Στα μέσα του 20ου αιώνα, η Αίγυπτος και το Ισραήλ ήταν σε μια συνεχή προστριβή. Το 1967, ξέσπασε μεταξύ τους ο Πόλεμος των Έξι Ημερών -γνωστός και ως Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος του 1967 ή Τρίτος Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος- και το Ισραήλ κατέλαβε την χερσόνησο του Σινά. Ως αντίποινα, η Αίγυπτος προσπάθησε παραλύσει την οικονομία του Ισραήλ μπλοκάροντας την διώρυγα του Σουέζ βυθίζοντας πλοία, νάρκες και συντρίμμια. Έτσι όμως, εγκλωβίστηκαν 14 ξένα φορτηγά πλοία για 8 χρόνια.
Τα πλοία -τέσσερα από την Βρετανία, δύο από τις ΗΠΑ (το ένα στη λίμνη Timsah, 20 χλμ πιο βόρεια στην Διώρυγα), την Δυτική Γερμανία, την Σουηδία, την Πολωνία και ένα από την Γαλλία, την Βουλγαρία και την Τσεχοσλοβακία- παγιδεύτηκαν στην Μεγάλη Πικρή Λίμνη της Διώρυγας. Το Ισραήλ έλεγχε την ανατολική όχθη της Διώρυγας, ενώ η Αίγυπτος την δυτική. Οι ναυτικοί παρακολουθούσαν αβοήθητοι καθώς οι δύο πλευρές αντάλλασσαν πυρά πάνω από τα κεφάλια τους.
"Βρισκόμασταν σε μια πολύ άνετη φυλακή", δήλωσε ο καπετάνιος Miroslaw Proskurnicki του πολωνικού πλοίου Jakarta. "Ο πρώτος μήνας ήταν σαν διακοπές. Ο δεύτερος ήταν πολύ σκληρός. Μέχρι το τέλος του τρίτου, ήταν τρομακτικά". Μην μπορώντας να κάνουν τίποτα άλλο εκτός από τον να καθαρίζουν τα πλοία και την βασική συντήρηση, τα πλοία κινούνταν άσκοπα στην λίμνη, σε μια προσπάθεια να κρατήσουν τις μηχανές συντονισμένες. Τελικά, χωρίς να μπορούν να πάνε πουθενά, τα πληρώματα έθεσαν στην άκρη τις όποιες διαφορές τους, αγκυροβόλησαν μαζί και σχημάτισαν ένα ανεπίσημο μικροέθνος, τον "Κίτρινο Στόλο", όπως το ονόμασαν μόνοι τους, μια αναφορά στην άμμο που μαζευόταν στα καταστρώματα των πλοίων.
Κάθε πλοίο είχε ένα ειδικό καθήκον ώστε η "χώρα" να λειτουργεί ομαλά. Το πολωνικό χρησίμευσε ως ταχυδρομείο. Στο βρετανικό φιλοξενούνταν ποδοσφαιρικοί αγώνες. Ένα πλοίο ήταν νοσοκομείο. Ένα άλλο, κινηματογράφος. Την Κυριακή, στο γερμανικό Nordwind γινόντουσαν Θεία Λειτουργία. "Το λέγαμε εκκλησία. Αλλά στην πραγματικότητα ήταν περισσότερο πάρτι με μπίρες", δήλωσε ο καπετάνιος Paul Wall -οι Γερμανοί λάμβαναν δωρεάν μπίρες από τα ζυθοποιεία της πατρίδας τους.
Η μπίρα ήταν η ζωή του πληρώματος, ένα από τα λίγα πράγματα που έγραφαν στους δικούς στην παρτίδα τους. "Σε τρεις ημέρες δοκιμάσαμε νορβηγική μπίρα, μπίρα και κρασί από την Τσεχοσλοβακία και βουλγαρική μπίρα και βότκα", δήλωσε ο καπετάνιος Zdzislaw Stasick. Στην πραγματικότητα, οι αποκλεισμένοι έπιναν τόση μπίρα -και πετούσαν τα μπουκάλια στην λίμνη- που έλεγαν μεταξύ τους, αστειευόμενοι, ότι το βάθος 40 ποδιών της λίμνης ήταν στην πραγματικότητα "35 πόδια νερού και 5 πόδια μπουκάλια μπίρας".
Ήταν σαν καλοκαιρινή κατασκήνωση ενηλίκων. Οι άνδρες -και μία γυναίκα- έκαναν ιστιοπλοϊκούς αγώνες και ρεγκάτες, θαλάσσιο σκι σε μια σανίδα ιστιοπλοΐας που τραβούσε μια σωσίβια λέμβο. Έπαιζαν μπίνγκο, κρίκετ και έκαναν κολυμβητικούς αγώνες. Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο το 1968, εκείνοι είχαν τους δικούς τους "Μίνι Ολυμπιακούς Αγώνες της Πικρής Λίμνης" με αγώνες άρσης βαρών, υδατοσφαίρισης, σκοποβολής, άλμα εις ύψος και, φυσικά, κολύμβησης. Κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, έστησαν ένα πλωτό χριστουγεννιάτικο δέντρο και έβαλαν ένα πιάνο σε ένα μικρό σκάφος, το οποίο τριγυρνούσε στη λίμνη και έπαιζε τα κάλαντα σε κάθε πλοίο. Ο Κίτρινος Στόλος αυτοαποκαλούνταν "Great Bitter Lake Association" και είχε τα δικά του εμβλήματα.
Σήμερα, γραμματόσημα που είχαν σχεδιάσει τα πληρώματα του Κίτρινου Στόλου, έχουν μεγάλη αξία μεταξύ των συλλεκτών - πηγή
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, μεγάλο μέρος του φορτίου που μετέφεραν τα πλοία είχε σαπίσει. Τα φορτία μαλλιού, καουτσούκ και λαμαρίνας -που είχαν φορτωθεί από την Αυστραλία και την Ασία- δεν χρειαζόντουσαν πλέον. Ο Κίτρινος Στόλος έμοιαζε με μια πόλη-φάντασμα στην οποία ζούσαν σκελετωμένοι άνθρωποι.
Τελικά, η υπομονή τους ανταμείφθηκε. Μέχρι το 1975, είχαν αφαιρεθεί με επιτυχία περίπου 750.000 εκρηκτικά από τη Διώρυγα, επιτρέποντάς τους να φύγουν. Ο Σύνδεσμος της Μεγάλης Πικρής Λίμνης διαλύθηκε. Μετά από οκτώ χρόνια, μόνο τα δύο γερμανικά πλοία του Κίτρινου Στόλου μπορούσαν να επιστρέψουν στα λιμάνια τους μόνα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου