Γρηγόρης Ασίκης

Τραγουδοποιός του ρεμπέτικου και δεξιοτέχνης στο ούτι. Γνώρισε επιτυχία στα χρόνια του μεσοπολέμου.

Ο Γρηγόρης Ασίκης γεννήθηκε το 1890 στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν το τρίτο παιδί του Βίκτωρα Ασίκη από τη Λέσβο και της Μαριάνθης Ασίκη από το Κοντοσκάλι της Κωνσταντινούπολης. Στα 15 του άρχισε να παίζει ούτι και να ξεχωρίζει για τη φωνή του. Τελείωσε το Ελληνικό σχολείο, έμαθε πολύ καλά την Τουρκική γλώσσα και ασχολήθηκε επαγγελματικά με την κατασκευή μπρούτζινων μεταλλικών κρεβατιών.

Επαγγελματική καριέρα στο τραγούδι ξεκίνησε στα τέλη του 1922, όταν μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή βρέθηκε στην Αθήνα με τη σύζυγό του Ειρήνη Σωτηριάδου και τα δύο παιδιά τους Θανάση και Βίκτωρα. Το ζεύγος Ασίκη εγκαταστάθηκε στον Βύρωνα, όπου απέκτησε άλλα τέσσερα παιδιά, τον Νικόλαο, τον Βασίλη, τον Μανώλη και την Αναστασία.

Στην αρχή ασχολήθηκε με το επάγγελμά του, την κατασκευή μπρούτζινων κρεβατιών, αλλά οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά κι έτσι προσανατολίστηκε στη μουσική. Έπαιζε ούτι σε ένα λαϊκό μαγαζί της οδού Αθηνάς 33 με την επωνυμία Μικρά Ασία και σύντομα έγινε αποδεκτός από τους ντόπιους μουσικούς. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 ηχογράφησε για την Columbia, την Odeon και την Parlophone, παραδοσιακά ρεμπέτικα και αμανέδες.

Τη δεκαετία του '30 συνθέσεις του τραγουδήθηκαν από γνωστά ονόματα του ρεμπέτικου, όπως η Ρόζα Εσκενάζη (Γιαννούλα, Η Θεσσαλονικιά, Το Γκαρσόν, Με βρήκες ή σε βρήκα, Τα ξημερώματα), ο Κώστας Ρούκουνας (Αψιλίες, Το κρασί είναι η ζωή μου, Πιπίνα μου), η Ρίτα Αμπατζή (Είσαι Πόντος, Τι τραβούν οι αρραβωνιασμένες, Η Ορφανή, Είσαι Φάντης) και ο Στελλάκης Περπινιάδης (Η Πανούργα).

Αργότερα εγκατέλειψε τα τραγούδια και τα όργανα της μικρασιατικής σχολής, όπως το ούτι, τη λύρα και το βιολί και έγραψε για το μπουζούκι. Μία από τις αιτίες για τη στροφή αυτή ήταν και η απαγόρευση των αμανέδων από τη λογοκρισία της δικτατορίας Μεταξά το 1936.

Μερικά από τα νέα τραγούδια του τα ερμήνευσαν ρεμπέτες, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης (Με σκλάβωσε η αγάπη σου), ο Γιάννης Παπαϊωάννου (Για μια μικρή μελαχροινή, Απόψε πια δε βάσταξα) και ο Απόστολος Χατζηχρήστος.

Ο Γρηγόρης Ασίκης πέθανε στις 7 Οκτωβρίου 1967 στην Αθήνα σε ηλικία 77 ετών.