Τζίμι Χόφα

Ο Τζίμι Χόφα υπήρξε μια από τις θρυλικές μορφές του αμερικανικού συνδικαλιστικού κινήματος. Η δράση

του όμως σκιάστηκε από τις εικαζόμενες σχέσεις του με την Μαφία και την πολύχρονη καταδίκη του σε κάθειρξη για διαφθορά. Η εξαφάνισή του στις 30 Ιουλίου 1975 αποτελεί μέχρι σήμερα ένα άλυτο μυστήριο.

Γεννημένος στις 14 Φεβρουαρίου 1913 στo Μπραζίλ της πολιτείας Ιντιάνα, από πατέρα ανθρακωρύχο, ολλανδικής καταγωγής, και μητέρα πλύστρα, έμεινε από μικρός ορφανός (από πατέρα) και αναγκάστηκε να συνεισφέρει στο οικογενειακό εισόδημα κάνοντας δουλειές του ποδαριού.

Το 1929, την χρονιά της εκδήλωσης του μεγάλου Κραχ, έπιασε δουλειά στις αποθήκες τροφίμων της εταιρείας Κρόγκερ στο Ντιτρόιτ, όπου βασίλευε η καταπάτηση κάθε εργατικού δικαιώματος. Οι εργάτες δούλευαν 12ωρο και πληρώνονταν μόνο τις ώρες του ξεφορτώματος και όχι της αναμονής.

Ο νεαρός Τζίμι έδειξε από την πρώτη στιγμή τα ηγετικά του προσόντα. Μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε να συσπειρώσει τους συναδέλφους του και μια μέρα του 1931 να κηρύξει λευκή απεργία την ώρα που έφταναν οι ολόφρεσκες και ζουμερές φράουλες από την Φλώριδα. Με ένα νεύμα του το ξεφόρτωμα σταμάτησε και ένας μικρός πανικός επικράτησε στην επιχείρηση. Αμέσως ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία και κατάφερε όχι μόνο να δοθούν αυξήσεις και ασφαλιστικά δικαιώματα στους εργαζομένους, αλλά και πετύχει την αναγνώριση του σωματείου τους.

Το 1932, απολύθηκε από την Κρόγκερ και ανέλαβε να οργανώσει το τοπικό παράρτημα του συνδικάτου των οδηγών φορτηγών, γνωστών ως Teamsters. Γρήγορα η φήμη του ξεπέρασε τα όρια του Ντιτρόιτ. Ο δυναμικός του χαρακτήρας, οι οργανωτικές του ικανότητες, η ολοκληρωτική του αφοσίωση στα δίκαια των εργατών και οι εμπνευσμένοι λόγοι του που ηλέκτριζαν τα πλήθη, τόν έφεραν στην πρώτη γραμμή του συνδικαλιστικού κινήματος των ΗΠΑ. Το 1957 ανέλαβε την προεδρία του συνδικάτου, όταν ο προκάτοχός του αποπέμφθηκε για διαφθορά. Τον ίδιο χρόνο, οι Teamsters αποπέμφθηκαν από την AFL – CIO (την αμερικάνικη ΓΣΕΕ) για σχέσεις με την Μαφία και άλλες παράνομες δραστηριότητες.

Ήδη όμως, το πανίσχυρο συνδικάτο είχε μπει στο στόχαστρο του Κογκρέσου και ειδικά της επιτροπής ΜακΛίλαν που άρχισε να ερευνά τις δραστηριότητες του, με νομικό σύμβουλο τον Ρόμπερτ Κένεντι, αδελφό του μετέπειτα προέδρου Τζον Κένεντι. Ο νεαρός δικηγόρος θα γίνει ο απηνής διώκτης του Χόφα και η μεταξύ τους αντιπαράθεση δεν θα αργήσει να πάρει την μορφή προσωπικής βεντέτας. Ο Χόφα χαρακτήριζε τον Κένεντι «βουτυρόπαιδο» και «σκέτο μπάσταρδο» και δεν θα διστάσει να τοποθετήσει μικρόφωνα στο σπίτι ενός συγγενή του για να καταγράψει «πικάντικες» συζητήσεις και συνευρέσεις των αδελφών Κένεντι με την Μέριλιν Μονρόε.

Το 1964, ο Ρόμπερτ Κένεντι, υπουργός Δικαιοσύνης πλέον, τόν κατηγόρησε για δωροδοκία των ενόρκων ομοσπονδιακού δικαστηρίου και πέτυχε την καταδίκη του σε οκτώ χρόνια φυλάκιση. Άλλα πέντε χρόνια προστέθηκαν στην ποινή, ύστερα από επιπρόσθετες κατηγορίες για ανάμειξη σε οικονομικά σκάνδαλα. Ο Χόφα θα εκτίσει πέντε χρόνια από την ποινή του και θα αποφυλακιστεί στα τέλη του 1971, όταν του χορηγήθηκε αμνηστία από τον πρόεδρο Νίξον με τον περιοριστικό όρο της αναστολής της συνδικαλιστικής του δράσης έως το 1980.

Εκτός δράσης πλέον, ο δυναμικός συνδικαλιστής, ιδιώτευε στο σπίτι του μαζί με την πολωνικής καταγωγής σύζυγό του, με την οποία είχε αποκτήσει δύο παιδιά. Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του είχε παραδεχτεί τις σχέσεις του με το οργανωμένο έγκλημα «για το καλό του συνδικάτου», καθώς, όπως είναι γνωστό, άνθρωποι της Μαφίας είχαν χρησιμοποιηθεί πολλές φορές από την εργοδοσία στην καταστολή απεργιών.

Το μεσημέρι της 30ης Ιουλίου 1975, εθεάθη για τελευταία φορά στα περίχωρα του Ντιτρόιτ. Όπως είχε πει στην γυναίκα του είχε ραντεβού με δυό μαφιόζους, τον Τόνι Προβετσάνο (που ήταν και αντιπρόεδρος των Teamsters) και τον Τόνι Τζακαλόνε, γεγονός που αρνήθηκαν και οι δυο παρουσιάζοντας ατράνταχτα άλλοθι. Έκτοτε τα ίχνη του αγνοούνται. Από τότε πολλές θεωρίες κυκλοφόρησαν για την εξαφάνισή του με επικρατέστερη το «τσιμέντωμά» του από την Μαφία.