Σίλβια Κριστέλ

 

Ολλανδέζα ηθοποιός, που έγινε γνωστή ως πρωταγωνίστρια της θρυλικής ερωτικής ταινίας Εμμανουέλα.

Η Σίλβια Κριστέλ (Sylvia Kristel) γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1952 στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας. Ο γαλλικής καταγωγής πατέρας της διατηρούσε ένα μικρό ξενοδοχείο και όπως αναφέρει στην αυτοβιογραφία της κακοποιήθηκε σεξουαλικά από ένα πελάτη, όταν ήταν εννέα χρονών. Οι γονείς χώρισαν το 1966 και η Σίλβια με τη μικρή της αδελφή Μαριάνε έζησαν με τη μητέρα τους. Ως μαθήτρια ξεχώριζε, καθώς με δείκτη νοημοσύνης 165 κατάφερε να περάσει τέσσερις τάξεις. Ήθελε να γίνει δασκάλα, αλλά σε νεαρή ηλικία αναγκάστηκε να κάνει διάφορες δουλειές, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Εργάστηκε σε μπαρ, ως γραμματέας σε εταιρεία, ακόμα και σε βενζινάδικο.

Στα 17 της ξεκίνησε να δουλεύει ως μοντέλο και μετά τη νίκη της στον διαγωνισμό Miss TV Europe το 1973, της άνοιξε διάπλατα ο δρόμος για  κινηματογραφική καριέρα. Τον επόμενο χρόνο γνώρισε μεγάλη επιτυχία ως πρωταγωνίστρια του σοφτ-πορνό Εμμανουέλα (Emmanuelle), μιας ταινίας που σκηνοθέτησε ο Ζιστ Ζεκέν κι έβαλε το είδος στις καθωσπρέπει κινηματογραφικές αίθουσες, ως αποτέλεσμα της αλλαγής των ερωτικών ηθών τη δεκαετία του '60. Η Εμμανουέλα παραμένει ακόμη και σήμερα μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες του γαλλικού κινηματογράφου. Ακολούθησαν άλλες δύο συνέχειες της ίδιας ταινίας με πρωταγωνίστρια την Κριστέλ.

Στη συνέχεια, η κινηματογραφική της διαδρομή δεν είχε την ανάλογη επιτυχία. Μοναδική εξαίρεση, η ερωτική κωμωδία του 1981 Χαμός στο κρεβάτι μου (Private Lessons). Υποδυόταν μια τριαντάρα νοικοκυρά, η οποία σαγηνεύει ένα 15χρονο μαθητούδι. Δέσμια της εικόνας και του ρόλου της στην Εμμανουέλα, η Κριστέλ δεν κατάφερε να απαγκιστρωθεί από τον ερωτικό κινηματογράφο.

Η προσωπική της ζωή υπήρξε ταραχώδης, βουτηγμένη στα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Βρισκόταν σε διαρκή αναζήτηση της πατρικής φιγούρας, δημιουργώντας δεσμούς και σχέσεις με αρκετά μεγαλύτερους άνδρες. Η πρώτη σημαντική της σχέση ήταν με τον σπουδαίο βέλγο συγγραφέα Ούγκο Κλάους (1929-2008), 27 χρόνια μεγαλύτερό της, με τον οποίο απέκτησε ένα γιο, τον Άρθουρ, γεννημένο το 1975. Το 1979 γνώρισε τον βρετανό ηθοποιό Ίαν ΜακΣέιν, δέκα χρόνια μεγαλύτερό της, ο οποίος της υποσχέθηκε ότι θα τη βοηθήσει να κάνει καριέρα στην Αμερική.

Το ζευγάρι μετακόμισε στο Λος Άντζελες, αλλά η καριέρα της παρέμεινε στάσιμη, με εξαίρεση τη σεξοκωμωδία «Χαμός στο κρεβάτι του». Όπως αφηγείται στο ντοκιμαντέρ του 2005 Hunting Emmanuelle (Κυνηγώντας την Εμμανουέλα), εξαιτίας της εξάρτησής της από την κοκαΐνη και της ανάγκης της για ρευστό, πούλησε στον ατζέντη της για μόλις 150.000 δολάρια τα ποσοστά της στην ταινία, η οποία ξεπέρασε τα 20 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μετά τη διάλυση της σχέσης με τον ΜακΣέιν συνήψε δύο γάμους, με έναν αμερικανό επιχειρηματία και τον γάλλο κινηματογραφικό παραγωγό Φιλίπ Μπλο. Τα τελευταία χρόνια συζούσε με τον βέλγο ραδιοφωνικό παραγωγό Φρεντ Ντε Φρι. Τον Σεπτέμβριο του 2006 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της με τίτλο Nue (Γυμνή), με πολλές αποκαλύψεις για την προσωπική ζωή της.

Δεινή καπνίστρια άφιλτρων τσιγάρων από την τρυφερή ηλικία των 11 ετών, προσβλήθηκε το 2002 από καρκίνο στον λάρυγγα, ο οποίος έκανε μετάσταση τους πνεύμονες. Στις 12 Ιουνίου 2012 υπέστη εγκεφαλικό και νοσηλεύτηκε στην εντατική νοσοκομείου του Άμστερνταμ. Πέθανε στον ύπνο της στις 17 Οκτωβρίου 2012, σε ηλικία 60 ετών.