Η προδοσία έρχεται ΠΑΝΤΟΤΕ από τον άνθρωπο που δεν περιμένουμε

Αυτός που με προδίδει είναι και ο ίδιος θολωμένος τη στιγμή που διαπράττει την προδοσία.

Είναι και εκείνος ένας άνθρωπος πλανημένος ο οποίος βιώνει εκείνη τη στιγμή ένα εσωτερικό μπέρδεμα, μία σύγχυση που τον έχει απομακρύνει από τον αληθινό του εαυτό.

Η προδοσία προκαλεί σύγχυση σε εκείνον που τη δέχεται, από όποια σχέση και αν προέρχεται είναι πάντοτε επίπονη και τραυματική. Η αθέτηση των ηθικών υποχρεώσεων από το έτερο άτομο, είναι ικανή να μας αποπροσανατολίσει και εν τέλει, να πληγώσει ακόμα και παντοτινά την εμπιστοσύνη μας στους άλλους ανθρώπους.

Πάντοτε η προδοσία έρχεται από εκείνον τον οποίο δεν περιμένουμε, από τον άνθρωπο τον οποίο εμπιστευόμαστε περισσότερο. Αυτό το άνοιγμα της ψυχής μας το οποίο καταλήγει δίκοπο μαχαίρι, συνθλίβει και ματώνει το μέσα μας.

Όμως, όσο δύσκολο και αν είναι, σκεφτήκαμε το χαρακτήρα και εκείνου που προδίδει; Το ξέρω, μέσα στον πόνο σου θα σε νοιάξει να εμβαθύνεις στην ψυχή εκείνου που σε πλήγωσε;

Ο άνθρωπος που με προδίδει είναι και αυτός θύμα του κακού του χαρακτήρα, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος εκείνη τη στιγμή παρασύρεται από τα κατώτερα κίνητρά του και λησμονεί τις ανώτερες ηθικές αξίες. Εκείνη τη στιγμή αδυνατεί να καταλάβει πως οι υποσχέσεις και η ηθική του δέσμευση έχουν μεγαλύτερη αξία από οτιδήποτε άλλο και αφήνει τα πρόσκαιρα συμφέροντα να τον κατευθύνουν.

Δεν αξίζει να αισθάνεσαι μίσος αλλά λύπη για εκείνον που προδίδει. Είναι ένας άνθρωπος μπερδεμένος, ένας άνθρωπος που έχει αποπροσανατολιστεί και έχει χάσει τον σκοπό και την ηθική του πυξίδα.

Είναι ένας άνθρωπος φοβισμένος μήπως χάσει τη βολή του, ένα πλάσμα που εκείνη τη στιγμή βιώνει συναισθηματικό δίλημμα. Δεν αξίζει να αφήνεις το μυαλό σου να αισθάνεται μίσος για έναν τέτοιο άνθρωπο, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνει, μεγαλύτερη προδοσία έχει διαπράξει απέναντι στον εαυτό του παρά σε εμένα.

Ο άνθρωπος που με προδίδει μπορεί να με πληγώσει. Αλλά δεν μπορεί να με κάνει να χάσω την πίστη μου στους ανθρώπους συνολικά.