Το κανόνι που χρησιμοποιούνταν για να αποτρέψει τη χαλαζόπτωση

 

Κανόνια στο 3ο Διεθνές Συνέδριο για το Χαλάζι στη Λυών της Γαλλίας το 1901 

Το Hail Cannon είναι μια μηχανή σε σχήμα χοάνης που υποτίθεται ότι διαταράσσει το σχηματισμό χαλαζιού, με τη δημιουργία κρουστικών κυμάτων. Ένα μείγμα ασετιλίνης και οξυγόνου αναφλέγεται στον κατώτερο θάλαμο της μηχανής και καθώς η έκρηξη που δημιουργείται περνά από το λαιμό μέσα στον κώνο, αναπτύσσεται ένα ωστικό κύμα. Αυτό το κύμα στη συνέχεια ταξιδεύει με την ταχύτητα του ήχου μέσω των σχηματισμών των νεφών πιο ψηλά, μια διαταραχή η οποία, οι κατασκευαστές της μηχανής ισχυρίζονται ότι διαταράσσει τη φάση ανάπτυξης του χαλαζιού.

Κανόνια Stiger Vortex, 1902 - πηγή

Τα κανόνια εντοπίζονται πρώτη φορά στα μέσα του 19ου αιώνα. Τότε, ένας Ιταλός καθηγητής ορυκτολογίας δήλωσε ότι ο σχηματισμός χαλαζοθύελλας θα μπορούσε να προληφθεί με την έγχυση σωματιδίων αιθάλης με κανόνια στις καταιγίδες. Το 1895 και το 1896, ο Αυστριακός αμπελουργός ονόματι Μ. Albert Stiger, διεξήγαγε πειράματα στην αυλή του. Η συσκευή του, ύψους περίπου 2 μέτρων, έμοιαζε πολύ σαν ένα υπερμέγεθες, όρθιο μεγάφωνο, ήταν από λαμαρίνα και ήταν τοποθετημένο σε ένα ξύλινο μπλοκ. Όταν η συσκευή έβαλλε, το κονίαμα παρήγαγε μεγάλα δαχτυλίδια καπνού που έφτασαν σε ύψος τα 300 μέτρα.

Εικόνες από τα πειράματα του Stiger, 1901 - πηγή

Ο ίδιος κατασκεύασε πολλά τέτοια κανόνια και τα δοκίμασε μέσα σε δύο χρόνια. Αυτά τα δύο χρόνια δεν παρατηρήθηκε καθόλου χαλαζόπτωση. Αυτή η επιτυχία του Stinger διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη και μεταξύ του 1899 και του 1900 τα κανόνια έγιναν πάρα πολλά. Μέχρι το 1899 υπήρχαν μόνο στην Ιταλία 1.630 τέτοια κανόνια, όπου οι καλλιεργητές αμπέλου είχαν υποστεί μεγάλες ζημιές λόγω της χαλαζόπτωσης. Στο τέλος του 1900 ο αριθμός τους έφτασε τα 10.000.

Συσκευή δημιουργίας βροχής, 1947 - πηγή

Το 1902 διεξήχθη το τέταρτο διεθνές συνέδριο καταστολής χαλαζιού. Εκεί, οι αξιωματούχοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αποτελεσματικότητα των κανονιών ούτε αποδεικνύεται, αλλά ούτε και διαψεύδεται. Το 1903, η ιταλική κυβέρνηση διεξήγαγε ένα πείραμα 2 χρόνων με 222 κανόνια.

Μοντέλο παλιού κανονιού για χαλάζι σε κάστρο της Σλοβακίας - πηγή

Όταν όμως, κατά τη διάρκεια του 1902-1904, πολλές καλλιέργειες καταστράφηκαν από χαλαζοπτώσεις, πολλοί αγρότες άρχισαν να έχουν αμφιβολίες. Τα κανόνια αποδείχτηκαν μια αποτυχία και μέχρι το 1905 εγκαταλείφθηκαν σε μεγάλο βαθμό.

Σύγχρονο κανόνι σε χωράφι της Γερμανίας - πηγή

Αυτές οι συσκευές συχνά προκαλούσαν συγκρούσεις μεταξύ των γεωργών και των γειτόνων τους και αυτό επειδή έβαλλαν επανειλημμένα κάθε 1-10 δευτερόλεπτα, καθώς πλησίαζε μια καταιγίδα και μέχρι αυτή να περάσει μέσα από την περιοχή, αλλά χωρίς καμία επιστημονική απόδειξη για την αποτελεσματικότητά τους.

πηγή

Σήμερα, η τεχνολογία αυτών των κανονιών εξακολουθεί να στερείται οποιωνδήποτε επιστημονικών στοιχείων που υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητά της, αλλά ο κόσμος συνεχίζει να τα χρησιμοποιεί.