Ένα από τα ερείπια της καταστροφής του Τσερνομπίλ, το στάδιο της τοπικής ομάδας, έχει ανακτηθεί γρήγορα από τη φύση.
Το να κάνει κανείς ένα περίπατο στην απέραντη Ζώνη Αποκλεισμού που περιβάλλει τον πληγέντα αντιδραστήρα Νο 4 του Τσερνομπίλ είναι μια περίεργη εμπειρία. Ολόκληρα χωριά και πόλεις άρχισαν σταδιακά να εξαφανίζονται και να ανακτώνται από την φύση. Υπάρχουν περίπου 90 πόλεις μέσα στη Ζώνη, αλλά η πιο γνωστή είναι η πόλη των εργατών, το Πρίπιατ. Η πόλη άνοιξε το 1970 και υπήρξε για μόλις 16 χρόνια, πριν εγκαταλειφθεί λόγω του γνωστού ατυχήματος, ένα ατύχημα εκατό φορές πιο θανατηφόρο από τις βόμβες που έπεσαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Το Πρίπιατ ήταν μια νεανική πόλη. Η πυρηνική ενέργεια ήταν στην πρώτη γραμμή της σύγχρονης τεχνολογίας και η μέση ηλικία των 50.000 περίπου κατοίκων της πόλης ήταν μόλις 26 ετών. Η πόλη χτίστηκε για να είναι από τις πιο σύγχρονες στην πρώην ΕΣΣΔ. Διέθετε νυχτερινά και αθλητικά κέντρα, πισίνες, μπαρ και καφετέριες με θέα μια λίμνη. Η πόλη διέθετε και τη δική της ποδοσφαιρική ομάδα, την FC Stroitel Pripyat.
Όπως πολλές ποδοσφαιρικές ομάδες σε όλη την ΕΣΣΔ, η ομάδα δημιουργήθηκε από μια ομάδα εργαζομένων, "stroitel" άλλωστε σημαίνει "χτίστης"/ "οικοδόμος" στα ουκρανικά. Η ομάδα δημιουργήθηκε αμέσως μετά την ολοκλήρωση της πόλης το 1970, στο χωριό Chistohalivka, 4 χλμ νότια της πόλης. Ξεκίνησε να δίνει αγώνες το 1981 και αγωνίστηκε στο τοπικό, ουκρανικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, στη δεύτερη κατηγορία του ερασιτεχνικού ρωσικού πρωταθλήματος και στην πέμπτη κατηγορία του σοβιετικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος.
Η FC Stroitel, που φορούσε λευκές μπλούζες, μπλε σορτς και κόκκινες κάλτσες, είχε την καλύτερη σεζόν της το 1985, όταν τερμάτισε δεύτερη και φαινόταν έτοιμη να ανέβει στις υψηλότερες κατηγορίες του σοβιετικού πρωταθλήματος. Το γήπεδο της ομάδας ονομάστηκε Avanhard Stadium, είχε χωρητικότητα 5.000 θεατές και βρίσκεται μερικές εκατοντάδες μέτρα από το κενό πλέον πάρκο διασκέδασης στην οδό Sportyna.
Περπατώντας μέσα από τη σιωπηρή πόλη με τα ερείπια, μέσα από τα κατεστραμμένα διαμερίσματα, τις αγορές και τα εγκαταλελειμμένα νοσοκομεία και σχολεία, η εμπειρία σε στοιχειώνει. Προσεγγίζοντας το παλιό στάδιο, βλέπει κανείς σκουριασμένους προβολείς, μερικοί από τους όποιους έχουν πέσει, και κάμποσα ψηλά δέντρα, που τα περιβάλλει μια τσιμεντένια τάφρος. Θα χρειαστεί λίγη ώρα για να καταλάβει κανείς ότι βλέπει το γήπεδο που περιβάλλεται από τους γύρω διαδρόμους τρεξίματος. Ελάχιστα μέρη στο Τσερνομπίλ έχουν αυτήν την εντυπωσιακή εικόνα. Τα δέντρα στο γήπεδο έχουν ξεπεράσει σε ύψος τα 9 μέτρα μέσα σε λίγα χρόνια.
Στην απέναντι πλευρά βρίσκονται τα ερείπια της κύριας κερκίδας και η είσοδος των παικτών από τα αποδυτήρια.
Το Midfield Magazine ανέφερε τι συνέβη στις 26 Απριλίου του 1986, όταν η προσεχής αντίπαλος FC Stroitel Pripyat, FC Mashinostroitel, θα ετοιμαζόταν να πάει στο Πρίπιατ. Πλησίαζε το τέλος της σεζόν και οι δύο ομάδες θα έπαιζαν στον ημιτελικό του Περιφερειακού Κυπέλλου του Κιέβου. Ένα ελικόπτερο έφτασε στο γήπεδο της της FC Mashinostroitel και ένας αξιωματούχος τους είπε, "παιδιά, πηγαίνετε σπίτι, δε θα πάτε στο Πρίπιατ αύριο".
Για την ιστορία, όταν το Πρίπιατ εγκαταλείφθηκε μετά την καταστροφή του Τσερνομπίλ το 1986, ιδρύθηκε μια νέα πόλη, το Σλάβουτικ, στα τέλη του ίδιου έτους για να αντικατασταθούν οι κάτοικοι. Ο ποδοσφαιρικός σύλλογος μεταφέρθηκε εκεί και μετονομάστηκε σε FC Stroitel Slavutych το 1987. Μετά το τέλος της σεζόν του 1988 διαλύθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου