ΕΙΧΕ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ Ο ΣΤΡΥΜΟΝΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΕΙ ΤΑ ΔΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΘΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΟΔΟΠΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟ ΜΥΘΟ
Η υπόθεση της ταινίας Don’t Look Up είναι γνωστή: Δύο αστρονόμοι, ανακαλύπτουν πως ένας κομήτης πρόκειται σε έξι μήνες και κάτι μέρες να καταστρέψει τη Γη και από τη στιγμή εκείνη προσπαθούν να προειδοποιήσουν την υπόλοιπη ανθρωπότητα, που είτε δεν νοιάζεται, είτε νοιάζεται για ίδιον όφελος. Τελικά το τέλος έρχεται χωρίς κανένα έλεος και καταστρέφει τα πάντα. Μάλιστα η ταινία βγήκε στην πλατφόρμα του NEFTIX τα φετινά Χριστούγεννα, εν μέσω μιας πανδημίας όπου για πολλούς ήταν η αρχή του τέλους για την ανθρωπότητα.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν επιβεβαιωθεί οι δυσοίωνες προβλέψεις αλλά… ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου έρθει από τον ουρανό!
Βέβαια πολλοί έχουν προφητέψει το τέλος του κόσμου και πολλά από αυτά τα σενάρια έχουν γίνει δημοφιλείς ταινίες, για παράδειγμα πανδημίες, σεισμοί και ηφαίστεια – έχουμε το παράδειγμα της Αντλαντίδας – αλλά έχουμε και πτώσεις κομητών ή ηλιακές καταιγίδες, που μας έκαναν να σηκώσουμε το βλέμμα ψηλά για να κοιτάξουμε τον ουρανό και να δούμε το επερχόμενο τέλος!!! Πόσο πιθανό όμως είναι ένα ανάλογο φινάλε για την ανθρωπότητα;
Θα εξετάσουμε δύο ζητήματα, το ένα αφορά ένα σενάριο εργασίας με την πτώση κομήτη στην περιοχή της Ευρώπης και της Αφρικής και το δεύτερο μια μυθολογική αφήγηση που αφορά την ευρύτερη περιοχή της Καβάλας και η οποία περιγράφει μια τεράστια καταστροφή από μια ηλιακή καταιγίδα.
Το σενάριο που δεν είναι και τόσο φαντασίας!
Σύμφωνα με το σοκαριστικό σενάριο που εξελίχτηκε σε μία προσομοίωση πρόσκρουσης αστεροειδούς της NASA η γη θα έπρεπε να έχει καταστραφεί από τις 20 Οκτωβρίου του 2021 (Σχετικά εδώ: https://www.jpl.nasa.gov/news/nasa-to-participate-in-tabletop-exercise-simulating-asteroid-impact). Επιστήμονες και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού πήραν μέρος για το πώς θα μπορούσε η ανθρωπότητα να διαχειριστεί μια πρόσκρουση αστεροειδούς με τις μικρότερες απώλειες.
Τα στοιχεία του σεναρίου – το οποίο δεν είναι η πρώτη φορά που μελετάτε – ήταν ότι ένας αστεροειδής, σε απόσταση 57 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά πλησιάζει τη Γη και μπορεί να συγκρουστεί με αυτήν. Βρισκόμαστε στον Απρίλιο του 2021 και οι επιστήμονες ήταν αντιμέτωποι με την πρόκληση.
Το ζητούμενο ήταν αν η ανθρωπότητα είχε την τεχνολογία – όπως αυτή που παρουσιάζεται στην ταινία Don’t Look Up και η οποία δεν χρησιμοποιήθηκε για τους λόγους που εξηγεί η ταινία – για να σωθεί. Το σενάριο περιέγραφε ότι ο 2021 PDC εντοπίστηκε στις 19 Απριλίου, δίνοντας 5% πιθανότητα να χτυπήσει τη Γη στις 20 Οκτωβρίου, οπότε σε διάστημα έξι μηνών θα έπρεπε να αποτραπεί ο κίνδυνος. Στις 2 Μαΐου, οι νέοι υπολογισμοί τροχιάς δείχνουν πως η σύγκρουση είναι σχεδόν σίγουρη και η πρόσκρουση αναμένεται κάπου στην Ευρώπη ή τη Βόρεια Αφρική.
