διάμετρο περίπου 5 μέτρα και ύψος μόλις 1-2 μέτρα. Στις δύο πλευρές, ήταν ζωγραφισμένα πέντε περίεργα σύμβολα, που κανένα από τα αγόρια δεν τα αναγνώρισε ως οικεία. Ο δίσκος στεκόταν στο έδαφος με στηρίγματα/ ποδιά και στο κάτω μέρος του υπήρχε μια τρύπα, από την οποία μια σκάλα με επτά σκαλοπάτια έφτανε στο έδαφος.
Τότε ένα ασημί φως βγήκε από το άνοιγμα του σκάφους και από εκεί αναδύθηκε μια ανθρωποειδής φιγούρα. Είχε σχεδόν το ίδιο ύψος με τα αγόρια, είχε καφέ δέρμα και το πλάσμα ήταν εντελώς άτριχο. Δεν υπήρχαν μάτια ή μύτη στο πρόσωπό του, μόνο οριζόντιες γραμμές, και τρεις μεγάλοι λευκοί κυνόδοντες εξείχαν από το στόμα του.
Είχε τέσσερα δάχτυλα στα χέρια του, τα αυτιά του ήταν μακριά και μυτερά και ήταν ντυμένο με μια γυαλιστερή ασημί στολή. Στον ώμο του είχε κάτι σαν όπλο σε μορφή τουφεκιού και οι μπότες του είχαν περίεργο σχήμα, σαν το πλάσμα να είχε μόνο δύο δάχτυλα στα πόδια του.
Στη συνέχεια το πλάσμα προσπάθησε να μιλήσει στα αγόρια και ένα από αυτά είπε ότι οι ήχοι που έβγαζε ακούγονταν σαν κάποιος να επαναλαμβάνει και να επαναλαμβάνει τη λέξη «QQ». Όταν το πλάσμα πλησίασε τον Yamata, ήταν τόσο τρομοκρατημένος που έπεσε στο έδαφος από το σοκ και απο το φόβο του σκέφτηκε να προσποιηθεί ότι ήταν νεκρός. Μετά από αυτό, το πλάσμα κοιτούσε το αγόρι σαν μην ήξερε τι να κάνει, αλλά το δεύτερο αγόρι, ο Kono, αποφάσισε να ενεργήσει. Άρπαξε τον Yamata από τα χέρια και τον έφερε στα συγκαλά του και μετά έφυγαν τρέχοντας και οι δύο από το αμπέλι.
Όταν τράπηκαν σε φυγή, κατάφεραν να παρατηρήσουν ότι ένας δεύτερος εξωγήινος με μακριά αυτιά ήταν ορατός απο την καταπακτή του σκάφους , καθόταν μπροστά από μερικά χειριστήρια και μια συσκευή που έμοιαζε με τηλεόραση. Τα αγόρια αποφάσισαν να επιστρέψουν κρυφά και να δουν τι υπήρχε μέσα σε αυτόν τον δίσκο. Πλησίασαν και προσπάθησαν να κοιτάξουν μέσα στο σκάφος, αλλά το δεύτερο ανθρωποειδές γύρισε αμέσως το κεφάλι του προς την κατεύθυνση τους και τα είδε και τράπηκαν σε φυγή ξανά, αυτή τη φορά χωρίς να επιστρέψουν. Παρατήρησαν ότι το εσωτερικό του σκάφους ήταν στενό με αρκετούς πίνακες ελέγχου στο εσωτερικό του.
Έτρεξαν και οι δύο στο σπίτι του Κόνο και εξήγησαν στους γονείς του Kono τι είχαν δει στο αμπέλι. Μετά είπαν το ίδιο πράγμα και στους γονείς του Yamata. Οι μητέρες των αγοριών αποφάσισαν να πάνε μαζί τους στον αμπελώνα και να ελέγξουν τι συμβαίνει εκεί. Όταν έφτασαν, ο δίσκος ήταν ακόμα εκεί, αλλά αυτή τη φορά είχε πορτοκαλί χρώμα, περιστρεφόταν και αναβόσβηνε έντονα φώτα ανά διαστήματα 5-10 δευτερολέπτων. Μια από τις μητέρες το παρομοίασε σαν πυροτέχνημα. Η μητέρα του Yamata προσπάθησε να πλησιάσει, αλλά τα αγόρια απελπισμένα προσπάθησαν να την εμποδίσουν να κινηθεί προς το αντικείμενο.
Στο τέλος, οι μητέρες επέστρεψαν σπίτι να ζητήσουν από τους πατεράδες των αγοριών να πάνε εκεί. Ωστόσο, όταν οι άνδρες έφτασαν στο αμπέλι, ο δίσκος δεν ήταν πια εκεί. Το είδαν να φεύγει και ήταν ορατό στον ουρανό και στάθηκαν για λίγο και παρακολουθούσαν το ακατανόητο αντικείμενο να γίνεται όλο και μικρότερο, μέχρι να εξαφανιστεί εντελώς στα σύννεφα.
