Ο θρύλος του Γουλιέλμου Τέλλου

Ο Γουλιέλμος Τέλλος είναι ένα πρόσωπο που ανήκει περισσότερο στο θρύλο, παρά στην ιστορία. Υπήρξε

δεινός τοξότης κι έζησε στην Ελβετία του 14ου αιώνα, που ήταν υποτελής στους Αψβούργους.

Όταν ο κατοχικός διοικητής Χέρμαν Γκέσλερ ανέλαβε υπηρεσία κι επισκέφθηκε την πόλη του Γουλιέλμου κρέμασε το καπέλο του σ’ ένα στύλο και απέτισε από τους κατοίκους να το προσκυνήσουν. Ο Γουλιέλμος Τέλλος αρνήθηκε και συνελήφθη. Η ποινή του ήταν είτε θάνατος είτε να σημαδέψει με το τόξο του ένα μήλο πάνω από το κεφάλι του γιου του. Αν το κατόρθωνε ο διοικητής θα του χάριζε την ελευθερία του.

Τη μέρα της δοκιμασίας, στις 18 Νοεμβρίου 1307, ο Γουλιέλμος Τέλος εμφανίσθηκε με δύο βέλη στη φαρέτρα του. Με το ένα σημάδεψε σωστά και πέτυχε το μήλο πάνω από το κεφάλι του γιου του από απόσταση 50 μέτρων. Όταν ο Γκέσλερ τον ρώτησε τι θα έκανε το δεύτερο ο Τέλλος του απάντησε ότι προοριζόταν γι’ αυτόν, αν αστοχούσε με το πρώτο και σκότωνε το γιο του. Ο αυστριακός δυνάστης εξοργίστηκε και διέταξε να τον συλλάβουν.

Μία βροχερή βραδιά, μετά από καιρό, επιχειρεί να δραπετεύσει. Συναντά τον Γκέσλερ και τον σκοτώνει. Ο ηρωισμός του ανάβει τη θρυαλλίδα της εξέγερσης, που θα οδηγήσει στην ανεξαρτησία της Ελβετίας το 1308, σύμφωνα με την κλασική μορφή του μύθου, όπως εμφανίζεται στο «Ελβετικόν Χρονικόν» του ελβετού ευπατρίδη Αιγίδιου Τσούντι (1505-1572). Ο Γουλιέλμος Τέλλος έγινε εθνικός ήρωας της χώρας κι ακόμη και σήμερα οι Ελβετοί στη συντριπτική τους πλειονότητα πιστεύουν ότι ο Γουλιέλμος Τέλλος ήταν υπαρκτό πρόσωπο.

Στην πρώιμη ρομαντική εποχή των εθνικιστικών επαναστάσεων, ο θρύλος του Γουλιέλμου Τέλλου έγινε παγκόσμια γνωστός από το ομώνυμο θεατρικό έργο του γερμανού δραματουργού και ποιητή Φρίντριχ Σίλερ (1804) και αργότερα από την ομώνυμη όπερα του ιταλού μουσουργού Τζοακίνο Ροσίνι (1829), βασισμένη στο θεατρικό του Σίλερ, με την πασίγνωστη εισαγωγή της.