Θρησκόληπτοι Εναντίον Χριστού

GEWKWN:

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική


ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ : ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου


Ο θρησκόληπτος πιστεύει σε έναν Θεό τρομοκράτη, συνεπώς η σχέση Θεού και ανθρώπου για τον θρησκόληπτο είναι σχέση αφέντη και δούλου, κυρίου και υποτακτικού, Ο τρομερός Θεός προστάζει και ο φοβισμένος άνθρωπος εκτελεί. Σε περίπτωση απείθειας ή αποτυχίας του ανθρώπου να εφαρμόσει τις άνωθεν οδηγίες, η τιμωρία του είναι αμείλικτη: ασθένειες, φυσικές καταστροφές και μύρια άλλα κακά, αποτελούν συνέπειες της οργής του τρομοκράτη Θεού προς τον ανυπάκουο δούλο του. Χαρακτηριστικό, έτσι, γνώρισμα του θρησκόληπτου είναι ο φόβος, φόβος για τον Θεό, φόβος για το καινούργιο…….. φοβάται την ελευθερία

Ο θρησκόληπτος είναι ο μεγαλύτερος συκοφάντης του Θεού της χριστιανικής πίστης. Διότι ο Θεός του, δεν έχει καμιά σχέση με τον Θεό της ευαγγελικής εμπειρίας. Ο Θεός της Εκκλησίας είναι Θεός άφατης φιλανθρωπίας, Θεός που εισήλθε στον κόσμο για να προσφέρει στον άνθρωπο την πληρότητα, την αρμονική κοινωνία του με τον Θεό, τον εαυτό του, τον συνάνθρωπό του και τη φύση.




Η βίωση της αυθεντικής ζωής επιφέρει την υπέρβαση κάθε μορφής θανάτου: υπαρξιακού, βιολογικού, κοινωνικού, οικολογικού. Όχι μόνο ο Θεός δεν ευθύνεται για το κακό και τον θάνατο αλλά, απεναντίας, είναι εκείνος ευαγγελίζεται τη νίκη επ᾽ αυτών.




ο Χριστός δεν επιβάλλεται με τον φόβο.

Η σχέση του με τον άνθρωπο είναι σχέση φίλου προς φίλο, διάλογος ελευθέρων προσώπων, που συνεργάζονται για μια παγκόσμια αδελφική κοινωνία. Ο Θεός της αγάπης και της ελευθερίας προσκαλεί τον άνθρωπο να βιώσει την ελευθερία που αγαπά και την αγάπη που ελευθερώνει.


Ο λόγος και η πράξη του Χριστού αγγέλλουν ελπίδα για έναν καινούργιο κόσμο, πίστη για τη συμφιλίωση ανθρώπων και λαών, ο Χριστός απορρίπτει τον χωρισμό των ανθρώπων σε «οικείους» και «ξένους», αρνείται την αντιπαλότητα … ΠΗΓΗ: ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου……… Σταύρος Σ. Φωτίου Σπούδασε Παιδαγωγική και Θεολογία


Θρησκόληπτο λέμε τον άνθρωπο της Εκκλησίας που είναι πνευματικά ανώριμος, εξομολογείται, αλλα ξεχνα να αναφέρει την κατάκριση για τούς άλλους ανθρώπους

Βγάζει υστερικές κραυγές και υπερασπίζεται με πείσμα και με μυωπικό τρόπο την πίστη, ενώ προσπαθεί πολλές φορές να πείσει και τον εαυτό του για ότι υποστηρίζει,


Στις συζητήσεις του για το Θεό και την Εκκλησία μιλάει με φανατισμό και μισαλλοδοξία, χωρίς πραότητα και διάκριση, κατηγορεί τους άλλους ως αιρετικούς και βλάσφημους…..


Αν δοκιμάσει να τον πατήσει κανείς στον ”κάλο”, όπως λέμε. Τότε ξεχνάει τους κανόνες ηθικής του Ευαγγελίου και μπορεί να οργιστεί και να αρχίσει ένα υβρεολόγιο άνευ προηγουμένου. Αλλά και τα ψέματα δεν τα έχει απαρνηθεί τελείως. Όταν βρει τα δύσκολα, για να μη ταπεινωθεί, θα δικαιολογήσει τις πράξεις του με αυτά.


Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε πως ο θρησκόληπτος θρησκειοποιεί την Ορθοδοξία και χαρακτηρίζεται και από απολυτότητες και ακρότητες, έχουν λίγο από το πνεύμα των Εβραίων, που υπερασπιζόμενοι το Νόμο σταύρωσαν το Νομοθέτη……

Ο θρησκόληπτος δεν θέλει να βιώνει επώδυνα διλήμματα και επίπονους προβληματισμούς, αισθάνεται ως απειλή κάθε απορία και κάθε προβληματισμό άρα αυτά πρέπει να εκλείψουν. Έτσι, τον διακρίνουν η εχθρότητα προς τους άλλους και η απόδοση σε αυτούς όλων των κακών του κόσμου.