Το πρώτο συμπέρασμα ήταν ότι ο χρόνος των έξι μηνών δεν ήταν αρκετός για να οργανωθεί μια αποστολή και να πληγεί ο αστεροειδής με πυρηνικά και να διαλυθεί σε μικρότερα κομμάτια που θα καταστρέφονταν με την είσοδο στη γήινη ατμόσφαιρα. Τέλος Ιουνίου η προσομοίωση έδινε πιθανότητες 99% για πρόσκρουση στα σύνορα μεταξύ Γερμανίας, Τσεχίας και Αυστρίας.
Η πρόσκρουση θα ισοδυναμούσε με μια τεράστια πυρηνική έκρηξη, οπότε έπρεπε το ταχύτερο να οργανωθεί η εκκένωση της περιοχής. Για όσους έχουν μνήμες από την έκρηξη στον Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας, το 1986 μπορούν να αντιληφθούν ότι θα είχαμε μια ανάλογη κατάσταση στο πολλαπλάσιο.
Η σύγκρουση θα ήταν αναπόφευκτη όπως προαναφέραμε και στον χάρτη φαίνονται οι περιοχές με τις μεγαλύτερες απώλειες.
Η μυθολογική «ανάμνηση»
Ο μύθος του Φαέθωνα έχει διασωθεί από πάρα πολλές πηγές της αρχαιότητας, μια αναφορά έχουμε στον Τίμαιο του Πλάτωνα, ο οποίος δεν αρκείται μόνο στην μεταφορά του, αλλά επιχειρεί και να τον ερμηνεύσει. Θα δούμε παρακάτω το τι ακριβώς αναφέρει. Επίσης αναφορές βρίσκουμε στον Ησίοδο στην Θεογονία, τον Φιλόστρατο, τον Διόδωρο Σικελιώτη κ.α. Μάλιστα σπαράγματα ενός έργου του Ευριπίδη έχει ως κεντρικό θέμα τον Φαέθωνα και η τραγωδία του επαναλήφθηκε ευρέως στη μεταγενέστερη αρχαιότητα, πληρέστερα στον Οβίδιο , Μεταμορφώσεις 1.750 – 2.400 και Νόννος , Διονυσιακά 38.90–434. Αλλά και ο Δάντης αναφέρεται στο συγκεκριμένο μύθο στη Θεία Κωμωδία του. (Canto XVII).
Αναρωτιέμαι λοιπόν ποιος ήταν ο λόγος που τόσο σημαντικοί συγγραφείς και φιλόσοφοι ασχολήθηκαν με αυτόν τον μύθο; ¨Ήδη από την αρχαιότητα επιχειρήθηκε να αναζητηθεί η αλήθεια πίσω από τους μύθους. Ο Πλάτωνας στον Τίμαιο αναφέρει ότι «…στους ανθρώπους τυχαίνουν και θα εξακολουθήσουν πάντοτε να τυχαίνουν πολλές και διάφορες καταστροφές οι μεγαλύτερες γίνονται από νερό και από φωτιά, μικρότερες όμως προκαλούνται και από χιλιάδες άλλους παράγοντες. Έτσι αυτό που κι εσείς λέτε στα μέρη σας, ότι ο Φαέθων, ο γιος του Ήλιου, έζεψε κάποτε το άρμα του πατέρα του αλλά, μην μπορώντας να το οδηγήσει στην πατρική διαδρομή, πυρπόλησε τα πάντα στη Γη και ο ίδιος κεραυνοβολήθηκε, αυτό λοιπόν λέγεται με τη μορφή του μύθου, η αληθινή του όμως σημασία είναι ότι τα σώματα που περιφέρονται στον ουρανό γύρω από τη Γη παρεκκλίνουν από την τροχιά τους με την πάροδο πολλών χρόνων και καταστρέφουν με φωτιά τα πάντα πάνω στη Γη. Η καταστροφή είναι μεγαλύτερη γι’ αυτούς που κατοικούν στα βουνά, σε τόπους ψηλούς και ξερούς, συγκριτικά με αυτούς που κατοικούν κοντά σε ποταμούς και θάλασσες…» [ΤΙΜΑΙΟΣ 22c].
Ο Οβίδιος στις ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ του μας δίνει περισσότερες και ακριβέστερες περιγραφές για τις καταστροφές που έγιναν: «Μεγάλαι πόλεις μετὰ τῶν τειχῶν ἀπόλλυνται καὶ ὁλόκληρα ἔθνη ὁ εμπρησμὸς εἰς κόνιν μεταβάλλει. Δάση μετὰ τῶν ὀρέων καίονται: Ἄθως, Ταῦρος, Κίλιξ, Τμῶλος, Οἴτη,Ἴδη, Ἑλικὼν, Αἷμος• φλέγεται σφόδρα τοῦ πυρὸς διπλασιασθέντος ἡ Αἴτνη, καὶ ὁ δικόρυφος Παρνασσὸς, καὶ Ἔρυξ καὶ Κύνθος καὶ Ὄθρυς καὶ ἡ χιόνων στερουμένη Ῥοδόπη, καὶ Μίμας καὶ Δίνδυμος, Μυκάλη καὶ Κιθαιρὼν».
Και λίγο παρακάτω προσθέτει ότι «Νεῖλος δὲ καταφοβηθεὶς εἰς τὰ ἔσχατα τοῦ κόσμου φεύγει, κρύψας τὴν κεφαλὴν καὶ εἰσέτι κρύπτεται• τὰ ἑπτὰ στόματα κοναλέα, τὰ ἑπτὰ κοιλώματα ἄνευ ὕδατος σχολάζουσιν. Ἡ αὐτὴ τύχη τοὺς Ἰσμαρικοὺς Ἕβρον μετὰ τοῦ Στρυμόνος ξηραίνει, καὶ τοὺς Ἑσπερίους ποταμοὺς, Ῥῆνον καὶ Ῥοδανὸν καὶ Πάδον καὶ Θύβριν. Πᾶν ἔδαφος διαῤῥήγνυται καὶ εἰσδύει πρὸς Τάρταρον διὰ χασμάτων τὸ φῶς, καὶ τὸν ἡγεμόνα τῶν καταχθονίων μετὰ τῆς συζύγου καταπλήττει• καὶ ἡ θάλασσα συστέλλεται, πεδίον ξηρᾶς ἄμμου γενόμενος πόντος καὶ τὰ ὄρη εξέστησαν τὰς διασπαρείσας Κυκλάδας αὐξάνοντα.»
Από την αναλυτική μελέτη του κειμένου προκύπτει ότι η γεωγραφική περιοχή που «χτυπήθηκε» από την απερισκεψία του Φαέθωνα είναι η Μεσόγειος και βόρεια αυτής, μέχρι την Σκυθία – σημερινή Ουκρανία – ενώ βόρεια και δυτικά μέχρι τη σημερινή Γερμανία και Ισπανία, δηλαδή όπως προέβλεπε και το σενάριο της ΝΑΣΑ. Για την περιοχή μας αναφέρεται στον ποταμό Στρυμόνα που στέγνωσε από τον καύσωνα και στα δάση του Άθου, της Ροδόπης και του Αίμου που κατακάηκαν ως αποτέλεσμα της πυράκτωσης.
