Η Σφαγή του Circeo

 

Η Rosaria Lopez και η Donatella Colasanti

 

Η Σφαγή του Circeo είναι η ιστορία εγκλήματος που αναφέρεται στην απαγωγή και τα βασανιστήρια που υπέβαλαν τρεις νεαροί ακροδεξιοί σε δύο κορίτσια ηλικίας 17 και 19 ετών στην Ιταλία το 1975. Η μια κοπέλα σκοτώθηκε από τους απαγωγείς της, ενώ η δεύτερη γλίτωσε παριστάνοντας τη νεκρή.

 

 

Το ιστορικό των βασανιστών

 

Η μίνι τηλεοπτική σειρά (6 επεισόδια) Circeo βασίζεται στη Σφαγή του Circeo - πηγή

Οι υπαίτιοι της σφαγής ήταν ο 19χρονος Gianni Guido, ο 20χρονος Angelo Izzo και ο 22χρονος Andrea Ghira. Την εποχή της σφαγής, ο Guido ήταν ο μόνος χωρίς ποινικό μητρώο, ενώ ο Izzo και ο Ghira είχαν ήδη προβλήματα με το νόμο.

Ο Ghira ήταν ένας πλούσιος νεαρός, γιος ενός διάσημου επιχειρηματία από τη Ρώμη. Τα προβλήματά του με το νόμο άρχισαν από τα 16 του, καθώς συμμετείχε σε μια ακροδεξιά εκδήλωση για την οποία μάλιστα καταδικάστηκε για ταραχές. Το 1972, καταγγέλθηκε για απειλή υπό την κατοχή όπλου και επιβαρυντικά τραύματα και, το 1973, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια για ένοπλη ληστεία και διάρρηξη σπιτιού, την οποία διέπραξε μαζί με τον Izzo.

Ο Izzo ήταν και αυτός πλούσιος που ζούσε στη Ρώμη στη γειτονιά Parioli, μια από τις πιο πολυτελείς της πόλης. Στα 13 του γράφτηκε σε έναν σύλλογο δεξιών φοιτητών και χρησιμοποίησε την πολιτική ως δικαιολογία για να κάνει αυτό που του άρεσε περισσότερο: να βιάζει, να κλέβει και να σκοτώνει. Πριν από τη Σφαγή του Circeo, είχε βιάσει δύο γυναίκες και είχε καταδικάστηκε σε δυόμισι χρόνια κάθειρξη, αλλά εξέτισε μόνο λίγους μήνες.

Η Σφαγή του Circeo

 

H Donatella τη στιγμή που την βγάζουν οι αστυνομικοί από το πορτμπαγκάζ

Η 19χρονη μπαργούμαν Rosaria Lopez και η 17χρονη μαθήτρια Donatella Colasanti γνώρισαν μέσω  ενός γνωστούς τους -τον Carlo- τον Guido και τον Izzo και πέρασαν ένα ευχάριστο απόγευμα κουβεντιάζοντας σε ένα μπαρ. Οι δύο νεαροί κάλεσαν τη Rosaria και τη Donatella να βρεθούν και την επόμενη ημέρα, αλλά η Donatella δεν τα κατάφερε και έτσι κανόνισαν για την επόμενη Δευτέρα. Τα κορίτσια ήταν καλεσμένα σε ένα πάρτι που έγινε στη βίλα ενός από τους φίλους του Guido και του Izzo, του Ghira, και είχε προσκληθεί και μια τρίτη κοπέλα, αλλά εκείνη είχε αποφασίσει να μην πάει.

Στις 4 το απόγευμα της 29ης Σεπτεμβρίου του 1975, τα κορίτσια πήγαν στο ραντεβού, όπου ήταν παρόντες μόνο ο Izzo και ο Guido. Οι νεαροί είπαν ότι ο Ghira τους είχε καλέσει να περάσουν το απόγευμα στη βίλα του στο Lavinio, στην επαρχεία της Latina. Καθώς οδηγούσαν προς το Lavinio, ο Guido σταμάτησε σε ένα μπαρ για να τηλεφωνήσει στον Carlo -όπως είπε-, και όταν επέστρεψε στο αυτοκίνητο είπε στους υπόλοιπους ότι είχε πάει στην παραλία, αλλά είχαν την άδεια να πάνε στο σπίτι του και περάσουν εκεί το απόγευμα.

Η βίλα βρισκόταν στο Circeo και δεν ήταν του Carlo, αλλά του Ghira. Σύντομα, οι νεαροί ζήτησαν από τα κορίτσια να κάνουν σεξ μαζί τους, αλλά η Donatella και η Rozaria αρνήθηκαν. Τότε ο Guido έβγαλε ένα όπλο και ισχυρίστηκε ότι ήταν μέρος της συμμορίας Marsigliesi (μια συμμορία της ιταλικής μαφίας που δρούσε μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας τη δεκαετία του '70) και διέταξε τα κορίτσια να υπακούσουν στις εντολές του. Είπε επίσης ότι ο ηγέτης τους, Jacques Berenguer, ένας πολύ σκληρός άνθρωπος, ήταν καθ' οδόν προς τα εκεί. Οι δύο νεαρές κατάλαβαν ότι είχαν παγιδευτεί.

Ο Guido και ο Izzo τις βίασαν και στη συνέχεια τις έκλεισαν στο μπάνιο περιμένοντας τον Berenguer, ο οποίος, στην πραγματικότητα, ήταν ο Ghira. Τους άφησαν εκεί όλη τη νύχτα και το επόμενο πρωί ο Izzo, όταν μπήκε στο μπάνιο για να τις ελέγξει, βρήκε τον νεροχύτη σπασμένο. Αυτό τον εξόργισε και άρχισε να χτυπά τα δύο κορίτσια.

Οι νεαροί χώρισαν τα δύο κορίτσια και άρχισε μια κόλαση ξυλοδαρμών και βίας.

Προς το βράδυ, έφτασε ο Ghira, ισχυριζόμενος ότι ήταν ο αρχηγός του Marsigliesi και ότι θα τις πήγαινε στη Ρώμη. Αντίθετα, τις νάρκωσε με τρεις ενέσεις την κάθε μια, αλλά καμία δεν αποκοιμήθηκε. Στη συνέχεια, πήραν την Rosaria σε άλλο δωμάτιο για να χρησιμοποιήσουν "χλωροφόρμιο πάνω της". Η Donatella την άκουσε να κλαίει και να φωνάζει για αρκετά λεπτά και μετά, ξαφνικά, σιωπή. Την είχαν σκοτώσει πνίγοντάς την στην μπανιέρα.

Στη συνέχεια, πλησίασαν τη Donatella και την χτύπησαν με το κοντάκι του όπλου, αφήνοντάς την ζαλισμένη. Έπειτα, της πέρασαν μια θηλιά από το λαιμό και την έσυραν σε όλη τη βίλα για να τη στραγγαλίσουν. Το κορίτσι λιποθύμησε αλλά δεν πέθανε.

Όταν ήρθε στα συγκαλά της, άκουσε τον έναν από τους νεαρούς να λέει, "Αυτή δε θέλει να πεθάνει".

Στη συνέχεια την χτύπησε ξανά στο κεφάλι, αυτή τη φορά με μια σιδερένια ράβδο. Τότε κατάλαβε ότι ο μόνος τρόπος για να σωθεί ήταν να προσποιηθεί ότι ήταν νεκρή. Οι τρεις νεαροί το πίστεψαν και την έβαλαν μαζί με την νεκρή Rosaria στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου τους -ένα Fiat 127- και πήγαν στη Ρώμη για να δειπνήσουν σε ένα εστιατόριο. Στο δρόμο, η Donatella άκουσε τους βασανιστές της να γελούν και να αστειεύονται και να λένε, "Κοίτα πόσο καλά κοιμούνται αυτές οι δύο" και "Σκάσε, υπάρχουν δύο πτώματα εδώ!".
 

Κάποια στιγμή, σταμάτησαν το αυτοκίνητο κατά μήκος του δρόμου και έφυγαν. Η Donatella ούρλιαξε και κατάφερε να τραβήξει την προσοχή ενός φύλακα, ο οποίος ειδοποίησε την αστυνομία, η οποία ειδοποίησε μια περιπολία. Το μήνυμα υποκλάπηκε από έναν φωτορεπόρτερ ο οποίος ήταν παρών όταν έφτασε στο σημείο η αστυνομία και ο οποίος φωτογράφισε την Donatella καθώς την έβγαζαν από το πορτμπαγκάζ.

 

Λίγο μετά, συνελήφθησαν ο Guido και ο Izzo, ενώ ο Ghira κατάφερε να δραπετεύσει. Η Donatella νοσηλεύτηκε με σοβαρά σωματικά τραύματα, αλλά με ακόμη πιο σοβαρά ψυχολογικά τραύματα, από τα οποία δεν συνήλθε ποτέ.

Η δίκη

 

Την εποχή της Σφαγής του Circeo, ο βιασμός δεν θεωρούνταν έγκλημα κατά του ατόμου αλλά κατά της δημόσιας ηθικής. Ο θάνατος της Rosaria Lopez και το βασανιστήριο της Donatella Colasanti πυροδότησε μια συζήτηση που ολοκληρώθηκε το 1996, όταν τελικά η σεξουαλική βία θεωρήθηκε έγκλημα εναντίον του ατόμου.

 

Οι τρεις νεαροί δικάστηκαν -ο Ghira ερήμην- και καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη.

 

Ο Ghira κατέφυγε στην Ισπανία, άλλαξε το όνομά του σε Massimo Testa de Andres και κατατάχθηκε στη Λεγεώνα των Ξένων, από την οποία εκδιώχθηκε το 1994 για χρήση ναρκωτικών. Την ίδια χρονιά, πέθανε από υπερβολική δόση. Η σορός αναγνωρίστηκε επίσημα. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες και κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να είναι ακόμα ζωντανός. Το 1995 η αστυνομία τράβηξε μια φωτογραφία στα περίχωρα της Ρώμης με έναν άνδρα να περπατά. Η ανάλυση επιβεβαίωσε ότι ήταν πράγματι ο Ghira.

Ο Guido και ο Izzo οδηγήθηκαν στη φυλακή το 1977, απ' όπου προσπάθησαν, μάταια, να δραπετεύσουν.

 

Ο Guido, μετά από έφεση, κατάφερε και μείωσε την ποινή του σε 30 χρόνια, και τελικά δραπέτευσε το 198. Έφυγε στην Αργεντινή και μετά στον Παναμά, όπου συνελήφθη το 1994. Δέκα χρόνια αργότερα, οι δικαστές αποφάσισαν να τον αφήσουν ελεύθερο υπό επιτήρηση, κατά τη διάρκεια της οποίας σκότωσε δύο άτομα. Το 2007 καταδικάστηκε εκ νέου σε ισόβια κάθειρξη.

Ο Guido ανατέθηκε σε κοινωνικούς λειτουργούς το 2008, μετά από μόλις 14 χρόνια φυλάκισης. Χάρη στη μείωση της ποινής του, είναι ελεύθερος από το 2009.

Η Donatella πέθανε το 2005, σε ηλικία 47 ετών, λόγω καρκίνου του μαστού. Τα τελευταία της λόγια ήταν "Ας παλέψουμε για την αλήθεια".

 

Το The Catrholic School (La scuola cattolica) είναι ένα ιταλικό δράμα που βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Σφαγής του Circeo