Στινγκ

Άγγλος τραγουδοποιός, που έγινε γνωστός ως επικεφαλής του

συγκροτήματος «The Police», ενώ μετά τη διάλυσή τους ακολούθησε μία άκρως επιτυχημένη προσωπική καριέρα.

Ο Στινγκ (Sting, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Γκόρντον Σάμνερ) αναδύθηκε μέσα από το μουσικό κίνημα του βρετανικού «νέου κύματος» (new wave) στα μέσα της δεκαετίας του ‘70, αν και οι μουσικές του αναφορές το ξεπερνούσαν κατά πολύ. Έγινε γνωστός ως επικεφαλής του συγκροτήματος «The Police», ενώ μετά τη διάλυσή τους ακολούθησε μία άκρως επιτυχημένη προσωπική καριέρα. Στη μουσική του συνδυάζει την ποπ, την τζαζ και την παγκόσμια μουσική (world music).

O Γκόρντον Σάμνερ γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1951 στο Γουόλσεντ της Αγγλίας και μεγάλωσε σε οικογένεια καθολικών. Φοίτησε σε καθολικά σχολεία και από μικρός έδειξε ενδιαφέρον για τη μουσική, έχοντας αμέτρητο θαυμασμό για συγκροτήματα, όπως οι Beatles και μουσικούς, όπως ο Τζον Κολτρέιν και ο Θελόνιους Μονκ.

Το 1971, ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα από το πανεπιστήμιο του Γουόρικ και μία σειρά από παράξενες δουλειές, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Νορθάμπρια για να σπουδάσει δάσκαλος. Παράλληλα, έπαιζε τζαζ σε κλαμπ της περιοχής με τα σχήματα «Phoenix Jazzmen» και «Last Exit». Εκεί έλαβε και το προσωνύμιο «Στινγκ» (Sting = Κεντρί) από ένα μουσικό, επειδή συνήθιζε να φορά στις συναυλίες ένα κιτρονόμαυρο ριγέ μπλουζάκι. Με το παρατσούκλι αυτό συστήθηκε αργότερα στο διεθνές μουσικόφιλο κοινό.

Ο Στινγκ με τους Police

Μετά την αποφοίτησή του το 1974, εργάστηκε για δύο χρόνια ως δάσκαλος στο Κράμλινγκτον, αλλά το 1977 αποφάσισε να εγκαταλείψει το δασκαλίκι και να ασχοληθεί με τη μουσική.

Τη χρονιά αυτή μετακόμισε στο Λονδίνο και μαζί με τον κιθαρίστα Στιούαρτ Κόπλαντ και τον ντράμερ Χένρι Παντοβάνι (αντικαταστάθηκε από τον Άντι Σάμερς) σχημάτισε τους «Police», ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα που αναδείχθηκαν μέσα από το κίνημα του new wave. Μεγάλες επιτυχίες τους υπήρξαν τα τραγούδια «Roxanne», «So Lonely», «Can’t stand loosing you» και «Don’t Stand So Close to me».

Παρά τη μεγάλη επιτυχία τους, διαλύθηκαν το 1984 πάνω στην ακμή τους. To 1983 το συγκρότημα κέρδισε δύο βραβεία Γκράμι για το άλμπουμ «Synchronicity» και ο Στινγκ ένα για το τραγούδι «Every Breath You Take», καθώς επίσης και για τη συμμετοχή του στο σάουντρακ της ταινίας «Brimstone and Treacle» (1982), στην οποία κρατούσε και ένα ρόλο.

Προσωπική καριέρα

Το 1985 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο «The Dream of the Blue Turtles», που σημείωσε εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία με τραγούδια όπως τα «If You Love Somebody Set Them Free» και «Fortress Around Your Heart». Για το δίσκο αυτό συνεργάστηκε με μουσικούς της τζαζ του μεγέθους του Μπράντφορντ Μαρσάλις και συνέχισε να επιδεικνύει τον μουσικό πλουραλισμό που γνωρίσαμε στους Police. Στις αξιοσημείωτες αλλαγές του το πέρασμά του από το μπάσο στην κιθάρα.

Στο επόμενο άλμπουμ του «…Nothing like the Sun (1987) συνεργάστηκε με τον Έρικ Κλάπτον και με τον Άντι Σάμερς. Στις επιτυχίες του δίσκου συγκαταλέγονται τα τραγούδια «Fragile» «We’ll Be Together», «Englishman in New York» και «Be Still My Beating Heart».

Την τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα κυκλοφόρησε τέσσερα άλμπουμ. Το «Soul Cages» (1991), ένα σκοτεινό άλμπουμ, που αντανακλούσε τον θάνατο του πατέρα του και το οποίο δεν είχε την αποδοχή των δύο προηγούμενων. Αλλά δύο χρόνια αργότερα επανέκαμψε δριμύτερος στην επιτυχία με το άλμπουμ «Ten Summoner’s Tales», που πούλησε πάνω 3 εκατομμύρια αντίτυπα και επιβραβεύτηκε με Γκράμι για το τραγούδι «If I Ever Lose My Faith in You».

Το 1996 κυκλοφόρησε το «Mercury Falling» και το 1999 το «Brand New Day», από το οποίο ξεχώρισε το ομότιτλο τραγούδι και το «Desert Rose», στο οποίο συμμετείχε ο αλγερινός τραγουδιστής του ραΐ Σεμπ Μαμί. Το άλμπουμ έγινε τρεις φορές πλατινένιο και ο Στινγκ κέρδισε δύο Γκράμι.

Το 2003 κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ στη νέα χιλιετία με τίτλο «Sacred Love». Το ντουέτο του με τη Μαίρη Μπλάιτζ «Whenever I Say Your Name» του χάρισε ένα ακόμη Γκράμι. Την ίδια χρονιά εξέδωσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Broken Music».

To 2006 φλέρταρε με την κλασική μουσική, με τη διασκευή τραγουδιών του ελισαβετιανού συνθέτη Τζον Ντόουλαντ στο άλμπουμ «Songs from the Labyrinth». Τον επόμενο χρόνο επανενώθηκε με τους Σάμερς και Κόπλαντ σε με σειρά συναυλιών με τίτλο «Police Reunion Tour», που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Το 2009 κυκλοφόρησε τον δίσκο με παραδοσιακά τραγούδια «If on a Winter’s Night…» και τον επόμενο χρόνο ένα φιλόδοξο άλμπουμ με ορχηστρικές διασκευές γνωστών τραγουδιών του με τίτλο «Symphonicities» από την εμβληματική δισκογραφική εταιρεία της κλασικής μουσικής «Deutsche Grammophon». Στη συνέχεια πειριόδευσε με τη Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου.

Το 2014 παρουσίασε το αυτοβιογραφικό μιούζικαλ «The Last Ship», το οποίο ανέβηκε για μία σεζόν στο Μπρόντγουεϊ με τον ίδιον στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το 2016 επανήλθε στις ροκ ρίζες του με το άλμπουμ «57th & 9th» και δύο χρόνια αργότερα συνεργάστηκε με τον σταρ της ρέγκε Σάγκι στο άλμπουμ «44/876». Το 2019 κυκλοφόρησε το άλμπουμ «My Songs» με επανεκτελέσεις τραγουδιών του.

Ο Στινγκ συνεισέφερε με τραγούδια και μουσική σε πολλά κινηματογραφικά σάουντρακ, με πιο γνωστές τις συμμετοχές του στην ταινία κινουμένων σχεδίων «Ο αυτοκράτορας έχει κέφια» («The Emperor’s New Groove», 2000), τη ρομαντική κωμωδία «Kate & Leopold» (2001) και την ταινία εποχής του Άντον Μιγκέλα «Επιστροφή στο Cold Mountain» («Cold Mountain», 2003), για την οποία ήταν υποψήφιος για Όσκαρ τραγουδιού.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 είχε αρχίσει στις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο με ταινίες όπως «Quadrophenia» (1979), «Dune» (1984) και «Julie and Julia» (1987). Παράλληλα κέρδισε ευρεία δημοσιότητα και με την ενασχόλησή του με κοινωνικά θέματα. Έπαιξε στο «Live Aid» (1985), το ιστορικό φιλανθρωπικό κοντσέρτο για την ενίσχυση του λιμοκτονούντος λαού της Αιθιοπίας και συμμετείχε σε μια σειρά συναυλιών της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα (1986 και 1988).

Το 1987, σε συνεργασία με τη μέλλουσα δεύτερη σύζυγό του Τρούντι Στάιλερ, ίδρυσε το «Rainforest Foundation», μία οργάνωση για την προστασία των τροπικών δασών και των ιθαγενών. Από τότε συνεχίζει να είναι διαπρύσιος κήρυκας της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος.