Η Δύνη της Βροχής: ο μεγαλύτερος, εσωτερικός καταρράκτης του κόσμου

 

Το Rain Vortex του αεροδρομίου Changi της Σιγκαπούρης. Είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι αρχιτεκτονικής και η νεότερη προσθήκη στην επέκταση του αεροδρομίου Jewel (Διαμάντι). Πολλοί είναι αυτοί που πηγαίνουν στο αεροδρόμιο, όχι για να πετάξουν, αλλά απλά για να δουν τον μεγαλύτερο εσωτερικό καταρράκτη του κόσμο.





Σίγουρα, ο καταρράκτης είναι εκτυφλωτικός και αφήνει τον επισκέπτη με άφωνο. Με ύψος 40 μέτρα, κάνει το αεροδρόμιο πόλο έλξης από μόνο του.



Τι μπορεί να κάνει κανείς όταν θέλει να αντικαταστήσει το παλιό χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων; Κάτι τέτοιο σκέφτηκαν και οι υπεύθυνοι και το αντικατέστησαν με έναν καταρράκτη και ένα δάσος, και -φυσικά - με ένα εμπορικό κέντρο.



Πλέον, οι επισκέπτες που φτάνουν στο αεροδρόμιο, βλέπουν αυτό που έχει χαρακτηριστεί ως "δασική κοιλάδα". Στο νέο συγκρότημα, υπάρχουν πάνω από 3.000 δέντρα δίπλα στον καταρράκτη -και κρυμμένα διακριτικά περίπου 300 καταστήματα και εστιατόρια. Όλα αυτά βρίσκονται σε ένα πολυώροφο γυάλινο και μεταλλικό πλαίσιο 10 ορόφων που καλύπτει 137.000 τετραγωνικά μέτρα, ενώ υπάρχει ακόμη και ένα εναέριο τραίνο.



Χρειάστηκαν πέντε χρόνια για την ολοκλήρωσή του από μια τεράστια ομάδα συμβούλων αρχιτεκτόνων (όπως ο Ισραηλινός Μοσέ Σαφντί, και οι RSP και Benoy). Η κατασκευή σε σχήμα ντόνατ, που από μέσα του πέφτει το σε ένα κυκλικό αίθριο στο έδαφος, είναι ένας ριζοσπαστικός σχεδιασμός. Επίσης, είναι εκπληκτική η ποσότητα του νερού που χρησιμοποιείται. Μισό εκατομμύρια λίτρα νερού που συλλέγεται από την βροχή αντλείται από την οροφή προς τα κάτω κάθε μέρα. Στο αποκορύφωμα της ροής, ο καταρράκτης φιλοξενεί πάνω από 37.854 λίτρα το λεπτό.



Το νερό συλλέγεται σε δεξαμενές στη βάση του καταρράκτη. Όταν υπάρχει μεγάλη ποσότητα βρόχινου νερού, τότε αυτό χρησιμοποιείται για την άρδευση των γύρω δέντρων και θάμνων. Ο καταρράκτης προστατεύεται από έναν τεράστιο γυάλινο κύλινδρο, οπότε αν κάποιος πάει κοντά, δεν υπάρχει περίπτωση να βραχεί. Τη νύχτα, ο καταρράκτης και το περιβάλλον γύρω του μετατρέπονται σε ένα θέαμα φωτός και ήχου 360 μοιρών.



Το αεροδρόμιο άνοιξε το 1981 και το περασμένο έτος πέρασαν από εκεί σχεδόν 66 εκατομμύρια επιβάτες. Παρόλο που τα πάρκα του αεροδρομίου και οι κοιλάδες των δασών που είναι φτιαγμένες από ανθρώπινο χέρι -για να μην αναφέρουμε το πάρκο πεταλούδων- θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν το ανθρακικό αποτύπωμά του, το έργο χρειάζεται και άλλα για να μπορέσει να περιγραφεί ως ουδέτερο από άποψη άνθρακα.



Το συνολικό κόστος όλου του έργου ήταν 1,25 δισ. δολάρια ΗΠΑ.