Για να μην τρομάξουν τα παιδιά, οι γονείς των αγοριών αποφάσισαν να τους πουν ότι πιθανότατα είδαν αυτό που στην Ιαπωνία λέγεται 魂 ( Hitodama ), το οποίο μπορεί να μεταφραστεί ως "ανθρώπινες ψυχές" ή πιο συγκεκριμένα "ψυχές των νεκρών". Σύμφωνα με τη μυθολογία, το Hitodama εκδηλώνεται ως ιπτάμενα φώτα στον νυχτερινό ουρανό.
Παρά αυτή την εξήγηση, τα αγόρια εξακολουθούσαν να ειναι τρομαγμένα . Ο Kono δεν μπορούσε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ και ο Yamata αρνήθηκε να πάει στο σχολείο το επόμενο πρωί για να μην το ξανα συναντήσει στο δρόμο μέχρι που ένας από τους γονείς του συμφώνησε να πάει στο σχολείο μαζί του.
Την επόμενη μέρα, 24 Φεβρουαρίου 1975, όταν η Yamata και ο Kono έφτασαν στο σχολείο, είδαν με μεγάλη έκπληξη ένα σχέδιο στον πίνακα που απεικονίζε ακριβώς τον δίσκο που είδαν. Ανακάλυψαν ότι την ζωγραφιά την έκανε ένας άλλος συμμαθητής τους, ο οποίος επίσης είδε ένα UFO την προηγούμενη μέρα . Το αγόρι δήλωσε ότι είδε ένα έντονο πορτοκαλί φως στον ουρανό στο δρόμο παράκαμψης του Kofu ενώ ηταν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου της οικογένειάς του. Αυτή η παρατήρηση έγινε 30 λεπτά πριν από τη στενή επαφή μεταξύ του Yamata και του Kono.
Τότε και τα τρία αγόρια είπαν στη δασκάλα τους τι είχε γίνει, η οποία στην αρχή απέρριψε αυτή την ιστορία ως παράλογη, αλλά όταν είδε τα εντελώς σοβαρά και φοβισμένα πρόσωπα των αγοριών, αποφάσισε ότι δεν έλεγαν ψέματα και είδαν κάτι ασυνήθιστο. Έτσι είπε την ιστορία στον διευθυντή του σχολείου, ο οποίος στη συνέχεια επικοινώνησε με την εφημερίδα The Yamanashi Nichinichi Shimbun.
Μετά από αυτό, ο δάσκαλος, ο διευθυντής και αρκετοί δημοσιογράφοι πήγαν στον αμπελώνα για να δουν αν υπήρχε κάτι εκεί. Στον αμπελώνα, βρήκαν αρκετά περίεργα ευρήματα που επιβεβαιώνουν ότι κάτι πραγματικά συνέβη εκεί. Πρώτα, είδαν ότι ένας τσιμεντένιος στύλος στο χωράφι ηταν πεσμένος στο έδαφος. Και το ατσάλινο πλέγμα στα στηρίγματα είχε παραμορφωθεί σαν να ακούμπησε πάνω του ένα πολύ βαρύ αντικείμενο. Δύο άλλες κολώνες από σκυρόδεμα είχαν ζημιές.
Υπήρχαν τρύπες στο έδαφος στο σημείο όπου τα αγόρια είπαν ότι το σκάφος είχε προσγειωθεί, 50-60 εκατοστά με μια λευκή ουσία σε σκόνη να μοιάζει σαν στάχτη. Ένας καθηγητής γυμνασίου επισκέφτηκε την τοποθεσία και πήρε δείγματα εδάφους από αυτήν την τοποθεσία για δοκιμή. Όταν δοκίμασε τα δείγματα, διαπίστωσε ότι περιείχαν αφύσικα υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας.
Αργότερα, άλλοι καθηγητές και ειδικοί επιβεβαίωσαν τα ευρήματά του και διαπίστωσαν ότι η ακτινοβολία πιθανότατα προερχόταν από ξένο αντικείμενο που ήρθε σε επαφή με το έδαφος, είτε ήταν UFO, είτε μετεωρίτης είτε κάποιο είδος ραδιενεργούς ουσίας. Ο καθηγητής που πραγματοποίησε το αρχικό τεστ ήταν ο Susumu Maeda, ο οποίος ειδικεύτηκε στην ακτινολογία.
Αφού η τοπική εφημερίδα δημοσίευσε αυτήν την ιστορία, δημοσιογράφοι και η αστυνομία πήραν συνέντευξη από άλλα άτομα στην περιοχή και αποδείχθηκε ότι αρκετοί ακόμη άνθρωποι είδαν κάτι στον ουρανό εκείνη την ημέρα. Ο άνδρας, ο οποίος αναφέρεται απλώς από τον Τύπο ως "Κύριος Α.", ο οποίος ήταν ο διευθυντής του Περιβαλλοντικού Κέντρου της πόλης Kofu, ανέφερε ότι είδε κίτρινο φως να αστράφτει στον ουρανό. Το παρατήρησε επειδή ο σκύλος του γαβγίζει δυνατά και όταν πήγε να δει τι συνέβη, είδε μια λωρίδα κίτρινου φωτός να κινείται στον ουρανό και να αφήνει ίχνη πριν εξαφανιστεί πίσω από κάποια κτίρια, νόμιζε ότι ήταν πεφταστέρι.
Ένας άλλος αυτόπτης μάρτυρας ήταν ο 59χρονος ιερέας του ναού Jёkoji, ο οποίος είδε ένα φωτεινό ζιγκ-ζαγκ φωτός στον ουρανό προτού συρρικνωθεί σε μέγεθος και εξαφανιστεί. Ένα κορίτσι άγνωστης ηλικίας, που ονομαζόταν απλά Ντι-τσάν, είδε επίσης ένα φως ζιγκ-ζαγκ από το μπαλκόνι του σπιτιού της.
Υπήρχε ένας άλλος μάρτυρας, μια ασφαλιστικός πράκτορας ονόματι Midori, αλλά δεν ανέφερε τίποτα μέχρι το 1982. Ο λόγος που έμεινε σιωπηλή ήταν επειδή φοβόταν μην τη γελοιοποιήσουν και ο λόγος που τελικά μίλησε ήταν επειδή πολλοί άνθρωποι την ενθάρρυναν να το κάνει. Η Midori δήλωσε ότι οδηγούσε εκείνη την μέρα και είδε ύποπτες μικρές φιγούρες να στέκονται στην άκρη του δρόμου, σταμάτησε και κόρναρε δύο φορές, αλλά δεν κουνήθηκαν, έτσι αποφάσισε να συνέχισε το δρόμο της, αλλά καθώς ήταν έτοιμη να ξεκινήσει, ένας από αυτά τα οντά πλησίασε το αυτοκίνητό και έβαλε το χέρι του στο παρμπρίζ. Δήλωσε ότι η παλάμη του πλάσματος ήταν κατάμαυρη και ζαρωμένη, και ο καρπός ήταν επίσης εντελώς μαύρος και ζαρωμένος.
Τα μάτια στο πρόσωπο της φιγούρας ήταν επίσης ρυτιδωμένα, ή μάλλον, τα ίδια τα μάτια ήταν ανοιχτά αλλα τα βλέφαρα ήταν ζαρωμένα.Σε αντίθεση με τις περιγραφές των πλασμάτων που περιέγραψαν ο Kono και ο Yamata, ανέφερε ότι αυτο το ον που έβαλε το χέρι του στο αυτοκίνητο είχε μάτια και μύτη στο πρόσωπό του. Η γυναίκα σοκαρίστηκε με αυτό που είδε και έσπευσε να φύγει το συντομότερο δυνατό απο το σημείο.
Πολλές θεωρίες εξετάστηκαν για να εξηγήσουν το περιστατικό. Ωστόσο όλες αυτές οι γελοίες θεωρίες εξηγούσαν μονο ένα μέρος καθε φορά και οχι ολο το περιστατικό ( οι γνωστοί ηλίθιοι που αποκαλούνται και σκεπτικιστές ) δεν έλαβαν καν υπόψη τα φυσικά στοιχεία που είχαν απομείνει στο σημείο, όπως ένα κατεστραμμένο στήριγμα από σκυρόδεμα, ένα παραμορφωμένο δίχτυ, δύο άλλα κατεστραμμένα στηρίγματα από σκυρόδεμα και υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας που βρέθηκαν στο έδαφος.
Το γεγονός ότι οι μάρτυρες σε αυτή την υπόθεση ήταν πολλοι άνθρωποι , είναι επίσης πρόσθετη απόδειξη ότι κάτι συνέβη πραγματικά , αφού στην Ιαπωνία, το ψέμα για ένα τέτοιο γεγονός θα προκαλούσε περισσότερο χλευασμό και ντροπή από ό, τι στη Δύση. Κανένας από αυτούς δεν αναζήτησε τη φήμη, και έδωσε μόνο σύντομες συνεντεύξεις χρόνια αργότερα και κατά τη διάρκεια της ερευνάς.
Ο Yamata και ο Kono συναπάντησαν περίεργους εξωγήινους το 1975, και το 1982 σε ηλικία 14 ετών, και οι δύο επανεξέτασαν το περιστατικό. Το 2001, έλαβαν μέρος σε μια συνεδρία, κατά την οποία οδηγήθηκαν σε διαφορετικά δωμάτια και υπνωτίστηκαν και διηγήθηκαν ξανά όσα είχαν πει νωρίτερα. Τώρα και οι δύο είναι άνω των 50 ετών και συνεχίζουν να επιμένουν ότι είδαν εξωγήινους .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου