Όταν επιτίθενται οι κροκόδειλοι: η Σφαγή στο νησί Ramree της Μιανμάρ

 

Βρετανικά στρατεύματα αποβιβάζονται στο νησί Ramree τον Ιανουάριο του 1945 στην αρχή της μάχης των έξι εβδομάδων

 

Αν και τους πρώτους μήνες του 1945 ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του, εκατοντάδες Ιάπωνες στρατιώτες σκοτώθηκαν, όπως λέγεται, κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης από κροκόδειλους στο νησί Ramree, την πιο θανατηφόρα στην καταγεγραμμένη ιστορία.

 

 

Στις αρχές του 1945, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιάπωνες είχαν καταλάβει το νησί Ramree στον Κόλπο της Βεγγάλης. Όμως, στρατεύματά τους υπερφαλαγγίστηκαν από τις εχθρικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα να αποκλειστούν από τις υπόλοιπες δυνάμεις τους που βρίσκονταν στην άλλη πλευρά του νησιού. Η μόνη οδός διαφυγής ήταν να περάσουν μέσα από ένα βάλτο που ήταν γεμάτος με θανατηφόρους κροκόδειλους. Σύμφωνα με πληροφορίες, όσοι επέζησαν από τη μάχη επέλεξαν να διαφύγουν μέσω του βάλτου. 

 

Εκείνη την εποχή, οι βρετανικές δυνάμεις χρειάζονταν μια αεροπορική βάση στην περιοχή του νησιού Ramree προκειμένου να εξαπολύσουν περισσότερες επιθέσεις κατά των Ιαπώνων. Ωστόσο, χιλιάδες ιαπωνικά στρατεύματα κράτησαν το νησί, προκαλώντας μια εξαντλητική μάχη που συνεχίστηκε για έξι εβδομάδες.

 

Οι δύο πλευρές είχαν "κολλήσει", μέχρι που οι Βρετανοί πεζοναύτες μαζί με την 36η Ινδική Ταξιαρχία Πεζικού υπερφαλάγγισαν μια θέση που κρατούσαν οι Ιάπωνες. Ο ελιγμός χώρισε τους Ιάπωνες στα δύο και απομόνωσε περίπου 1.000 στρατιώτες.

Οι Βρετανοί ζήτησαν την παράδοση της μικρότερης, απομονωμένης ομάδας, η οποία ήταν παγιδευμένη και δεν μπορούσε να φτάσει στην μεγαλύτερη. Όμως, οι Ιάπωνες, αντί να δεχτούν την παράδοση, επέλεξαν να κάνουν ένα ταξίδι οκτώ μιλίων μέσα από έναν βάλτο.

Ο βάλτος ήταν πυκνός, γεμάτος λάσπη και δύσκολος να διαβεί. Τα βρετανικά στρατεύματα παρακολουθούσαν την κατάσταση από μακριά και δεν καταδίωξαν στενά τους Ιάπωνες που έφευγαν επειδή ήξεραν ότι, μέσα σε αυτή τη φυσική παγίδα θανάτου, τους περίμεναν κροκόδειλοι.

Οι κροκόδειλοι του θαλασσινού νερού είναι τα μεγαλύτερα ερπετά στον κόσμο. Τα τυπικά αρσενικά δείγματα φτάνουν τα 17 πόδια μήκος και τα 455 κιλά, ενώ οι μεγαλύτεροι μπορεί να φτάσουν τα 23 πόδια και τον ένα τόνο. Οι βάλτοι είναι ο φυσικός τους βιότοπος και οι άνθρωποι δεν συγκρίνονται με τίποτα μαζί τους σε ταχύτητα, μέγεθος, ευκινησία και δύναμη.

Οι Ιάπωνες, αν και ήξεραν ότι οι κροκόδειλοι του θαλασσινού νερού έχουν τη φήμη ότι τρώνε ανθρώπους, μπήκαν στον βάλτο, και, σε ένα περιστατικό που δεν έχει όμοιό του, πολλοί από αυτούς δεν επέζησαν.

 

Λίγο αφότου μπήκαν στον βάλτο, οι Ιάπωνες άρχισαν να υποκύπτουν σε ασθένειες, αφυδάτωση και πείνα. Κουνούπια, αράχνες, δηλητηριώδη φίδια και σκορπιοί ήταν κρυμμένα στο πυκνό δάσος και άρχισαν να τους θερίζουν ένα-ένα. Όταν δε προχώρησαν ακόμα πιο βαθιά, εμφανίστηκαν και οι κροκόδειλοι, οι οποίοι -για να γίνει ακόμα χειρότερο- είναι νυχτόβιοι και, με την κάλυψη της νύχτας, άρχισαν τις επιθέσεις.

Αρκετοί Βρετανοί στρατιώτες είπαν ότι οι κροκόδειλοι κυνήγησαν τους Ιάπωνες. Η πιο σημαντική αφήγηση από πρώτο χέρι του τι συνέβη προέρχεται από τον φυσιοδίφη Bruce Stanley Wright, ο οποίος συμμετείχε στη μάχη του νησιού Ramree και έδωσε γραπτή αφήγηση:

"Εκείνη η νύχτα [19 Φεβρουαρίου 1945] ήταν η πιο φρικτή που είχε βιώσει ποτέ οποιοδήποτε μέλος της ομάδας. Οι κροκόδειλοι, που ήταν σε εγρήγορση λόγω της βουής του πολέμου και της μυρωδιά του αίματος, συγκεντρώθηκαν ανάμεσα στα δέντρα, ξαπλωμένοι με τα μάτια τους πάνω από το νερό, άγρυπνοι για το επόμενο γεύμα τους. Με την άμπωτη της παλίρροιας, επιτέθηκαν στους νεκρούς, τους τραυματίες, αλλά και τους υγιείς άνδρες που είχαν βυθιστεί στη λάσπη…

Οι διάσπαρτοι πυροβολισμοί στον κατάμαυρο βάλτο, ανάμεσα στις κραυγές των τραυματιών που τους συνέθλιβαν τα σαγόνια των τεράστιων ερπετών, και ο ανησυχητικός ήχος των κροκοδείλων που περιστρέφονταν έκαναν μια κακοφωνία της κόλασης που σπάνια έχει επαναληφθεί στη Γη. Τα ξημερώματα έφτασαν οι γύπες για να καθαρίσουν ότι είχαν αφήσει οι κροκόδειλοι".

Από τους 1.000 στρατιώτες που μπήκαν στο βάλτο στο νησί Ramree, μόνο 480 επέζησαν. Το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες κατέγραψε τη σφαγή ως τη μεγαλύτερη επίθεση κροκοδείλων στην ιστορία.

Ωστόσο, οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των νεκρών ποικίλλουν. Αυτό που ξέρουν σίγουρα οι Βρετανοί είναι ότι 20 άνδρες βγήκαν ζωντανοί από το βάλτο, συνελήφθησαν και μίλησαν για το περιστατικό. Πόσοι όμως ακριβώς στρατιώτες σκοτώθηκαν από τους κροκόδειλους παραμένει προς συζήτηση γιατί κανείς δεν γνωρίζει πόσα στρατεύματα υπέκυψαν σε ασθένειες, αφυδάτωση ή ασιτία.

Το 2016, ο Sam Willis ανέφερε ότι βρήκε αρχεία που δείχνουν ότι οι Ιάπωνες στρατιώτες, ως επί το πλείστον, πνίγηκαν ή/και πυροβολήθηκαν και ότι -απλά- οι κροκόδειλοι έφαγαν τα πτώματα.