Για να μην υπάρχει και καμία παρανόηση ο Οβίδιος αναφέρει ότι η πτώση του Φαέθωνα ξεκίνησε όταν έφτασε στο ζώδιο του Σκορπιού για να μας δηλώσει και το χρόνο, ότι δηλαδή ήταν Φθινόπωρο προς Χειμώνα, οπότε ήταν αδικαιολόγητος ένας τόσο δυνατός καύσωνας. Επίσης ο Λατίνος ποιητής αναφέρεται και σε αστερισμούς του Βόρειου Ημισφαιρίου για να προσδιορίσει ακόμη και την πορεία του άρματος του ήλιου στον ουρανό, έτσι αναφέρεται στον Δράκοντα και το Βοώτη!
Τι μπορεί να ήταν λοιπόν αυτή η μεγάλη καταστροφή που στέρεψε τα ποτάμια, κατέβασε την στάθμη της θάλασσας και έκαψε τα δάση; Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε και ίσως η πιθανότερη – με βάση τις γνώσεις που έχουμε σήμερα για το ηλιακό μας σύστημα – να είναι, μια μεγάλη ηλιακή καταιγίδα. Βέβαια δεν μπορούμε να αποκλείσουμε και αυτό που σημειώνει και ο Πλάτωνας για μια διαταραχή στην τροχιά των ουρανίων σωμάτων.
Θεόδωρος Αν. Σπανέλης
www.xronometro.com/
—————————————————————————————————
- Ο Δράκων κείται αρκετά βόρεια ώστε να είναι αειφανής στο σύνολό του από ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη, και σχεδόν στο σύνολό του από την Ελλάδα. Ως προς την άνω μεσουράνησή του πάντως είναι γενικώς θερινός αστερισμός, παρότι αυτό είναι χονδρικό, αφού καταλαμβάνει σχεδόν 12 ώρες στην ορθή αναφορά, αγκαλιάζοντας τη Μικρά Άρκτο κατά μεγάλο της μέρος. Μάλιστα μέχρι το 1800 π.Χ. περίπου μέσα στον Δράκοντα βρισκόταν ο Βόρειος Ουράνιος Πόλος, αλλά τον έχασε εξαιτίας της μεταπτώσεως του γήινου άξονα.
Βοώτης (Λατινικά: Bootes, συντομογραφία: Boo) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Η ονομασία Βοώτης εμφανίζεται στην Οδύσσεια, και επομένως βρίσκεται σε χρήση για σχεδόν 3.000 χρόνια, αν και αρχικά σήμαινε μόνο το φωτεινότερο αστέρα του.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΦΑΕΘΩΝΑ Σύμφωνε με αυτόν μια μέρα, ο πατέρας του τον άφησε να οδηγήσει το άρμα του. Όμως ο Φαέθων δεν στάθηκε αντάξιος της εμπιστοσύνης. Σύμφωνα με την μυθολογική εκδοχή, μόλις ο Φαέθων, που οδηγούσε το άρμα του Ήλιου, είδε το φοβερό Σκορπιό στον ουρανό, τρόμαξε τόσο πολύ, ώστε έχασε την ψυχραιμία του και δεν μπόρεσε να ελέγξει τα ηνία του άρματος του πατέρα του. Επακολούθησε το αφήνιασμα των αλόγων, που είχε ως αποτέλεσμα να ανεβοκατεβαίνει ο Ήλιος, απειλώντας με καταστροφή τη Γη. Τελικώς μάλιστα, τα άλογα έφεραν το άρμα τόσο χαμηλά και κοντά στη γη, ώστε άρχισε να καίγεται και τα ποτάμια άρχισαν να ξεραίνονται από την εκπεμπόμενη θερμότητα. Ο Δίας, θέλοντας να προλάβει χειρότερες καταστροφές, τον γκρέμισε με ένα κεραυνό στον Ηριδανό ποταμό, σκοτώνοντάς τον.
visaltis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου