Η ιστορία του σκεπάζεται από ένα πέπλο μυστηρίου, σχεδόν είχε χαθεί για πάντα, συνυφασμένη με μυστικές κοινωνίες, κρυμμένους κωδικούς, απόκοσμες θεωρίες και φαινομενικά αδύνατες και πρόωρες εφευρέσεις. Κανείς δεν τις είχε δει για δεκαετίες και διασώθηκαν από έναν παλιατζή στη δεκαετία του 1960 από ένα σωρό σκουπιδιών έξω από ένα σπίτι στο Τέξας. Ολόκληρο το έργο του θα το θαύμαζε αργότερα όλος ο πνευματικός κόσμος. Αλλά κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Charles Dellschau ήταν απλά γνωστός ως ο γκρινιάρης τοπικός χασάπης.
Ο Charles Dellschau
Το 1969, ο έμπορος μεταχειρισμένων επίπλων Fred Washington αγόρασε 12 μεγάλα σημειωματάρια από ένα ρακοσυλλέκτη, τα οποία μεταφέρθηκαν στην αποθήκη ενός σπιτιού κάτω από ένα σωρό από σκονισμένα χαλιά. Το 1969, η φοιτήτρια ιστορίας της τέχνης, Mary Jane Victor, ψαχούλευε τα πράγματα σε ένα παζάρι που διοργάνωνε ο έμπορος όταν βρήκε τα μυστηριώδη έργα του Charles Dellschau. Μέσα στα λευκώματα ανακάλυψε μια αξιόλογη συλλογή από παράξενες υδατογραφίες και κολάζ. Περισσότερα από 2.500 περίπλοκα σχέδια με ιπτάμενες μηχανές, με αινιγματικά αποκόμματα εφημερίδων γέμιζαν τις σελίδες, που ήταν ραμμένες με κορδόνια και νήμα.
Η Victor ενημέρωσε αμέσως την Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Rice University, Dominique de Menil, η οποία αγόρασε τέσσερα από τα βιβλία έναντι 1.500 δολαρίων και αμέσως τα έβαλε σε μια έκθεση στο πανεπιστημιακό με τίτλο, "Flight" (Πτήση). Ο Charles Dellschau, ένας Πρώσος μετανάστης είχε τελικά ανακαλυφθεί, σχεδόν 50 χρόνια μετά το θάνατό του το 1923.
Είχε φτάσει στις ΗΠΑ στα 25 του από το Αμβούργο το 1853 και τα αρχεία δείχνουν ότι έζησε στην Καλιφόρνια και το Τέξας με την οικογένειά του, εργαζόμενος ως κρεοπώλης. Μετά τη συνταξιοδότησή του το 1899, γέμιζε τις μέρες του συμπληρώνοντας σημειωματάρια με ένα οπτικό ημερολόγιο της νιότης του. Αποκάλεσε τα πρώτα τρία βιβλία, "Recollections" (Αναμνήσεις) και αφηγείται μια μυστική κοινωνία που ήταν λάτρεις της πτήσης, η οποία συνεδρίασε στην Καλιφόρνια στα μέσα του 19ου αιώνα, και ονομαζόταν "Sonora Aero Club".
Οι αδελφοί Ράιτ έκαναν την περίφημη πρώτη πτήση τους το 1903, αλλά ο Dellschau είχε ζωγραφίσει ανθρώπους να πετούν έντονα χρωματιστά αερόπλοια και ελικόπτερα με ανακυκλούμενες γεννήτριες και ανασυρόμενα συστήματα προσγείωσης. Δεν έχουν βρεθεί αρχεία στην Αερολέσχης Σονόρα αλλά τα έργα του Dellschau κρύβουν μια μυστική κωδικοποιημένη ιστορία. Ότι και αν ήταν αυτό που είχε να πει ήταν προφανώς πολύ ιδιωτικό, ακόμη και για τα ίδια του τα σημειωματάρια. Ακόμη και σήμερα, μεγάλο μέρος του μυστηρίου δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί.
Κάποιος Pete Navarro, γραφίστας και ερευνητής των ΑΤΙΑ, άκουσε για την έκθεση "Flight" το 1969 και ενθουσιάστηκε. Πίστευε ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ των σχεδίων του Dellschau και των μυστηριωδών, μαζικών θεάσεων "αερόπλοιων" στο γύρισμα του αιώνα, σε 18 πολιτείες, από την Καλιφόρνια έως την Ιντιάνα. Το 1972, ανακάλυψε ότι ακόμη 8 βιβλία του Dellschau εξακολουθούσαν να βρίσκονται στο παλιατζίδικο, ανεπιθύμητα και αζήτητα. Αγόρασε την παρτίδα για 565 δολάρια και πέρασε τα επόμενα 15 χρόνια προσπαθώντας μανιωδώς να αποκωδικοποιήσει το έργο του Dellschau.
Ο Dellschau ποτέ δεν ζωγράφισε τον εαυτό του πάνω στις φανταστικές εφευρέσεις του και παρουσιάζει τον εαυτό του ως καταγραφέας-φύλακα του αρχείου του συλλόγου, παρά ως κάποιον από τους εφευρέτες ή χειριστές. Υπάρχουν περίπου 100 σχέδια αερόπλοιων με ονόματα όπως Aero Mary, Aero Trump και Aero Jourdan. Μυστική αποστολή του συλλόγου; Ο σχεδιασμός και η κατασκευή του πρώτου πλωτού αεροσκάφους με τη χρήση μιας μυστικής φόρμουλας που κωδικοποιείται ως "αέριο ΝΒ", το οποίο θα μπορούσε να αναιρεί τη βαρύτητα και να κινεί τα πηδάλια των πλοίων, τα πλαϊνά πάνελ κ.ά. ... Όλα αυτά σε μια εποχή που τα αεροπορικά ταξίδια θεωρούνταν μια μυστικιστική αδυναμία.
Μερικά από τα σχέδια του μιλάνε για θανατηφόρα ατυχήματα των αερόπλοιων του συλλόγου, το σαμποτάζ από άλλα μέλη του συλλόγου και την αποπομπή σε μέλη που είχαν μιλήσει για την μυστική οργάνωση σε άλλους. Σύμφωνα με τον Dellschau, τα πρωτότυπα του συλλόγου ταξίδευαν στους ανοιχτούς δρόμους σαν κάρα τσιγγάνων για να μην τα εντοπίζουν.
Στα σημειωματάρια, σε ένα παράξενο κωδικό με γερμανικά γράμματα, ο Pete Navarro βρήκε μια φράση που μεταφράζεται ως "NYMZA". Ο Dellschau αποκαλύπτει ότι πρόκειται για μια ακόμη μεγαλύτερη μυστική κοινωνία που υποτίθεται ότι έλεγχε το υποκατάστημα της Σονόρα. Βάσει των ευρημάτων του Navarro, οι θεωρητικοί των ΑΤΙΑ έχουν καταλήξει -λίγο παρατραβηγμένα- ότι η NYMZA ήταν στην πραγματικότητα μια ακόμη επίγεια οντότητα.
Ενώ ο Navarro απόρριπτε αυτούς τους ισχυρισμούς, κατάφερε να βρει αποκόμματα του Τύπου στο Τέξας που συνέδεαν ένα από τα ονόματα των μελών της μυστικής κοινωνίας του Dellschau με ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε το 1897, σχετικά με τη θέαση ενός τοπικού αερόπλοιου. Στο άρθρο της San Antonio Daily Express αναφερόταν ο Hiram Wilson, ως ένας από τους μυστηριώδης επιβαίνοντες του αερόπλοιου, ο οποίος, σύμφωνα με μαρτυρίες, αποκάλυψε ότι ο σχεδιασμός του αεροσκάφους ήταν του θείου του, ονόματι Tosh Wilson, το ίδιο όνομα που ο Navarro είχε βρει να αναφέρεται στις υδατογραφίες του Dellschau ως μέλος της ομάδας των εφευρετών της Σονόρα.
Αλλά ακόμη και ο Navarro, παρά την εξαντλητική έρευνα του, είχε αμφιβολίες για την ιστορία του Dellschau και το κατά πόσο ήταν φαντασία. Ήταν όλα αυτά απίθανες ιστορίες για να διασκεδάζει ο γέρος; Ή ήταν αληθινές καταγραφές της νιότης του;
Φαντασία ή όχι, μία σελίδα από τα σημειωματάρια του Dellschau θα μπορούσε να αποφέρει μέχρι και 15.000 δολάρια στα τέλη του 1990. Σήμερα, ο Navarro δεν έχει τα βιβλία στην κατοχή του. Τα πούλησε σε ώρα ανάγκης σε μουσεία, γκαλερί και ιδιωτικές συλλογές στο Τέξας, τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι.
Όσο για το πώς κατέληξαν σε έναν σωρό από σκουπίδια στη δεκαετία του 1960; Τα βιβλία βρισκόταν στη σοφίτα του Dellschau όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια πριν από το θάνατό του. Στη δεκαετία του 1960, ο σύζυγος της θετής κόρης του Dellschau, ο Anton Stelzig, ζούσε σ' αυτό το σπίτι κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 με τις δύο γριές αδελφές του και μια νοσοκόμα που τους φρόντιζε, όταν η πυροσβεστική εκτίμησε ότι το σπίτι κινδύνευε και διέταξε να καθαριστεί από τα σκουπίδια. Στη νοσοκόμα δόθηκε το καθήκον της "εξυγίανσης". Εκείνη πέταξε πολλούς από τους θησαυρούς της οικογένειας στο δρόμο, συμπεριλαμβανομένων και των βιβλίων του Dellschau. Ο εγγονός του Anton, Leo, θυμάται τη νοσοκόμα να λέει, "Ανέλαβα να φτιάξω αυτό το χάος και τα καθάρισα όλα". Ορισμένα από τα έργα του Dellschau πιστεύεται ότι λείπουν, πιθανόν να έχουν χαθεί για πάντα.
Το 2009, ο Navarro εξέδωσε το The Secrets of Dellschau, αποκαλύπτοντας ένα μεγάλο μέρος όσων είχε αποκωδικοποιήσει από τα βιβλία. Τέσσερα βιβλία παραμένουν στην Menil Collection, κλειδωμένα σε ένα ελεγχόμενο από την υγρασία δωμάτιο. Οι ερευνητές συνεχίζουν να φέρνουν στο φως νέες πληροφορίες μέσω επιζώντων συγγενεών.
Ένας ενθουσιώδης του Dellschau, ο William Steen, πήρε τα σημειωματάρια του ενθουσιώδη της αεροπορίας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όπου περιλαμβάνονταν λεπτομέρειες μιας μυστικής λέσχης, με μπαρ και τραπεζαρία όπου τα μέλη της λέσχης θα έπρεπε να μαζεύονται ονειροπολώντας για νέες ιπτάμενες μηχανές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου