Κρυμμένη στην εκκλησία ενός ήσυχου χωριού στη Ρουμανία, υπάρχει ένα μικρό σπίτι γνωστό ως "γαμήλια φυλακή".
Κάποτε, σε αυτό το σπίτι έστελναν ζευγάρια των οποίων οι γάμοι δεν πήγαιναν καλά, για να λύσουν τα προβλήματά τους ενώ τους έκλειναν εκεί μέσα μέχρι και για δύο εβδομάδες. Λέγεται ότι η μέθοδος ήταν τόσο αποτελεσματική που τα αρχεία δείχνουν ότι υπήρξε μόνο ένα διαζύγιο στην περιοχή τα τελευταία 300 χρόνια.
Το Biertan είναι ένα από τα περισσότερα από 150 χωριά στην Τρανσυλβανία διαθέτει ακόμα οχυρωμένη εκκλησία. Αυτές οι εκκλησίες χτίστηκαν κατά τον 13ο έως τον 16ο αιώνα, περίοδο κατά την οποία η Τρανσυλβανία ήταν μέρος του Βασιλείου της Ουγγαρίας και η Οθωμανική Αυτοκρατορία αναδυόταν. Για να υπερασπιστούν τις εισβολές των Οθωμανών και των Τατάρων, οι πιο σημαντικές πόλεις της περιοχής οχυρώθηκαν πλήρως και οι μικρότερες κοινότητες δημιούργησαν οχυρώσεις με επίκεντρο την εκκλησία, όπου πρόσθεσαν αμυντικούς πύργους και αποθήκες για να αποθηκεύουν πολυτιμότερα αγαθά τους ώστε να αντέξουν μακροχρόνιες πολιορκίες.
Το Biertan είναι ένα από τα περισσότερα από 150 χωριά στην Τρανσυλβανία διαθέτει ακόμα οχυρωμένη εκκλησία. Αυτές οι εκκλησίες χτίστηκαν κατά τον 13ο έως τον 16ο αιώνα, περίοδο κατά την οποία η Τρανσυλβανία ήταν μέρος του Βασιλείου της Ουγγαρίας και η Οθωμανική Αυτοκρατορία αναδυόταν. Για να υπερασπιστούν τις εισβολές των Οθωμανών και των Τατάρων, οι πιο σημαντικές πόλεις της περιοχής οχυρώθηκαν πλήρως και οι μικρότερες κοινότητες δημιούργησαν οχυρώσεις με επίκεντρο την εκκλησία, όπου πρόσθεσαν αμυντικούς πύργους και αποθήκες για να αποθηκεύουν πολυτιμότερα αγαθά τους ώστε να αντέξουν μακροχρόνιες πολιορκίες.
Στο Biertan, το πιο σημαντικό κτίσμα ήταν η εκκλησία, η οποία βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου με τοίχους που εκτείνονται στη γύρω ύπαιθρο. Μέσα στην εκκλησία βρίσκεται ένα μικρό, μονόχωρο κτήριο, λίγο μεγαλύτερο από μια ντουλάπα. Τα ζευγάρια που πήγαιναν στον τοπικό επίσκοπο για να ζητήσουν διαζύγιο, στέλνονταν στη γαμήλια φυλακή για δύο εβδομάδες το πολύ -σύμφωνα με ορισμένους, ακόμα και έξι εβδομάδες- για να λύσουν τα προβλήματά τους. Το δωμάτιο δεν διέθετε πολλά έπιπλα, μόνο ένα τραπέζι και μια καρέκλα, ένα μπαούλο και ένα παραδοσιακό κρεβάτι. Το ζευγάρι που προσπαθούσε να φτιάξει τον γάμο του έπρεπε να μοιραστεί τα πάντα μέσα σε αυτό το μικροσκοπικό σπίτι, από το ένα και μοναδικό μαξιλάρι και την μοναδική κουβέρτα, μέχρι το ένα και μοναδικό πιάτο και το ένα κουτάλι.
Σύμφωνα με τον Λουθηρανισμό, τη θρησκεία των Σαξόνων της Τρανσυλβανίας, το διαζύγιο επιτρεπόταν μόνο υπό ορισμένες συνθήκες, όπως η μοιχεία. Προτιμούσαν όμως τα ζευγάρια να προσπαθήσουν να σώσουν τον γάμο τους. Στην περίπτωση όμως που τελικά συνέβαινε κάποιο διαζύγιο, ο σύζυγος έπρεπε να πληρώσει στην πρώην σύζυγό του το ήμισυ των αποδοχών του, αλλά αν ξαναπαντρευόταν και χώριζε ξανά, η δεύτερη σύζυγος δε δικαιούταν τίποτα.
"Μάλλον, η αγάπη δεν ήταν ο λόγος για να παραμένουν μαζί, αλλά η εργασία και η επιβίωση", εξήγησε ο σημερινός ιερέας του Biertan. "Αν ένα ζευγάρι κλειδωνόταν εκεί μέσα για έξι εβδομάδες, ήταν πολύ δύσκολο για εκείνους να έχουν αρκετό φαγητό την επόμενη χρονιά, οπότε έπρεπε να βγουν και να συνεχίσουν να εργάζονται μαζί".
Επί του παρόντος, το μικρό, σκοτεινό δωμάτιο είναι μουσείο, ωστόσο ο ιερέας δηλώνει ότι ακόμη και σήμερα δέχεται αιτήματα από ζευγάρια που ανυπομονούν να χρησιμοποιήσουν την φυλακή για να σώσουν τους γάμους τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου