Ο ναζί που έσωσε αμέτρητους Κινέζους

 

Ο John Rabe 

Ο κόσμος που ζούμε δεν είναι μόνο άσπρο και μαύρο, καλός ή κακός. Πολλές φορές, υπάρχει και το γκρι, η ενδιάμεση κατάσταση...

Κάτι τέτοιο ήταν και ο John Rabe, μέλος του ναζιστικού κόμματος που έσωσε αμέτρητες ζωές κατά τη διάρκεια της Σφαγής της Ναντσίνγκ.



Έχοντας ζήσει στο Αμβούργο και εργαστεί στην Αφρική, ο John Rabe ήταν ήδη πολυταξιδευμένος όταν μετακόμισε στην Κίνα το 1908. Εκεί, δούλευε στην Siemens China Company πουλώντας τηλέφωνα και ηλεκτρικό εξοπλισμό στην κινεζική κυβέρνηση. Σύντομα έγινε ένας σημαντικός άνθρωπος στην γερμανική κοινότητα της Ναντσίνγκ (πρώην πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Κίνας) και σύντομα ξεκίνησε το δικό του δημοτικό και γυμνάσιο.

Ο Rabe έγινε παθιασμένος υποστηρικτής του ναζιστικού κόμματος, παρόλο που ο ίδιος δεν είχε επισκεφτεί ποτέ την Γερμανία του Χίτλερ. Όταν κατέστη σαφές ότι ο πόλεμος με την Ιαπωνία ήταν προ των πυλών, οι περισσότεροι από τους Γερμανούς υπηκόους στην Κίνα τράπηκαν σε φυγή, αλλά ο Rabe παρέμεινε. Η Ναντσίνγκ ήταν πλέον το σπίτι του για περισσότερα από 30 χρόνια και είχε μεγάλωσε δύο γενιές της οικογένειάς του εκεί. Ακόμη περισσότερο, ο πόλεμος με την Ιαπωνία έθετε σε κίνδυνο τους υπαλλήλους του. Ήξερε ότι κάτι έπρεπε να μείνει. Μόλις είχε εκλεγεί επικεφαλής της Ζώνης Ασφάλειας, μιας ουδέτερης ζώνης, απαλλαγμένη από στρατιωτική δραστηριότητα, που είχε οριστεί για την προστασία των Κινέζων αμάχων.

Ο ιαπωνικός στρατός όμως αρνήθηκε να αναγνωρίσει την Ζώνη Ασφαλείας ως ουδέτερο έδαφος. Ο Rabe έστειλε ένα μήνυμα στον Χίτλερ ζητώντας του να επικοινωνήσει με την ιαπωνική κυβέρνηση για το θέμα. Δεν έλαβε ποτέ καμία απάντηση. Όταν ο ιαπωνικός στρατός εισέβαλε στη Ναντσίνγκ το Δεκέμβριο του 1937, η Ζώνη Ασφαλείας γέμισε ασφυκτικά με πρόσφυγες. Από τη στιγμή που έπεσε η πόλη, τα σύνορα της Ζώνης γέμισαν με λευκές σημαίες και σημαίες με τον κόκκινο σταυρό μέσα σε κόκκινο κύκλο, ένα ανθρώπινο μελίσσι 250.000 προσφύγων.

Η πρώην κατοικία του John Rabe στην Ναντσίνγκ, που βρίσκεται στη Ζώνη Ασφαλείας κατά τη διάρκεια της Σφαγής - πηγή

Ο Rabe ήξερε ότι η εμπλοκή του στο ναζιστικό κόμμα μπορούσε να τον βοηθήσει να προστατέψει τον εαυτό του -και γιατί όχι και τους Κινέζους;- από τους Ιάπωνες. Ύψωσε τη ναζιστική σημαία στο σπίτι του για να το προστατεύσει από τους πιλότους των βομβαρδιστικών και τα χερσαία στρατεύματα. Ταυτόχρονα όμως προστάτευσε περισσότερους από 600 Κινέζους πρόσφυγες στο σπίτι και στον κήπο του. Καθώς η βαρβαρότητα χειροτέρεψε τους επόμενους μήνες, ο Rabe άφησε την περιουσία του και βγήκε στους δρόμους ώστε να πείσει τους Κινέζους στρατιώτες να καταθέσουν τα όπλα τους και να κρυφτούν ως πολίτες στην Ζώνη Ασφαλείας -αν και, κατά τραγικό τρόπο, ο ιαπωνικός στρατός πρόδωσε τελικά τον Rabe και εγκλώβισε κάθε στρατιώτη με πολιτική περιβολή στο στρατόπεδο για να τον εκτελέσει, παίρνοντας μαζί τους κάθε πολίτη που έμοιαζε με στρατιώτη, φτάνοντας τον αριθμό των νεκρών τις χιλιάδες. Ο Rabe περιπλανιόταν στην πόλη διακόπτοντας βιασμούς και δολοφονίες που ήταν σε εξέλιξη, χρησιμοποιώντας πάντα το ναζιστικό περιβραχιόνιο του που ενέπνεε σεβασμό.

300.000 Κινέζοι σκοτώθηκαν σε αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως ο Βιασμός της Ναντσίνγκ, αλλά χωρίς τη βοήθεια του John Rabe, σίγουρα ο αριθμός θα ήταν πολύ μεγαλύτερος.

Το 1946, αποστασιοποιήθηκε του ναζιστικού καθεστώτος, όχι όμως γιατί το ήθελε. Έπρεπε να το κάνει προκειμένου να κρατήσει τη δουλειά του.

Ναζί ή όχι, κέρδισε τον σεβασμό των συναδέλφων του.

Για την ιστορία, η Σφαγή της Ναντσίνγκ, ή Βιασμός της Νανκίνγκ, ήταν μια μαζική δολοφονία, γενοκτονία και πολεμικοί βιασμοί που έλαβαν χώρα κατά την περίοδο των 6 εβδομάδων μετά την ιαπωνική άλωση της πόλης στις 13 Δεκεμβρίου 1937 κατά τη διάρκεια του δεύτερου Σινοιαπωνικού πόλεμου. Κατά την περίοδο αυτή, εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζοι πολίτες και αφοπλισμένοι στρατιώτες δολοφονήθηκαν και 20.000-80.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά βιάστηκαν από στρατιώτες του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού. Αν και η ιαπωνική κυβέρνηση έχει παραδεχθεί τις πράξεις της θανάτωσης ενός μεγάλου αριθμού αμάχων, λεηλασίες και άλλες βίαιες πράξεις που διαπράχθηκαν από τον Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Στρατό μετά την πτώση της Ναντσίνγκ, ορισμένοι Ιάπωνες αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι ο αριθμός των νεκρών ήταν στρατιωτικός στη φύση του και ότι κανένα τέτοιο έγκλημα δεν συνέβη ποτέ.